قالبهای نوین گدایی در پایتخت و برخی شهرهای بزرگ آنقدر مایه شگفتی هست که هر روز ناله عدهای در برابر این صنف زحمتکش(!؟) بلند شود، حالا هم شاعر خوش ذوق وصف حالی برای این عزیزان سروده است؛ البته برای برخی از آنها!
مى رود از هر طرف رقصان و با لنگر گدا!
از دو سویت مى رود، این ور گدا، آن ور گدا!
گر دهى کمتر ز ده تومان حسابت مى رسد
مى کند گردن کلفتى، مى کشد خنجر گدا!
با صداى دلخراشش ضجه مویه مى کند
راستى در ضجه مویه مى کند محشر گدا!
لعن و نفرین مى کند گر قلب او را بشکنى
مى کند محرومت از سرچشمه کوثر گدا!
بر تو مى چسبد مثال مرد مومن بر ضریح
گر بگویى من ندارم، کى کند باور گدا؟!
هست دایم با خبر از قیمت ارز و طلا
داند از هر شخص دیگر نرخ را بهتر گدا!
گر روى در خانه اش، اطراف شمران یا ونک
دست کم دارد سه تا منشى، دو تا نوکر گدا!
در صف بنزین اگر با او بداخلاقى کنى
مى کند لاستیک ماشین ترا پنچر گدا!
گر گدایان را براى پول در یک صف کنى
صف کشد از شرق رى تا غرب بابلسر گدا!
بهر خارانیدن ران چون برى دستى به جیب
با هیاهو مى رسند از راه، یک لشکر گدا!
خودکفا شد از گدا این شهر و من دارم یقین
مى شود تا سال دیگر صادر از کشور گدا!
از کتاب رفوزه ها. ابوالفضل زروئی نصرآباد
