تبیان، دستیار زندگی

خبرآنلاین: برگمان که متولد سال 1918 بود، فعالیت فیلمسازی را از اواسط دهه 1940 آغاز کرد.

او از سینما برای بررسی زندگی و از زندگی برای بررسی سینما استفاده می‌کرد. کمتر فیلمسازی مانند برگمان پیدا می‌شود که پرسونای خود را این چنین پرقدرت با آشفتگی‌های درونی در هم آمیخته باشد. سینمای او واقعا یک زندگینامه شخصی بود، نه اینکه صرفا جزئیات و درام را از تجربیات خود گرفته باشد.

برگمان حدود 35 فیلم بلند نوشت و کارگردانی کرد و فیلم‌هایی را نیز بر مبنای فیلمنامه‌های دیگران کارگردانی کرد، ضمن اینکه در اواخر دوران کاری خود فیلم‌های مستند و تلویزیونی هم می‌ساخت.

از فیلم‌های سینمایی برجسته او می‌توان به «تابستان با مونیکا» (1953)، «لبخندهای یک شب تابستانی» (1955)، «مهر هفتم» (1957)، «توت فرنگی‌های وحشی» (1957)، «همچون یک آینه» (1961)، «نور زمستانی» (1962)، «پرسونا» (1966)، «فریادها و نجواها» (1972) و «فانی و الکساندر» (1982) اشاره کرد.

برگمان سال های آخر عمر خود را در جزایر فارو گذراند و در نهایت 30 ژوئیه 2007 در 89 سالگی در همین جزایر درگذشت.

او پنج بار ازدواج کرد و صاحب هشت فرزند شد. دانیل برگمان فرزند برگمان (عکس) متولد سال 1962 از دومین همسر او کابی لارتی است. دانیل نیز کارگردان سینماست.