مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) حکیمیه، مشکلات را لطف خدا به بنده دانست و گفت: مشکلات برای ان است که بنده هیچگاه ذوالجلال و الاکرام را فراموش نکند.
به گزارش راسخون به نقل از فارس، آیتالله روحالله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج) حکیمیه تهران در تازهترین درس اخلاق خود به شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی پرداخت که بخش چهارم دوم آن در پی میآید:
«وَ قَدْ قَصَدْتُ إِلَیْکَ بِطَلِبَتِی وَ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِحَاجَتِی وَ جَعَلتُ بِکَ استِغاثَتی بِدُعَائِکَ تَوَسُّلِی»
مظهر توجّه به خدا
عرض کردیم پروردگار عالم گاه انسان را در تنگنا قرار میدهد که مقصد فراموش نشود؛ چون تا مقصدشناس نشویم، طالب نخواهیم بود و طالب حقیقی، مقصدشناس است. در مورد فراز «وَ قَدْ قَصَدْتُ إِلَیْکَ بِطَلِبَتِی وَ تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِحَاجَتِی وَ جَعَلتُ بِکَ استِغاثَتی» نکاتی عرض کردیم و مطالبی تبیین شد. از جمله این که وقتی انسان مقصد را شناخت، برای آن مقصد قصد میکند و دیگر توجّهش به پروردگار عالم هست. پروردگار عالم نمیخواهد توجّه جز به او باشد.
وقتی شما بیان میکنید: «یا وجیهاً عند اللّه»، وجیه در حقیقت آن کسی است که خود متوجّه خداست و همه چیز او الهی است و حلقه اتّصال به پروردگار عالم است. لذا هیچ یک از حضرات معصومین(صلوات اللّه علیهم اجمعین) مردم را دعوت به خود نکردند. بارها اشاره کردیم که در قرآن میفرماید: «و جعلنا منهم ائمّة یهدون بامرنا» هدایت به امر پروردگار عالم میکنند، نه خود.
لذا تفکیکی بین پروردگار عالم و معصومین (صلوات اللّه علیهم اجمعین) نیست، از باب این که آنها مظهر و تجلّی اسماء و صفات خدا هستند و إلّا این که نعوذبالله و نستجیربالله تصوّر کنیم آنها خدا هستند، غلط محض است. اوج افتخار آنها هم بندگی است که بارها عرض کردیم که حتّی اگر از نبی مکرّم(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) سؤال شود که یا رسول الله! اوج افتخار شما چیست؟ میفرمایند: من عبد خدا هستم، کما این که در هر نماز دو مرتبه اشاره میکنیم «عبده و رسوله» و رسالت هم در بستر همین بندگی است. آنها مظهر توجّه به خدا هستند و ما را هم به خدا متوجّه میکنند و إلّا اصلاً توجّه به غیر پروردگار عالم، عین شرک است «وحده لا شریک له».