بقعه متبركه امامزاده سید اسماعیل (ع)
این بقعه كه منسوب به سید اسماعیل از احفاد امام علی النقی (ع) است در جنوب شرقی تهران حدفاصل دو خیابان 15 خرداد و مولوی قرار دارد .این بنا دارای صحن ،ایوان و دو گلدسته بلند،رواق،ضریح و مسجدی كوچك است .در داخل سر در بقعه و دورن ایوان كتیبه ای به خط نستعلیق سفید رنگ بر متن كاشی خشتی لاجوردی نقش شده است .از مفاد این كتیبه تاریخی بر می آید كه ساختمان ایوان و گلدسته و كاشیكاری بلند سر در ، در زمان سلطنت محمد شاه قاجار و درسال1262 ق به اهتمام عیسی خان بیگلر بیگی انجام یافته است اثر بسیار قدیم تر آن ،دری نسبتا عتیقه است كه در ضلع غربی حرم قرار گرفته و بر روی آن محمد شاه قاجارو عیسی خان بیگلر بیگی آمده است .قسمت وسط هر دو لنگه در مربوط به قرن نهم هجری قمری است و طبق كتیبه های موجود بانی آن استاد حسین بن پیر علی حداد تهرانی و تاریخ آن جمادی الاول سال 886 ق استواین تاریخ قدیمی ترین سال تاریخی است كه ابنیه قدیمی داخل شهر تهران باقی مانده است بدین ترتیب می توان قسمتی از بقعه را متعلق به قرن نهم ه .از زمان مربوط به ساختمان اصلی بنا و بقعه را به قرن 13 ه و دوران قاجار منسوب دانست .كاشیهای زرین فام مرقد مطهر متعلق به قرون 7و8ه ق مناره های موجود در این بقعه از قرن 13 ه ق باقی مانده است
