کارهای گرافیک در قرآنهای دستنویس
در کشورهای اسلامی کهنترین طرحهای گرافیک و خطاطی را میتوان در قرآنهای خوشنویسی شده یافت که با مرکب سیاه روی کاغذهایی از پوست آهو یا
پاپیروس با خطوط زاویهدار٬ مانند
خط کوفی٬ نوشته شدهاند. خطوط قرآنی در سده هشتم میلادی آشکار شدند و در سده دهم به کمال نسبی رسیدند. بعدها صفحهآرایی٬ حاشیهکاری٬ تذهیب و دیگر تکنیکهای یپیچیده به لحاظ تزیین بهوچود آمد. در سده دوازدهم میلادی
خط نسخ به اوج زیبایی و خلوص رسید این خط برخلاف کوفی زاویهدار نبود و از فرمهای هلالی و منحنیها تشکیل شده بود. این خط در سراسر جهان اسلام گسترده شد. در کنار نسخ شیوههای دیگر مانند
مُحقَّق،
ریحان،
ثلث،
رقاع و
توقیع نیز استفاده میشد. هر یک از این خطوط کاربرد مجزایی داشتند و در نوشتن قرآن٬ یا برای تزیین بناها و ظروف سفالی و اشیاء فلزی و پارچهبافی و یا در نگارش نامهها و امور دیوانی به کار گرفته میشدند