حتما شما هم دیده اید كه برخی از نوجوانان بینی خود را سوراخ می‌كنند و از آن یك گوشواره و یا نگین عبور می‌دهند و یا برای مثال لاله گوش شان ....
حتما شما هم دیده اید كه برخی از نوجوانان بینی خود را سوراخ می‌كنند و از آن یك گوشواره و یا نگین عبور می‌دهند و یا برای مثال لاله گوش شان را سه سوراخ می‌كنند و از هر كدام یك گوشواره عبور می‌دهند. این كار (پیرسینگ) یكی از همان فرهنگ‌های غلطی است كه از مرزها گذشته است و گریبان گیر برخی از نوجوانان ما هم شده است. این روزها در دنیا سوراخ كردن بخش هایی از بدن و آویختن زیور آلات به آن، یك مد عجیب و غریب دیگر است ولی برخی از نوجوانان پا را از این‌هم فراتر گذاشته و بخش هایی از زبان و یا لب را سوراخ كرده و نگین و حلقه‌هایی از آن عبور می‌دهند.
دندان پزشكان به سختی در سراسر دنیا در برابر این كار ایستاده اند و آن را برای سلامت بافت‌های پرخون زبان و لب خطرناك می‌دانند.
نتایج یك مطالعه نشان می‌دهد كه 15 تا 20 درصد نوجوانانی كه چنین كاری را انجام داده اند، دچار شكستگی دندان‌ها و بیماری های لثه ای می‌شوند چون فلزاتی كه در این سوراخ ها گذاشته می‌شوند می‌توانند به دندان‌ها ضربه وارد كرده و موجب خراش، شكستگی و حتی شكستن دندان‌های سالم و طبیعی فرد شوند. چون بیشتر این فلزات در بخش قدامی( جلویی) زبان كار گذاشته می‌شوند با اعمال فشار دایمی بر لثه‌ها و دندان‌های جلویی، به این بخش از دهان آسیب وارد می‌كنند. این محققان می‌گویند این نوجوانان سال های بعد ممكن است در اثر این ضربه‌ها و آسیب هایی كه مداوم بر دندان‌ها و لثه‌های جلویی خود وارد كرده اند، دچار بی دندانی شوند و دندان‌های جلویی شان لق شده و بیفتد. در این مطالعه 400 نوجوان و جوان 18-19 ساله كه چنین فلزاتی روی لب و زبان خود داشتند مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج این مطالعه نیز در مجله "دندانپزشكی امریكا" به چاپ رسیده است. آمارها نشان می‌دهد كه در كشورهای غربی رواج استفاده از این نوع زیورآلات در میان نوجوانان بسیار زیاد است. فقط در شهر نیویورك امریكا یك نفر از هر 10 نوجوان اهل این شهر از این مد غلط پیروی می‌كنند. دندان پزشكان معتقدند كه سوراخ كردن بافت‌های دهان مانند لب و زبان می‌توانند بسیار خطرناك باشند و عوارض كوتاه مدت و بلند مدتی را برای آنها به دنبال داشته باشد. حتی گاهی این فرهنگ غلط موجب مرگ نوجوانان می‌شود. گاهی این فلزات سهوا بلعیده می‌شوند و با انسداد راه‌هوایی موجب مرگ نوجوانان می‌شوند. در این میان شكستگی های دندان و بیماری های لثه ای از عوارض طولانی مدت این روش غلط هستند. این نوجوانان به طور معمول عادت دارند كه با وسیله فلزی كه در زبان و یا لب خودشان دارند با دندان‌های جلویی و لثه آن بازی كنند و ضربه‌های مداومی را بر آنها وارد كنند این كار در طولانی مدت موجب آسیب لثه دندان‌ها و به مرور زمان لقی دندان‌های جلویی می‌شود. در این مطالعه دندان پزشكان از نوجوانانی كه از این مد غلط پیروی كرده و فلزاتی را در لب و یا دهان خود كار گذاشته بودند، پرسش هایی درباره روش های حفظ بهداشت دهان و دندان، خطراتی كه " پیرسینگ" برای آنها در پی دارد، تاریخچه پیرسینگ و این كه این كار مخصوص چه كسانی بوده است، مطرح كردند تا بدانند این نوجوانان چرا این كار را انجام می‌دهند و چگونه می‌توان آنها را راهنمایی كرد تا به سمت این فرهنگ غلط كشیده نشوند. نتایج این مطالعه نشان داد كه بیشتر این نوجوانان، آگاهی چندانی از عوارضی كه سوراخ كردن لب و زبان برای سلامت دندان‌ها و لثه‌هایشان در پی دارد، نداشتند. از طرف دیگر بیشتر نوجوانانی كه این كار را انجام می‌دادند تصویر ذهنی مثبتی از بدن خود نداشته و تصور می‌كردند با این كار زیباتر می‌شوند و در میان‌همسالانشان بیشتر جلب توجه می‌كنند. دندان پزشكان به‌همه والدینی كه نوجوانانی دارند كه به تقلید از همسالان و یا فیلم ها، به سوراخ كردن لب و یا زبان شان اصرار دارند توصیه می‌كنند كه بهترین راه برای رهایی از عوارض بعدی این كار، پیشگیری از آن است. بیشتر نوجوانان در این سن نیاز به توجه و جلب توجه دارند و دوست دارند در گروه همسالان همه به آنها نگاه كنند ولی شما می‌توانید روش های درست شاخص و برجسته شدن را به آنها بیاموزید. بسیاری از نوجوانان پس از شنیدن عوارض سوراخ كردن لب و زبان از این كار صرف نظر می‌كنند. لب و به ویژه زبان، بخش بسیار پرخون و پرتحركی است. سوراخ كردن زبان می‌تواند موجب خونریزی شدید شود كه در بیشتر موارد نیاز به بخیه زدن آن برای بند آوردن خون ریزی است. علاوه بر این چون این گونه كارها در مراكز بهداشتی درمانی انجام نمی‌شود، بسیار امكان دارد كه وسایلی كه استفاده می‌شوند استریل و یك بار مصرف نبوده و موجب انتقال ویروس های خطرناكی مانند ایدز و هپاتیت به نوجوانان شوند
