تبیان، دستیار زندگی

حماسه میمك 


روایت غلبه مردان ایل بر ارتشی مدرن!


ایلام - دستش را روی قنداق نقره كاری شده برنو قدیمی و نقش و نگار حك شده كشید و روی آن را لمس كرد. حالا چند سالی می شد كه برنو كه یادگار پدرش بود جاخوش كرده بود روی دیوار مهمانخانه و فقط گاهی برای گردگیری نوازش دستهای آدمی را حس می كرد.

قرار بود امشب بزرگان ایل گرد هم بیایند و درباره موضوعی ویژه و پر اهمیت سخن بگویند، مسئله ای به نام جنگ و تجاوز یك غریبه به خاك ابا و اجدادیشان كه برای سالها ریشه های این ایل بزرگ را در خود حفظ كرده بود و حالا ایل خزل درختی گشن بود در دامنه زاگرس و هم ریشه با ایلهای دیگر از كرد و لر و لك گرفته تا فارس و بختیاری ...

پاسی از شب نگذشته بزرگان ایل گرد هم آمدند، بعضیها با قطار فشنگ بسته و با برنو و ام یك و پنج تیر و سرپر، با لباسهای كردی و سربند و پاتاوه، هر كدام نمادی از مردی و مردانگی، پاسدار حرمت نام مرد ایل، چهره هایشان سرخ بود از خشمی كه می توانستی شعله هایش را در چشمهایشان ببینی.

"حالا هم تكلیف روشن است، یك غریبه تا بن دندان مسلح سوار بر تانك و زره پوش پایش را از گلیمش درازتر كرده و می خواهد خاكتان را ازتان بستاند، كسی اگر هست كه یكدل نیست برای بیرون راندن دشمن از این ملك، از جمع بیرون برود."

هیچكس تكان نخورد، مردان ایل همه زل زده بودند به آتش بخاری هیزمی اجاق وسط خانه كه شعله هایش شرر می افكند.

سكوت مجلس با طنین صدای "محمد چمن آرا" یكی دیگر از مردان ایل شكست.

"تكلیف روشن است مرد!، ما قسم خورده ایم تا زمینهایمان را پس نگیریم نه اسلحه را زمین بگذاریم و نه پاتاوه از پا درآوریم. این قطار و فشنگ و برنو هم نباشد با قمه و خنجر و چنگ و دندان برونشان می رانیم."

مردهای ایل اگر چه تنها تعداد كمی اسلحه قدیمی و فشنگ محدودی داشتند اما در رگ و جانشان خون اصیل و به جوش آمده ایلیاتی می دوید و غیرت عشایریشان تنها چیزی بود كه ماشین جنگی مدرن و مجهز عراق و كارشناسان مزدور وابسته به قدرتهای استكباری در معادله های جنگی خود آنرا ندیده بودند.

اینها روایتی از زبان حاضران در آن نشست است، كه هنوز هم پس از 30 سال حس و حال آنروزها را خوب به یاد دارند.

نشست بزرگان ایل خزل در نخستین روزهای جنگ تحمیلی و پس از اشغال منطقه میمك بوسیله نیروهای بعثی، برگزار شد و آنها با هم پیمان بستند تا در پاسخ به فرمان معمار كبیر انقلاب برای حضور نیروهای مردمی در جبهه و دفاع از میهن اسلامی، ارتفاعات میمك را از چنگال متجاوز باز پس بگیرند.

این ارتفاعات از دید و تیررس خوبی برخوردار است و تسلط قابل توجهی بر بخش وسیعی از خاك عراق و مناطق مرزی دارد.

اوایل شهریورماه 1359 تجمع انبوه نظامیان عراق، نوع آرایش و صف آرایی آنان در مقابل بخش شمالی و میانی استان ایلام، حكایت از هجوم گسترده به این استان داشت.

دوازده روز قبل از آغاز رسمی جنگ تحمیلی، در تاریخ 19 شهریور1359 نیروهای بعثی عراق وارد استان ایلام شدند و به منطقه میمك حمله كردند.

هنگامی كه ارتش عراق با نیرویی به استعداد یك تیپ پیاده، به منطقه میمك حمله كرد، نیروهای مدافع ایران را در آن ارتفاعات فقط یك گروهان مكانیزه و یك گروهان تانك تشكیل می داد كه به صورت دسته و گروه، برای تقویت پاسگاه مرزی به كار گرفته شده بودند به عبارت دیگر استعداد رزمی نیروهای خودی كمتر از یك گروهان رزمی بود به همین سبب، عراقی ها موفق شدند ارتفاعات میمك را اشغال كنند و معابر وصولی به آن را كه از شمال به جنوب، شامل تنگه بیجار، بینا و معبر اصلی صالح آباد سرنی بود، سد كنند.