تبیان، دستیار زندگی

به گزارش مشرق، جام جم نوشت:

آنقدر سماجت به خرج دهی كه شماره تلفنش را بگیری و آنقدر مزاحمش شوی و زبان بریزی تا نرم شود و بگوید بیا از من خواستگاری كن. نه! در مورد دختر‌ها وضع فرق می‌كند. آنها باید بنشینند و ببینندکی​سراغشان می‌آید و آن وقت تازه وقتی كسی پیدا شد ترس وجودشان را فرا می‌گیرد كه این آدم خوب است یا نه. اینجاست كه گزینه‌های دیگری مثل انتخاب همسر به صورت اینترنتی و واسطه مراكز ازدواج پیش می‌آید. دو تا آدم غریبه مقابل هم قرار می‌گیرند و آن وقت می‌بینی یكی بددهن است و یكی بیكاره، یكی فرصت‌طلب​ است و دیگری هوسباز. این یكی زن دارد و مخفی كرده و آن یكی اعتیاد دارد.

می‌بینید كه كار برای دختر‌ها خیلی سخت‌تر است، اما پسر‌ها فقط ممكن است به خاطر این‌كه یك دختر قبلا نامزد داشته از ازدواج با او منصرف شوند. این برای یك دختر عیب بزرگی است. در حالی كه آنها خود با عیب‌هایی خیلی بزرگ‌تر با اعتماد به نفس قدم پیش می‌گذارند و انتخاب می‌كنند.

بله، حق انتخاب دادن از طریق سایت‌های همسر‌یابی برای دختران یك فرصت و امكان بزرگ است اما فقط یك فرصت خوب برای انتخاب و اغلب انصراف !

آنچه خواندید از تجربه‌های یك دختر مجرد بود كه تاكنون از طریق اینترنت و سایت‌های همسر‌یابی سه انتخاب داشته و همه موارد نامناسبی بوده‌اند.

از ایده‌آل تا واقعیت

نرگس سمین، كارشناس علوم ارتباطات اجتماعی اعتقاد دارد: دنیای مجازی علاوه بر اطلاعات باارزشی كه منتشر می‌كند محلی برای بروز دو چیز است؛ خود كتمان شده و پنهان و خودآرمانی و دست‌نیافتنی برخی كاربران.

به همین دلیل شخصیت مجازی كه افراد از خود در اینترنت تصویر می‌كنند خصوصا در چت روم‌ها و سایت‌های دوست‌یابی قابل اعتماد نیست تا بتوان با اتكا به آن یك ارتباط روشن و شفاف و انسانی را شكل داد.

وی اولین و مهم‌ترین سطح ارتباط را برخورد چهره به چهره می‌داند. چیزی كه می‌تواند هنگام راستگویی یا دروغگویی زبان بدن شما را آشكار كند. وقتی خجالت می‌كشید، از دروغ گفتن دست‌پاچه می‌شوید، غافلگیر می‌شوید یا در اثر یك مشكل از نظر جسمی دگرگون می‌شوید همه زیر نظر طرف مقابل است، اما در محیط اینترنتی ممكن است كسی نحیف و شكننده باشد و بگوید كه قهرمان بدنسازی است.

كسی در اوج خماری لاف سلامت و پاكی بزند و مرد و زن متاهل ادعای تجرد كنند. همه چیز در یك ارتباط مجازی امكانپذیر است، زیرا شما تنها تصویری مجازی از شخص دارید، نه خود او را.

در حالی كه وقتی آشنایی از طریق دوستان، آشنایان و همكاران و اقوام صورت می‌گیرد این فرصت وجود دارد كه رفتارها و كنش‌ها و واكنش‌های طبیعی شخص را مورد بررسی قرار دهید و حداقل در مورد خصوصیات ظاهری آنها اطلاعات درستی داشته باشید.

وی تاكید می‌كند: در مورد مسائل اجتماعی نمی‌شود كلی‌گویی كرد و یقینا كسانی هستند كه دوستی یا ازدواج موفقی از طریق اینترنت داشته‌اند و آن مربوط به افرادی است كه از خود واقعی خویش راضی هستند و آن را كتمان یا با شخصیت مجازی عوض نمی‌كنند. آنان با نام واقعی خود را معرفی می‌كنند، گاه عكس خود را منتشر می‌كنند، اهداف واقعی خود را از آشنایی ابراز می‌كنند و صادقانه با طرف مقابل برخورد می‌كنند.

آنها چه می‌خواهند؟

آنها كه در سایت‌های زوج‌یابی ثبت‌نام می‌كنند چه می‌خواهند؟ همسر، دوست، ارتباط سالم یا...

یافتن این انگیزه‌ها زیاد سخت نیست. برای این‌كه بدانیم كافی است پروفایل داوطلبان چند سایت را بررسی كنیم؛ نتیجه جالب است:

در سایت‌هایی كه برای یافتن زوج راه‌اندازی شده، اغلب آقایان میزان حقوق دریافتی خود را ابراز نمی‌كنند. به جرائت می‌‌توان گفت برای 70 تا 75 درصد متقاضیان مرد فرقی نمی‌كند كسی كه دنبالش هستند صیغه شود یا ازدواج دائم. (یعنی اهمیتی به رابطه پایدار و تشكیل خانواده نمی‌دهند و فقط ارتباط با یك نفر خانم برایشان مهم است) از هر ده نفر تنها یك نفر پسر مجردی است كه به دنبال ازدواج دائم است.

این در حالی است كه اغلب داوطلبان زن به دنبال ازدواج دائم هستند و زنانی كه گزینه صیغه را هم انتخاب كرده‌اند اغلب تنها راغب به ارتباط با مرد غیرمتاهل هستند و خود بیوه یا مطلقه‌اند، یعنی دختران داوطلب این گزینه نیستند.

جالب است بدانید همین مردان كه درآمد خود را ابراز نمی‌كنند برای همین ارتباط صیغه‌ای هم بیشتر دنبال زنانی هستند كه خانه و درآمد ثابت دارند.

می‌بینید كه به طور ضمنی می‌توان گفت برای دختران مجرد فراوانی كه داوطلب ازدواج هستند گزینه‌های مناسب معدودی در اینترنت ثبت‌نام می‌كنند و اگر گزینه‌ای هم انطباق داشته باشد تازه شناسایی شخصیت واقعی از مجازی شروع می‌شود.

این بررسی‌ها نشان می‌دهد كه نه‌تنها ازدواج موقت گزینه مطلوب بانوان مجرد نیست، بلكه گزینه نیمی از مردهای ازدواج نكرده هم نیست. جالب است بدانید اغلب متاهل‌ها و بیوه‌های بچه‌دار یا آنها كه اصلا وضع تاهل خود را ابراز نمی‌كنند به این گزینه علاقه نشان می‌دهند.

نكته دیگر این‌كه اگر داوطلبان اینترنتی چنین باشند شانس ازدواج در اینترنت فرق چندانی با جامعه ندارد.

البته این موضوع نیازمند یك بررسی جامع و علمی است و كاری كه انجام شده تنها یك بررسی میدانی و مشاهده‌ای است كه نمی‌توان آن را تعمیم داد، ولی همین اندازه نیز یك تصویر نسبی را از داوطلبان سایت‌های زوج‌یابی نشان می‌دهد.

فكرهای بیمار

راهیابی به دنیای كسانی كه در این سایت‌ها ثبت‌نام می‌كنند و قصد دیگری دارند ساده نیست. یكی از دوستان كسی را معرفی می‌كند كه در این مورد اطلاعاتی دارد.

ح ـ الف می‌گوید: یكی از دوستانم حرفه‌ای این كار است. او دائم یا چت می‌كند یا در سایت‌های دوست‌یابی و همسر‌یابی ثبت‌نام می‌كند. او می‌گوید، گول زدن آنها كه دنبال ازدواج دائم هستند، ساده‌تر است زیرا آنها كه دوست می‌خواهند از اول تكلیفشان معلوم است، اما آنها كه دنبال ازدواج هستند رابطه را جدی‌تر می‌گیرند و بیشتر برای آن مایه می‌گذارند. اما بعد از مدتی می‌فهمند حسابی سر كار هستند كه دیگر كار از كار گذشته است.

اغلب این افراد برای ازدواج كردن بی‌تابی می‌كنند و دست‌یافتنی‌تر هستند و متاسفانه بعد از این‌كه این افراد با هم در فضای مجازی آشنا شدند (غیر از برخی مراكز مجاز و قانونی) هیچ مركز ازدواج اینترنتی پیگیری نمی‌كند كه شخصی كه ثبت‌نام كرده كیست، چیست، كجا بوده و چه كرده است.

یقینا برای جلوگیری از سوء‌استفاده افراد سودجو باید نظارت بیشتری بر عملكرد این مراكز به عمل آید. ثبت شناسنامه و كارت ملی شخص متقاضی و تائید آن باید اولین ملاك معرفی افراد به هم باشد و كسی كه متقاضی ازدواج است حداقل باید یك هویت واقعی از خود ارائه دهد كه از طریق لینك به سامانه‌های تائید هویت، قابل پیگیری باشد.

مشاوره باید در چنین سایت‌ها نقش پررنگ‌تری داشته باشد و گرچه دامنه اختیار و انتخاب همسر برای بانوان از این طریق گسترده‌تر می‌شود، اما نباید اجازه داد این امكان زمینه مشكلات جانبی را فراهم كند.

سلام
این که مردا درسایت های همسر یابی دنبال چی میگردن کار سختی نیست
اما این که یه سایت هایی باید بدون درنطر گرفتن شخصیت انسانی فقط برای زیاد شدن کاربرش این بخش رو به فعالیت خودش اضافه کنه وجذب کاربر کنه خیلی افتضاحه
تو دنیای واقعی هم مردا دنبال یه مسائلی ان که دور از شخصیت انسانیه

با سلام
متاسفانه جامعه طوری شده كه با معرفی افراد انتخاب برای دختر و پسر سخت شده چه برسه به اینكه از تو سایت بخوای كسی رو پیدا كرد.
اكثر كسانی هم كه عضو میشند به بهانه ازدواج و فقط برای ازدواج موقت یا دوستی عضو میشوند.

سلام
رفتن در این سایتها چه دختر و چه پسر فقط برای دوستیابیه تا ازدواج.
چون عقل سلیم حکم نمیکنه که از این طریق ازدواج کرد چون به قول رضایار آشناها هم که معرفی میکنند چی از آب در میاد که مجازی خوب در بیاد.

یک جرم شناس گفت: منع قانونی برای راه اندازی سایت های همسریابی وجود ندارد.

دکتر علی نجفی توانا در گفتگو با مهر اظهار داشت : فعالیت سایت های همسریابی به عنوان یک حرفه و شغل محسوب می شود و در صورت کسب مجوز از سوی نهادهای مربوطه هیچ منع قانونی برای فعالیت آنها وجود ندارد.

وی افزود : موضوع همسریابی بحث ظریفی است و سوءاستفاده از آن باعث طبعات سنگین برای جوانان و خانواده ها می شود. در جامعه ما با توجه به اشتیاق جوانان به عضویت در شبکه های اجتماعی و دوست یابی ،سایت های همسریابی هم با استقبال جوانان روبرو شده است. اما متاسفانه درباره فرهنگ استفاده از این سایت ها کاری از سوی نهادهای مسوول صورت نگرفته است.

این استاد دانشگاه تاکید کرد، متاسفانه جوانان امروز فقط به ظاهر طرف مقابل و مسائل مالی توجه دارند و دیگر توجه ای به معیارهای حقیقی و ارزشی نمی شود.توجه به ظواهر باعث بروز مشکلاتی مانند ایجاد توهم ، فریب در ازدواج و نمایان شدن تفاوت در ظاهر و باطن افراد می شود. حال در ازدواج های اینترنتی با توجه به اینکه شناخت افراد از یکدیگر کم است و اطلاعات ارائه شده نیز در برخی مواقع دروغ می باشد این مشکلات تشدید شده و بیشتر دیده می شود.

خدایا!
خودت جوانان ما را از اینگونه بدبختی ها دور نگه دار
و کسانی را مخل زندگی ها و فساد هستند نابود بفرما
الهی آمین

سایت های همسریابی، یکه تاز فضای مجازی

این مقام مسئول گفته است که وزارت ورزش و جوانان به هیچ عنوان برای راه اندازی سایتهای صیغه مجوزی صادر نمی کند.

همچنین معاون مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال وزارت ارشاد نیز اعلام کرده بود که صدور مجوز رسانه های حوزه ازدواج و همسریابی منوط به ارائه معرفی نامه از سوی وزارت ورزش و جوانان است که تا کنون هیچ رسانه ی بر خطی موفق به اخذ معرفی نامه از آن وزارتخانه نشده است.

بر اساس این گزارش به تازگی سایت "دو همدم" با هدف ثبت نام جوانان برای صیغه و ازدواج موقت، راه اندازی شده و تبیلغات وسیعی را از طریق ارسال ایمیل به کاربران انجام می دهد. در این سایت فرد با ثبت مشخصات فردی خود اعم از قد، وزن، رنگ پوست، شغل، درآمد، مشخصات همسر دلخواه و... منتشر می ماند تا سایت همسر دلخواهش را پیدا کرده و برای صیغه یا ازدواج به او معرفی کند.

نکته قابل تامل این است که اینگونه سایتها با ظاهری معنوی و استفاده از احادیث و روایات کاربر را تحت تاثیر قرار داده ولی در قسمت ارتباط با ما و درباره ما هیچگونه تصویری از مجوز فعالیت یا شماره تماس و آدرس مشاهده نمی شود.

معاون دادستان تهران: با سایتهای همسریابی برخورد قانونی می شود

حسن زاده معاون دادستان تهران و سرپرست دادسرای رسیدگی به جرائم رایانه ای در گفتگو با خبرنگار مهر اعلام کرد: چند 1رونده مربوط به اینگونه سایتها تشکیل شده که در متن کیفرخواست بیشتر این سایتها به عنوان کلاهبردار و برخی موارد اتهامی عنوان شده و به دادگاه معرفی می شوند. قطعا با این سایت هم در صورت نداشتن مجوزهای قانونی برخورد خواهد شد.

البته در این میان تنها سایت "دو همدم" نیست بلکه با یک جستجو در موتورهای جستجوگر می توانید سایتهایی مانند "طوبی"، "دلیار"، "دو همدل" و... اشاره کرد.

7 سال زندان برای سایتهای همسریابی

مهدی دواتگران عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاستهای خارجی مجلس با تشریح موارد حقوقی و کیفری برای برخورد با سایتهای همسریابی می گوید: براساس قانون کسانی که بدون داشتن مجوز وبا عناوین و روشهای موهوم وجوهی را دریافت می کنند، کلاه بردار بوده و برای آنها از یک تا 7 سال مجازات حبس در نظر گرفته است. البته قانون مشخصی برای برخورد با اینگونه کلاه برداریها وجود ندارد و باید برای فعالیت این سایتها از سایر قوانین استفاده کنیم.

به گزارش مهر ،گفته های مسئولان در حالی است که تاکنون جزئیات پرونده و یا اطلاع رسانی از نحوه برخورد، رسیدگی و مجازات در پرونده اینگونه سایتها از سوی وزارت ارشاد و قوه قضائیه انجام نشده است و این سایتها هر روز بیشتر و بیشتر شده و شاهد رخداد حوادثی اعم از طلاق، تجاوز به عنف، قتل و... خواهیم بود.

به نظر من هرکسی یه قسمتی داره که اگه عفاف و پاکی پیشه کنه به وقتش ازدواجش رو هم انجام میده البته با صلاح دید بزرگتر ها...
من با سایت های دوست یابی کاملا مخالفم اگه فقط برای تبادل دانسته هامون باشه یا حتی دردو دل کردن مشکلی نداره چون خیلی ها با کسانی که نمیشناسن و رابطه ای ندارن با دردو دل کردن از تنش ها دور میشن اما ازدواج مطلب حساسیه که با دقت بیشتر و حساسیت بیشتری باید بهش توجه بشه و این مکان ها فقط آدمارو از اهدافشون دور میکنه.

وی با بیان اینکه اکثر جوانان دید عمیقی نسبت به ازدواج ندارند و آن را یک فرآیند ساده می‌پندارند، خاطرنشان کرد: این حس استقلال طلبی جوان باعث می‌شود که در مسئله پر اهمیت ازدواج بخواهد مستقل عمل کند.

وی افزود: جوانان دیگر حاضر نیستند به شیوه سنتی عمل کنند و در واقع قبول حرف پدر و مادر و انتخاب آنها برایشان مشکل است و آسیب عمده از اینجا ناشی می‌شود؛ یعنی کشمکش بین جوان ها و والدین.

رئیس مرکز مشاوره تخصصی سلامت استان سمنان با بیان اینکه نمی‌توان گفت جوانان نمی‌توانند به شیوه‌های جدید ازدواج کنند، تصریح کرد: در صورتی که جوانان آگاهی‌های خود را بالا ببرند و در مورد خود و اطراف مقابل خود به هویت کاملی رسیده باشند، ازدواج موفقی خواهند داشت.