گروهی از دیرینه‌شناسان موفق به كشف قدیمی‌ترین حیوان اسكلت‌دار روی زمین به نام كروناكولینا آكولا شدند. این موجود حدود 550 تا 560 میلیون سال قدمت داشته و به دوره ادیاكاران از دوران زمین‌شناسی تعلق دارد. این دوره قبل از دوران انفجار حیات و تنوع بی‌شمار موجودات زنده روی زمین در دوره كامبرین بوده است.
این یافته‌ها بینش جدیدی در مورد تكامل حیات خصوصا حیات اولیه روی سیاره زمین، چرایی انقراض جانوران و چگونگی عكس‌العمل جانداران به تغییرات محیط را به وجود می‌آورد.
همچنین این كشف به دانشمندان كمك می‌كند تا علائم حیات در هر نقطه از جهان را تشخیص دهند. دوره ادیاكاران به 630 تا 542 میلیون سال قبل باز می‌گردد.
دوره كامبرین هم به 542 تا 488 میلیون سال قبل باز می‌گردد. ماری دروسر استاد زمین‌شناسی دانشگاه كالیفرنیا می‌گوید: پیش از این تصور می‌شد كه تمامی حیوانات قبل از دوره كامبرین نرم‌تن بوده و هیچ بخش سختی در بدنشان وجود نداشته است، اما اكنون شاهد جانور اسكلت‌داری هستیم كه پیش از كامبرین می‌زیسته و از این‌رو قدیمی‌ترین جانور اسكلت‌دار روی زمین محسوب می‌شود. كروناكولینا در فسیلی كه حدود دو سانتی‌متر عمق دارد، كشف شده است. با توجه به این‌كه سنگ‌ها و صخره‌ها در طول زمان روی هم فشرده شده‌اند، پیش‌بینی می‌شود كه طول این جانور بین سه تا پنج سانتی‌متر بوده است.
با كشف این فسیل معلوم شد آغاز استخوان‌بندی و شكل‌گیری اسكلت در دوران كامبرین آنچنان كه پیش از این تصور می‌شد، تصادفی نبوده و حیوانات دوره ادیاكاران بخشی از دودمان تكاملی جانوران امروزی هستند.
سرنوشت اولین حیوانات دوره ادیاكاران موضوعی است كه بحث زیادی را می‌طلبد و بسیاری معتقدند كه تمامی گونه‌های مربوط به این دوره پیش از كامبرین منقرض شده‌اند، اما كشف جدید نشان می‌دهد كه این موضوع چندان درست به نظر نمی‌رسد.
پژوهشگران معتقدند كروناكولینا آكولا در بستر دریا می‌زیسته و به شكل انگشتانه (حلقه فلزی كوتاه) بوده كه حداقل چهار شاخك 20 تا 40 سانتی‌متری به بدن او متصل بوده است. این حیوان توسط همین شاخك‌ها خود را سرپا نگه می‌داشته است.
به علاوه محققان بر این باورند كه آكولا غذا را به همان شیوه اسفنج‌ها می‌بلعیده و قادر به جابه‌جا شدن در بستر دریا نبوده است. چگونگی تولید مثل و تكثیر این جانور هنوز به شكل یك راز باقی مانده است.
كروناكولینا آكولا به معنای تپه حلقوی كوچك سوزندار است. این نام توصیف كاملی از مورفولوژی فسیل جانور بوده و دو مولفه آن را در برمی‌گیرد: اول بدن كوتاه مخروطی شكل كه در فسیل به شكل گودال به نظر می‌رسد و دوم شاخك‌های دراز و شكننده كه در فسیل به شكل شیارهای نازك نمایان است.
پروفسور دروسر و همكارانش صدها فسیل از این‌گونه را در یكجا پیدا كرده‌اند و به نظر می‌رسد كروناكولینا آكولا موجودی معاشرتی بوده كه به صورت دسته‌جمعی زندگی می‌كرده‌اند.
به دلیل این‌كه استخوان‌ها و اسكلت‌بندی كمك زیادی به جانوران در مقابل شكارچیان می‌كند، دانشمندان اغلب وجود اسكلت بندی در جانوران را با وجود شكارچیان در همان دوران مرتبط می‌دانند، اما كروناكولینا آكولا از اسكلتش برای ایستادن استفاده می‌كرده و در دوران ادیاكاران شكارچی وجود نداشته است.
physorg - مترجم: آتنا حسن‌آبادی
