بازی آهو چره تا حدود بیست سال پیش در منطقه شرق گیلان در شمار بازیها و نمایشهای مقدمه نوروز انجام میشد.در گروه آهو چره كه شامل سه نفر، بازیگر نقش آهو، شعرخوان وتوبره كش میباشد محوربازی، اهو است كه با وسایل مختلف، چیزی شبیه سر آهو یا بز درست می كردند. برایش شاخ و با مهره شیشهای چشم می گذاشتند. زنگوله به آن می آویختند و آن را به سر چوبی قرار میدادند. بازیگر نقش آهو كیسه یا گونی پارچه روی سر می كشید، تا بدنش پیدا نشود و از داخل آن كله آهو را كه روی چوبی قرار داشته، بیرون میآورد. چنانكه به هیات حیوانی در آمده و با آن چوب می توانست سرش را حركت بدهد. نفر دوم شعر می خواند و با چوبی كه در دست داشته، نمایش را هدایت می كرد. نفر سوم تو بركش بود كه هر سه با هم كوچه به كوچه، به خانههای ده رفته و نمایش را اجرا می كردند و هدایایی از مردم میگرفتند.شعری كه معمولاً خوانده میشد از اینقرار بود.
آهو چره، آهو چره، ببین چقدر خوب می چره. آهو از باغ آمده، چریده و چاق آمده. آهو مرغانه خوره، صدتا به كمتر نخوره
به اینجا كه میرسید آهو غش می كرد و تا تخم مرغ یا چیز دیگری ازصاحبخانه نمیگرفت حالش جا نمی آمد.بعد از خواندن هربند، همان قسمت اول{آهوچره، آهوچره، ببین چقدر خوب می چره} به صورت واگرد{ترجیع بند} تكرار میشد. سپس خواننده بند دیگری را تكرار می كرد. با این كارها از صاحبخانه چیزهایی چون: برنج، تخم مرغ و شیرینی میگرفتند. این گروه كارشان را از غروب آغاز می كردند و درچند روستاو آبادی نزدیك را می گشتند.
این نمایش از شرقترین نقاط گیلان تا حدود تنكابن و روستای اطرف آن معمول بوده و امروز نیز كم وبیش معمول است.