تبیان، دستیار زندگی

سلام هرکس یه قطع شعر یا جمله که سر لوحه زندگیش قرار داده و یا به درد دیگرن می خوره بگذارد

 

 

حافظ:

اگر ان ترک شیرازی بدست ارد دل مارا به خال هندو اش بخشم ثمرقند و بخارا را!!! 


امیر نظام گرروسی شاعر کردستان(در جواب حافظ): 

  اگر ان کرد گرروسی به دست ارد دل مارا بدو بخشم تن و جان و سر و پا را 

  جوان مردی بدو باشد که ملک ملک خویشتن بخشی نه چون حافظ که می بخشد ثمرقند و بخارا را 


دکتر انوشه معصر در قید حیات دکترای روان پزشکی(در جواب امیر نظام): 

اگر ان مه رخ تهران به دست ارد دل مرا به لبخند ترش بخشم تمام روح و معنا را 


سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند نه بر ان مهلقای ما که شور افکنده دنیا را

حجاب چهره ی جان می شود غبار تنم           
خوشادمی که از آن چهره پرده برفکنم

چنین قفس نه سزای چومن خوش الحانی است 
روم به روضه ی رضوان که مرغ آن چمنم

عیان نشد که چراآمدم کجارفتم                 
دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم

چگونه طوف کنم در فضای عالم قدس             
که درسراچه ی ترکیب تخته بند تنم

اگرزخون دلم بوی شوق می آید          
عجب مدار که همدرد ناقه ی ختنم

طراز پیرهن زرکشم مبین چون شمع           
که سوز هاست نهانی درون پیرهنم

بیا و هستی حافظ ز پیش او بردار
که با وجودتو کس نشنود زمن که منم