تبیان، دستیار زندگی

اولین عامل فعالیت فیزیکی است، یعنی کسانی که شیوه زندگی ساکن دارند و فعالیت بدنی کافی ندارند بیشتر در معرض ابتلا به یبوست هستند. اگر شرایط زندگی تان به شما اجازه نمی‌دهد به اندازه کافی فعالیت داشته باشید حداقل روزانه برای مدت کوتاهی پیاده روی کنید یا حتی در حالت نشسته در منزل نرمش کنید. تا جایی که می توانید فعالیت خود را زیاد کرده و از هر فرصتی برای ورزش کردن استفاده کنید.


عامل دوم مصرف مقادیر کافی از میوه و سبزی است. بر اساس توصیه سازمان جهانی بهداشت تمام افراد باید حداقل 5 نوبت در روز میوه و سبزی مصرف کنند. شاید برای بعضی‌ها رعایت این موضوع خیلی سخت باشد اما خیلی راحت می‌توان همراه وعده‌ها و میان وعده‌های غذایی خود از انواع میوه و سبزی استفاده کرد. برای مثال با صبحانه می‌توان خیار، گوجه فرنگی، هویج، کاهو، کرفس و سبزی خوردن مصرف کرد و بعد ساعت 10 صبح 2 عدد میوه فصل مانند پرتقال و سیب یا 100 گرم  گیلاس، آلبالو، توت فرنگی، گوجه سبز، شلیل و ... خورد. سپس می توان در کنار ناهاراز سبزی، کاهو و سالاد استفاده کرد. برای عصرانه نیز می‌توان 2 واحد میوه دیگر و با شام  مقداری کاهو، سالاد یا سبزی خوردن مصرف کرد . اگر این 5 نوبت میوه و سبزی را در تغذیه روزانه خود داشته باشید تا حد زیادی از ایجاد یبوست جلوگیری خواهید کرد.


عامل سوم تعادل مایعات است. مهم‌ترین مایع برای رفع مشکل کم آبی، خود آب است. همانطور که می دانیم ماه مرداد گرم ترین ماه سال است اما اگر کسی روزه داری درست داشته باشد و توصیه های راجع به مایعات را رعایت کند دچار کم آبی و یبوست نخواهد شد.عامل چهارم که از اهمیت بالایی برخوردار است، پاسخ به احساس دفع است، یعنی در صورت ایجاد کوچک‌ترین احساس دفع باید به آن پاسخ داده شود. اگر فردی احساس دفع داشته باشد و به آن توجه نکند، این احساس در دفعات بعد ضعیف تر می شود و در نهایت فرد دچار یبوست خواهد شد. عامل پنجم پرهیز از خوردن بیش از حد غذاهای پروتئینی، گوشتی، چرب، شور، شیرین و ترش است. این مواد می‌توانند منجر به یبوست شوند بنابراین بهتراست کمتر مصرف شوند . اگر این 5 عامل را به صورت روزانه رعایت کنید احتمال بروز یبوست برایتان صفر می شود. اما اگر این 5 عامل را رعایت کردید و هنوز دچار یبوست بودید حتما به یک متخصص گوارش مراجعه کنید.


بیماران قلبی و عروقی نیز اگر تحت نظر پزشک باشند و پزشک شرایط شان را ثابت تشخیص دهد و از طرف دیگر به داروهایی که در فواصل معین روز باید مصرف شود نیازی نداشته باشند می‌توانند به متخصص تغذیه مراجعه کرده تا باتوجه به شرایط،  سن، وزن و خصوصیات متابولیک‌شان برنامه غذایی مناسبی دریافت کنند و به این ترتیب روزه داری موفق و سالمی را داشته باشند. بیماران کلیوی نیز اگر در فاز اولیه هستند باید همین مسائل را رعایت کنند. اما بیماران کلیوی حاد مانند بیماران دیابتی نوع 1 نمی توانند روزه بگیرند. البته  متخصص تغذیه نمی تواند واجب بودن یا نبودن روزه برای این افراد را تشخیص دهد و لازم است که فرد در مرحله اول از پزشک معالجش راهنمایی بخواهد. سایر بیماران نیز باید به همین صورت ابتدا از متخصص مربوطه شان مشاوره بگیرند.