نویسنده کتاب «امام مهدی» به دو پرسش درباره یاران طالقانی امام زمان(عج) پاسخ می‌دهد.
به گزارش افکارنیوز، حجت‌الاسلام رسول رضوی، نویسنده کتاب «امام مهدی» و مدرس مؤسسه کلام امام صادق(ع) و استاد دانشکده علوم حدیث است. وی مدیریت گروه ادیان و مذاهب مرکز مطالعات و پژوهش‌های فرهنگی حوزه علمیه و مدیریت گروه تاریخ در موسسه آینده روشن را در کارنامه علمی خود دارد.
حجت‌الاسلام رضوی به دو پرسش فارس پاسخ می‌گوید.
* قطعاً شنیده‌اید که عده‌ای از اهالی آذربایجان و از مقلدان میرزا صادق مجتهد تبریزی پس از تبعید ایشان به قم توسط رضاخان و رحلت این عالم دینی، تاب ماندن نداشتند و به طالقان در نزدیکی قزوین هجرت کردند، چرا که معتقدند بسیاری از یاران امام زمان(عج) اهل طالقان هستند. آیا این طالقان با همان منطقه‌ای که در احادیث به عنوان طالقان ذکر شده، یکسان است؟
ـ برای تفسیر کردن احادیث آخرالزمانی باید کلمات را با توجه به قراین و با مراجعه به کتاب‌های مسالک و ممالک معنا کرد. علمای اسلام در تمدن اسلامی علمی داشته‌اند به نام «مسالک و ممالک» که معادل آن امروزه همان جغرافیاست. کتاب‌های زیادی هم در این زمینه نوشته شده که از جمله آنها می‌توان به «مسالک و ممالک استخری»، «مسالک و ممالک ابن خردادبه»، «صورة الارض ابن حوقل» و «احسن التقاسیم مجلسی» اشاره کرد. «معجم البلدان» یکی دیگر از مشهورترین این کتاب‌هاست و با مراجعه به آن در می‌یابیم در مورد طالقان اختلاف وجود دارد؛ یک طالقان در ایران است و یک طالقان دیگر در افغانستان وجود دارد. اتفاقا به نظر می‌رسد روایاتی که در این زمینه وجود دارد بیشتر ناظر به طالقان افغانستان است. در حدیثی از امام صادق(ع) خطاب به ابوبصیر نام یاران امام زمان(عج) و تفکیک جغرافیایی هر منطقه ذکر شده است. در کتاب «دلائل الامامة» محمد بن جریر طبری (از علمای قرن پنجم هجری) آمده است که ۲۴ تن از ۳۱۳ یار ویژه امام زمان(عج) اهل طالقان هستند.
* یکی از سؤالات و کنجکاوی‌هایی که همواره درباره وجود مبارک امام زمان(عج) وجود دارد این است که زندگی آن امام چگونه به پایان می‌رسد.
ـ طبیعتا از نظر عقلی این موضوع از دو حالت خارج نیست:
اول؛ حضرت به مرگ طبیعی از دنیا رحلت می‌کنند. برای این موضوع روایت‌هایی نیز وجود دارد که یکی از مشهورترین آنها در جلد دوم تفسیر عیاشی و همچنین جلد پنجاه و دوم بحارالانوار آمده است.
در این روایت، امام صادق(ع) در تفسیر آیه ششم سوره اسراء (ثُمَّ رَدَدْنا لَکُمُ الْکَرَّةَ عَلَیْهِمْ؛ سپس شما را بر آنها چیره میکنیم) مى‌فرماید: «مقصود، زنده شدن دوباره امام حسین(ع) و ۷۲ نفر از اصحابش در عصر امام عصر(عج) است، در حالى که کلاهخود طلایى بر سر دارند و رجعت امام حسین(ع) را به مردم اطلاع مى‌دهند تا مؤمنان به شک و شبهه نیفتند و این در حالى است که حضرت مهدى(ع) در میان مردم است. هنگامى که همه مؤمنان امام حسین(ع) را شناختند و تأکید کردند که او حسین(ع) است، مرگ حضرت مهدى(ع) فرا خواهد رسید و دیده از جهان فرو خواهد بست. آنگاه امام حسین(ع) او را غسل و کفن و حنوط مى‌کند و به خاک مى‌سپارد.».
دوم؛ حضرت مهدی به شهادت می‌رسند. در این باره آمده است وقتی ۷۰ سال از حکومت حضرت گذشت، زنى به نام سعیده از طایفه بنى‌تمیم که صورتش مانند مردها محاسن دارد، ایشان را به وسیله پرتاب سنگ شهادت مى‌رساند. 