تبیان، دستیار زندگی

دلم ماهواره می خواهد..

سه شنبه 13 تیر 91

بعد از یک روز سخت کاری، داری شام می‌خوری و تلویزیون ملی دارد سریال ایرانی پخش می‌کند. بچه‌هایت هم دارند شام می‌خورند و فیلم می‌بینند. دلت برای خودت، برای انقلابت، برای کشورت، برای دخترت، برای پسرت و برای همه‌ی اعتقادات و سنت‌هایت می‌سوزد و نمی‌توانی شام را تمام کنی.
بلند می‌شوی و به اتاق خودت می‌روی.. پای لب‌تاپت می‌نشینی. بغض کرده‌ای و چشمانت را می‌بندی.. یاد امام خمینی می‌افتی که آرزو داشت رادیو تلویزیون انقلابش دانشگاهی باشد برای مردم.. البته دانشگاه شده است اما نه آن دانشگاهی که امام می‌خواست؛ بل دانشگاهی که دیگران می‌خواهند و

دو خط اش رو حذف کردم (من valayat)

یک ماشین مدل بالای خارجی می‌ایستد. راننده، دختری را که دارد توی پیاده رو راه می‌رود صدا می‌کند. دخترک نگاهی می‌کند و به راحتی خوردن یک لیوان آب، جلو می‌آید و  در جلوی ماشین را باز می‌کند و می‌نشیند:

پسر:  شناختین؟
دختر: بله.
پسر: پس معلومه که سر کلاس توجه به من داشتین..
دختر: معلومه که شما هم توجه داشتینن.

راننده سوال می‌کند کجا برویم؟ دخترک باز به همان راحتی آب خوردن، هرکجا که راننده دوست دارد را می‌پذیرد. راننده راه می‌افتد به قصد جایی خلوت که بتوانند با هم صحبت کنند. می‌روند در یک رستوران یا کافی شاپ که زیبایی‌اش چشم‌ها را خیره می‌کند، می‌نشینند و صحبت می‌کنند و بعد، راننده دخترک را تا خانه‌اش می‌رساند. بعد از ظهر همان روز، دخترک با دوستش در مورد راننده صحبت می‌کند:

-          پسر خوبیه ولی نمی‌خوام به من وابسته بشه.
-          خودت می‌گی پسر خوبیه..
-          آخه من فقط یه بار دیدمش..
-     خب کم کم می‌شناسیش. بهتر از اینه که یه آدم پول‌دار بیاد و تو رو برای پسرش خواستگاری کنه که اصلا نمی‌شناسیش..

در سکانسی دیگر، دخترک یک ماشین پژو 206 از پسرک هدیه می‌گیرد و وقتی به خانه می‌آید، به مادرش که نگران دیرکردن‌های اوست، می‌گوید دیگر شب‌ها دیر نمی‌آید. چون دوستش نگین، ماشینش را برای مدتی به او داده است تا دیگر شب‌ها دیر نیاید و مادرش نگرانش نشود..  

بگذریم که دلم از این دانشگاه زیاده گرفته است.. شاید بگویند از مقوله‌ی هنر و پیام‌های مستقیم و غیر مستقیم یک فیلم سر درنمی‌آورم.. حتما می‌گویند این سریال‌ها دارد به دختران ما یاد می‌دهد که با چشم بسته به دام‌های باز جلوی راهشان نیفتند... حتما می‌گویند منتظر نتیجه باش تا خرابی کارشان را ببینی و ... دوستان نزدیکم می‌دانند که نه تنها از این مقوله بی اطلاع نیستم که اتفاقا دستی هم بر آتش دارم. گاهی پیام‌های غیر مستقیم، پیام‌های مستقیم را خنثی می‌کند و تاثیرات مخرب‌تری می‌گذارد... در مورد صدا و سیما زیاد گفته‌ام و گفته‌اند... اما آنچه البته به جایی نرسد فریاد است..

پ ن: دلم ماهواره می‌خواهد....

منبع

سلام
حالا مثلا شبکه یک این فیلم هایش را ساعتی از شب میذاره که بچه ها نبینن مثلا خواب باشند , بازهم مثلا خیالش راحته که خانواده ها کنترل میکنند و اینا...
ولی اندازه نخود هم فکر نمیکنه غروب دیر وقته... الان چه کسی اونم جوون قابل کنترله؟ اصلا کی گفته سیما مسئوله؟ بقول خودشون مخاطب عام داره!!!!!!!!!
(جالب بود برام که من این فیلمو نمیبینم ولی صداشو یه تیکه هاییشو شنیدم سریع فهمیدم چی...و بهت زده از صحنه هایی که تعریف شد...آنها که دیدند...چه حس بدیه واقعا)
اما یک سوال:
اگر سیما بخواهد این تله ها رو نشان دهد چه باید کند؟

سلام
من این سریال رو نمیبینم چون غمگین میشم
ولی تلویزیون روشن بود و من سوار شدن دختره و ... رو دیدم. واقعا مونده بودم. 
البته یک انتقاد دارم به این مقاله : به نظرم بدترین نتیجه گیری ممکن رو کرده که گفته، دلم ماهواره می خواد !!!!!!!!!

سلام

به نام خدا-سلام
دوره و زمونه اینجوری شده دیگه،

زمانه ای که پسر حتی شاید نزد پدر ومادرش هم بدون هیچ خجالتی بگوید با دوس دخترم بیرون بودم و.....

واقعا برخی شبکه های ماهواره مثل شبکه ولایت تحت نظر آیت الله دکتر حسینی قزوینی
صد تای این شبکه ها وسریال ها رو میارزد،
که سعی در حقانیت شیعه و بلکه اسلام دارند

اتفاقا چند هفته پیش"صرفا جهت اطلاع 20:30" میگفت لطفا صدا و سیما یه فیلم نامه برای قسمت های آخرش مثل تاثریااینا بسازه بده بهش:|

سلام
من متاسفانه این سریال رو چن قسمت تماشا کردم
باور کنید هرقسمت که خانواده به تماشا میشینن من چه حالی میشم
تو ذهنم میگم حالا این پدر ومادر نگران درباره من هم که یک جوان این اجتماع هستم چی فکر میکنن
با این که میدونم بهم اعتماد دارن امااااا
برای هر قسمت نشون داده شده هزار بار اعتماد خانواده از جوونا مخصوصا دخترا کم میشه
خدا عوض مناسبی نصیب کارگردانش بده

سلام.
این نوع فیلما یه نگرانی ایجاد می کنن که کلاً اوضاع رو بهم میریزه.

این فیلم فاصله ها بود؟
 وقتی پخش میشد «شهریار» تصمیم گرفته بود به خانواده اش بگه که عاشق فلان دختر توی کلاسشون شده ولی وقتی گفت بابا مامانش مخالفت کردن و این حرفا با وجود اینکه اون دختری که «شهریار» انتخاب کرده بود لنگه ی خودش بود و نه شبیه شخصیت «دختر بد» فیلم فاصله ها بود و اصلا بیخانواده نبود.
خلاصه یه بارم با «شهریار» حرفیدیم که حرف حساب بابات چیه؟ می گفت بابام میگه داغی نمی فهمی دختره اغفالت کرده و ولش کن.
خلاصه اینقدر مسئله رو حاد کرده بود اون فیلم که الا و بلا باباها درست میگن و جوون اشتباه میکنه.
الان که دیگه شهریار و دخترخانم قریب سه سال هست رفیقن و خانواده اش هم نمی دونن یعنی همون چیزی که بابای شهریار ازش می ترسید؛ خیلی وقت هست بهش میگم به خانواده ت بگو میگه بازم همون حرفارو می زنن.

کلاً من به یه نتیجه ای رسیدم که فیلم ساز های سیما سوادش رو ندارن و فیلم سازای سینما از اونا بدتر.

مثلا یه فیلم میسازن راجع به «ام اس» حالا ادم بخاد با یه دختری که «ام اس» داره ازدواج کنه باید از همه چی پشیمون بشه وقتی نمی تونه پشیمون بشه چیکار کنه؛ حالا برو خانوادت رو ببر پیش یه متخصص که «ام اس» اسم دوم «سرطان» نیست.

بگذریم
یا علی

بسم الله

تلویزیون کشور وقتی از طرف مردم خودمون تحریم میشه ، بالاجبار سمت برنامه هایی میره که بخواد بنا بر بهانه هایی همچون این گونه سریالها ، به جذب مخاطب بپردازه

ما که خدا را شکر زمان بسیار زیادی ست که تی وی نگاه نمیکنیم ... اما اگر فرصتش ایجاد بشه ، بدمون نمیاد ماهواره بگیریم بلکه شبکه هایی مانند امام حسین (ع) پاره ای از خواسته های معنویمون رو بتونه برطرف کنه ..
فلذا بنده هم اینگونه عرض میکنم: دلم ماهواره میخواهد!