وجود کوهستان های زیبا و سر به فلک کشیده که حتی در اوج گرمای آفتاب تابستانی جامه سفیدشان را از تن به در نمی کنند، رودخانههای خروشان و آبشارهای فرح بخش آن با چشم اندازهای بدیع و جان افزا، باغهای پرمیوه و ییلاق های سرسبزش، دریاچه های پرموج و تفرج گاه های روح پرور، استخرها، آسیابها و روستاهای دل انگیز، همه و همه این استان را به یکی از زیباترین مناطق ایران و یکی از بهترین مناطق برای گردشگری به خصوص در فصول گرم تبدیل کرده است.
این استان دارای ۱۲ شهرستان و ۳۱ شهر است. شهرستان های آن عبارتند از اهر، بستان آباد، بناب، تبریز، سراب، شبستر، کلیبر، مراغه، مرند، میانه، هریس و هشترود. مرکز آذربایجان شرقی شهر تاریخی و توسعه یافته تبریز است که خود یکی از دیدنی ترین شهرهای ایران به شمار می آید. آذربایجان شرقی یکی از کانون های صنایع دستی ایران محسوب می شود. در این استان انواع فرش، قالیچه، جاجیم، ورنی، خورجین، گلیم، شال، گلیمچه، ظروف سفالی، سرامیک، اقسام سبد حصیری و ترکه ای، پارچه های پشمی و ابریشمی سوزن دوزی شده، نقره سازی و... موارد عمده صنایع دستی را تشکیل می دهند و فرش تبریز هنوز یکی از معروف ترین و بهترین فرش های دست باف صادراتی ایران به شمار می رود.
اگر چه این استان بنا به تجربیات گروه آنوبانینی جزء سردترین استان های کشور است؛ اما از تنوع اقلیمی قابل توجهی نیز برخوردار می باشد؛ به طوری که در بیش از ۵۰ روز از سال شاهد یخبندان بوده و در گرم ترین روزهای تابستان در برخی مناطق استان، درجه حرارت، به ۴۰ درجه سانتیگراد می رسد.
این استان از لحاظ تنوع ظرفیت های گردشگری و جاذبه های توریستی نیز از مهمترین استانهای کشور است. آنوبانینی می تواند آثاری از دوره های پیش از اسلام، دوره اسلامی، دوره ایلخانی و...، کلیساهای زیبای باستانی، رودها و آبشارهای پر آب و سواحل زیبا و آثاری همچون روستای کندوان را به عنوان شاهد این مدعا ذکر کند. از مهمترین آثار باستانی استان می توان از: کلیسای سنت استپانوس، پل دختر، ارک علیشاه، بازار تبریز، مسجد جامع تبریز، مسجد جامع مرند، قلعه بابک، روستای کندوان، مسجد کبود، مقبره الشعراء، سنگ بسم الله موزه آذربایجان، خانه مشروطیت، گنبد سرخ و کبود و رصد خانه باستانی مراغه، عمارت ایل گلی، برج شهرداری تبریز و... نام برد.