بچه که بودیم با بالشت خونه میساختیم!!
 توش میخوابیدیم... سنگر میگرفتیم....آقا خلاصـــه، یه دنـــــیایی داشتیم...

یادش بخیر این که کوچیکه من یه خونه بزرگ درست میکردم اینقدر خوش میگذشت...
البته الانم بچه خواهرم که با هم جمع میشن درست میکنن.
بچه که هستیم بعضی از کارها را هیچ کسی بهمون یاد نمیده ولی انجام میدیم مثلا همین خونه ساختن و ما انجام میدادیم بچه های الانم بدون اینکه کسی یادشون بده انجام میدن خیلی عجیبه!!!

زمان ما چهار پنج تایی با بچه های فامیل جمع می شدیم و از پشتی استفاده می کردیم به جای بالشت!
آخر سرم می رفتیم زیرش و می گفتیم مامانمون چادر رنگیشو بنداز روی بنای مستحکم  ما! چه حس استقلالی می کردیم اون زیر یادش بخیر!
الان که دیگه تو کمتر خونه ای پشتی پیدا میشه(شامل خونه ی خودمون)!

بنام خدا
سلام
یاد آوری خوبی بود ماكه گوش تا گوش خونه رو چادر می بستیم بعد هم برای خودمون با خیالت راحت بازی می كردیم واقعا چه لذتی داشت....
سلطان گرامی چون سازنده خودمون بودیم مطمئن بودیم خراب نمیشه.....

همین که مال خودمون بود و غصه اجاره خونه نداشتیم خودش یه دنیا رزش داشت:-)

من اگه حتی پشتی هم گیرنمی اوردم بالش های مبل رو بر میداشتم روی مبل سازه رو بنا میکردم تازه داخلش انواع وسایل رفاهی بکار می بردم ولی جمع کردنش عجب مکافاتی داشت