سلام
یه سئوال ازتون دارم . تا حالا به ارتباط خودتون با بزرگتر ها فک کردین؟ آخه می دونین انسان ها از وقتی به دنیا میان ،مادر و پدر و کلا بزرگتر ها همه کارا شو می کنن . همه چیز براش آماده می کنن و مواظبن که مشکلی براش پیش نیاد . به همین دلیل این آدم کوچولو همین جور که یواش یواش بزرگ می شه درخواست ها و نیاز هاش هم بیشتر می شه و فکر می کنه مثل نوزادی باید بازهم بزرگتر ها براش همه چیز رو آماده کنن . اما ...........اما یه زمانی می رسه که همین آدم کوچولوی ما درک و فهمش هم بزرگ می شه .
همه ما همون آدم کوچولوها هستیم که حالا بزرگ شدیم . الان که وقت بیشتری داریم می تونیم به این فکر کنیم که مسئولیت ما در برابر بزرگتر ها چیه ؟واقعا تا کی باید انتظار داشته باشیم همه کارهامون رو اونا بکنن؟ ما چه کارایی می تونیم واسه اونا انجام بدیم؟