پیامبر (صلى الله علیه و آله ) 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه كبرى (علیها السلام ) ازدواج نمودند.
در احادیث منابع شیعه و اهل سنت آمده است كه حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد، در دانش و اطلاع به كتب زمان خود معروف بوده است.
او از زنان قریش بوده و علاوه بر كثرت اموال و املاک به عقل و كیاست نیز بر دیگرن برتری داشت و در آن زمان او را «طاهره»، «مباركه»، «سیده نسوان» و «ملكه بطحاء» می نامیدند. او از كسانى بود كه انتظار پیامبر را مى كشید و همیشه از علمای آن زمان نبوت آن حضرت را جویا میشد.
هنگامى كه خدمت پیامبر شرفیاب شد، نخستین سؤالی كه از آن حضرت كرد، در خصوص مهر نبوت بود.
اشعار فصیح او در مدح رسول گرامى اسلام و كمال محبتش به آل عبد المطلب مشهور است كه گویای علم و ادب و محبت اوست. در همان روزى كه آن حضرت مبعوث به رسالت شد، خدیجه (علیها السلام ) ایمان آورد.
حضرت خدیجه از مال خویش و میراثى كه به او رسیده بود تجارت می نمود، چندى نگذشت كه از بزرگان تجار شد، به گونه اى كه هشتاد هزار شتر اموال تجاری او را حمل می كردند و هر روز امول او زیادتر مى شد. بر بام خانه او، قبه اى از حریر سبز با طناب هاى ابریشمی بود كه علامت جلالت آن بانوی اول اسلام بود.
افراد زیادى مانند، عقبه بن ابى معیط و ابن ابى شهاب كه هر كدام چهار صد كنیز و غلام و خدمتكار داشتند، و نیز ابوجهل و ابوسفیان و دیگر بزرگان عرب به خواستگارى آن حضرت آمدند؛ ولى قبول نكردند. سرانجام خود حضرت خدیجه (علیها السلام)، پیشنهاد ازدواج به پیامبر (صلى الله علیه و آله) را دادند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصى انجام شد.
ماحصل ازدواج
خداوند دو پسر به نام هاى قاسم و عبدالله كه به آنها طیب و طاهر هم مى گفتند، و چهار دختر به نام هاى ام كلثوم و زینب و رقیه و فاطمه (علیها السلام ) به آن بزرگوار عطا فرمود.
حضرت خدیجه، بیست و چهار سال و یک ماه با پیامبر زندگى كرد، و تا آن حضرت زنده بود، پیامبر همسر دیگرى اختیار نكرد.
همچنین حضرت خدیجه جمیع اموال خود را به پیامبر واگذار كرد.
آتش حسدم مشتعل شد
عایشه مى گوید: كمتر اتفاق مى افتاد كه پیامبر از خانه بیرون رود و خدیجه را به خیر و خوبی یاد نكند، چندانكه یک روز آتش حسد من مشتعل شد و گفتم: یا رسول الله، تاكى خدیجه را یاد مى كنى؟ او پیرزنى بیش نبوده! خداوند بهتر از او را (منظور خودش بوده) به تو مرحمت كرد! پیامبر از سخن من غضب ناک شدند و فرمودند: نه؛ به خدا قسم! بهتر از خدیجه (علیها السلام) نصیب من نشده. او به من ایمان آورد، هنگامى كه مردم كافر بودند و تصدیق نبوت من نمود در وقتى كه مردم مرا تكذیب مى كردند، اموال خود را در اختیار من گذارد در وقتى كه مردم مرا از خود دور مى كردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانى روزى كرد در حالی كه تو را عقیم قرار داد.!
