شیر دادن به كودك اتفاقی نیست كه نیاز به دفاع داشته باشد. شیر مادر در ساعات یا روزهای نخستین پس از تولد نوزاد در سینه هر مادری جاری می‌شود، حتی اگر برای برخی مادران در بارداری نخست با تاخیر اتفاق بیفتد.
این روزها با اطلاع‌رسانی‌های صورت گرفته اغلب مادران می‌دانند شیری كه كودك برای حفظ حیاتش به طور طبیعی خواستار آن است، حاوی مواد مفید و ارزنده‌ای است كه اولین و مهم‌ترین اقدام ایمن‌سازی بر ضد بسیاری از بیماری‌ها و مرحله تعیین‌كننده‌ای برای حفظ سلامت جسمی و روانی كودك در سال‌های بعدی زندگی تلقی می‌شود.
تغذیه با شیر مادر، یك اقدام صرفا حیاتی و فیزیولوژیكی نیست، بلكه رابطه‌ای عاطفی میان مادر و فرزند است كه امنیت روانی شگرفی را برای زیباترین پیوند احساسی عالم بشر به همراه می‌آورد.
بی‌جهت نیست كه سازمان جهانی بهداشت یكی از اصلی‌ترین شعارهایش را در هفته تغذیه با شیر مادر كه از امروز آغاز می‌شود، نجات جان یك میلیون كودك در ساعات نخست زندگی از طریق تغذیه با شیر مادر قرار داده است.
هفته جهانی تغذیه با شیر مادر (WBW) امسال بیستمین سالگرد تولدش را در بیش از 170 كشور دنیا جشن می‌گیرد.
بیست سال پیش، چنین هفته‌ای نامگذاری شد تا با ترویج و حمایت از تغذیه با شیر مادر به سلامت جامعه كمك كند و از آن روز تاكنون، همه ساله یكم تا هفتم آگوست (یازدهم تا هفدهم مرداد) موضوعات مختلفی در مورد تغذیه با شیر مادر مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.
ارزش‌های تغذیه‌ای شیر مادر از لحاظ تامین نیازهای غذایی كودك بخصوص تا شش ماهگی و در ادامه تا یك سالگی از یك‌سو و تامین ایمنی كودك در برابر بیماری‌های عفونی، آسم و آلرژی از سوی دیگر، به یك داستان تكراری، اما همیشه خواندنی تبدیل شده است. با این حال هنوز هم بسیاری از مادران از دادن شیر به فرزند خود، به دلایل قابل توجیه یا غیرقابل توجیه امتناع می‌كنند.
هیچ كس، نه ما، نه متولیان ترویج تغذیه با شیر مادر و نه روزهایی كه به پاسداشت ارزش‌های تغذیه‌ای شیر مادر اختصاص یافته است، نمی‌تواند هیچ مادری را مجبور به شیر دادن به كودكش كند.
تغذیه با شیر مادر فرصتی است برای مادر و كودك تا زندگی سالم را در سایه سلامت جسمی به دور از بیماری‌هایی كه مادر و كودك را گرفتار می‌كند، همراه با امنیت روانی و عاطفی، تجربه كنند.
پس شاید در یك جمله بتوان تصویر مادری كه كودكش را با شیر خود تغذیه می‌كند، چنین توصیف كرد: «شیر دادن به كودك آمیخته‌ای است از آگاهی، عشق و آینده‌نگری.»
پونه شیرازی
