یادداشت فنی: ایتالیا 0(4)- انگلیس 0(2)
(منبع:سایت گل)
************
سیستم پایه: پراندلی برای این دیدار حساس هم تغییرات زیادی در ترکیب تیمش، به خصوص خط دفاعی داشت. جایی که کیه لینی بخاطر مصدومیت ادامه حضور در جام چهاردهم را از دست داده است. او تیمش را با روش 2-4-4 لوزی شکل به میدان فرستاد تا مارکیزیو در سمت راست و دروسی در سمت چپ پیرلو، او را حمایت کنند. بجنگند تا پیرلو آزادنه به بازی بپردازد.
در سوی دیگر هاجسون تیمش را با کمترین تغییر به مصاف ایتالیا فرستاده بود. 2-4-4 آشنای انگلیسی ها به خاطر سود بردن هرچه بهتر از شیوه خاص بازیشان که استفاده بیشتر از جناحین است در این دیدار نیز مورد استفاده قرار گرفته بود.
تقابل: در نبرد دو تیم بزرگ اروپا، رو در رویی دو تن از بهترین هافبک های حال حاضر فوتبال جهان که در اوج پختگی به سر می برند دیدنی های فراوانی داشت. پیرلو با ظرافت تاکتیکی خاص خود و جرارد با میدان داری منحصر به فردش جدالی جانانه داشتند. هر دو این نفرات موثرترین بازیکن تیم خود به حساب می آمدند و نمایش آنها بر روند حرکتی تیمشان تاثیر مستقیم داشت. از مهمترین فاکتور های کاپیتان سه شیرها و بازیساز اصلی آتزوری می توان به محبوبیتشان اشاره کرد. به طوریکه بیشتر فوتبالدوستان یکی یا هر دوی آنها را دوست دارند.
تفکرات تاکتیکی: در دفاع چهار نفره ایتالیا، دو مدافع مرکزی از یوونتوس انتخاب شده بودند تا ایتالیا در خط دفاع با مشکل عدم هماهنگی مواجه نشود. همچنین استفاده از بارزالی و بونوچی بلند قامت برای مهار قدرت سرزنی انگلیسی ها نیز کاربرد داشت.
در خط هافبک نیز دروسی که ویژگی های دفاعی خوبی هم دارد کمی متمایل به سمت چپ بازی می کرد چرا که پراندلی از قدرت هجومی سمت راست انگلیس آگاه بود. حضور ریکاردو مونتولیوو پشت سر دو مهاجم ایتالیا، این تیم را به دروازه انگلیس نزدیک تر می کرد. یک و دو های او و مهاجمین لاجوردی پوش در عمق خط دفاعی انگلیس روی چند صحنه برای ایتالیا موقعیت ساز گردید. جایی که به نظر، تری و لسکات بسیار کند عمل می کنند.
بر خلاف ایتالیا که با محوریت قرار دادن پاس های پیرلو سعی داشت راه های مختلف رسیدن به دروازه سه شیرها را بیابد، انگلیسی ها مدام با تکرار بردن توپ به جناحین و ارسال آن قصد داشتند به شیوه خودشان دروازه بوفون را باز کنند.
آنها روی ضربات ایستگاهی، بیشتر در سر زنی موفق بودند تا در جریان بازی واین به دلیل عقب بازی کردن انگلیسی ها بود که با نفرات کم روی دروازه حریفشان فشار وارد می آوردند و توانایی ایجاد حملات دامنه دار را نداشتند. شاید آنها واهمه داشتند مدافعین مرکزیشان روی سرعت مهاجمین ایتالیا غافلگیر شود.
ایتالیا به واسطه هافبک های میانی بهتر و البته موفق تر توپ و میدان را در بسیاری از دقایق بازی در اختیار گرفت. توپ هرگاه زیر پای پیرلو قرار داشت، یکی از جناحین ایتالیا به سمت دروازه انگلیس فرار می کرد. در این میان از بین مارکیزیو و دروسی یک نفر همواره می ماند تا ضد حمله نخورند.
دو مدافع مرکزی آتزوری هم که تا پایان 90 دقیقه جلو نیامدند وقتی این کار را کردند که از ناتوانی انگلیس در رسیدن به دروازه شان مطمئن شده بودند. وقتی دروسی تعویض شد، انتظار می رفت تئو والکات سریع و تازه وارد کاری برای کشورش بکند. اما خستگی مفرط جرارد و رونی قدرت خلق موقعیت را از انگلیس گرفته بود. به همین دلیل هم ورود کارول که وظیفه داشت توپ های مستقیم را با سر به طرفین تقسیم کند، چندان موثر واقع نشد. با اینکه بازی در 120 دقیقه گلی نداشت اما ایتالیا برای بردن، مرتب تاکتیک خود را عوض می کرد.
پراندلی با ورود دیامانتی و ماجو ترکیب تیمش را به نوعی 1-6-3 کرد. او روی سمت چپ دفاع انگلیس که اشلی کول خسته تر از جانسن نشان داده بود زوم کرد و از این طریق حتی به گل هم رسید که البته در شرایط آفساید زده شد. و در نهایت گره این بازی و قفل دروازه ها در ضربات پنالتی باز شد. جایی که بالوتلی با روحیه پنالتی اش را گل کرد و پنالتی روحیه کُش پیرلو، کار انگلیس را در یک تورنمنت دیگر بدون رسیدن به موفقیت به اتمام رساند.
در حالیکه دلمان برای تقابل این دو تیم پر طرفدار تنگ شده بود، حذف سومین تیم جوان جام چهاردهم کام خیلی ها را تلخ کرد. اما ایتالیا شایسته صعود به جمع 4 تیم برتر یورو 2012 بود. حالا دو تیم از گروه B و دو تیم از گروه C در نیمه نهایی حضور دارند.
