تبیان، دستیار زندگی

با سلام

در این تاپیک حقوق از دیدگاه امام سجاد (ع) ثبت می شود.

51 حقی که امام زین العابدین (ع) برای یکی از اصحابش (ابو حمزه ثمالی)  نوشت:

1- حق بزرگتر خدا بر تو این است که : او را بپرستی و شریکی برای او قائل نشوی چون از روی اخلاص چنین کنی خداوند کفایت امر دنیا و آخرت ترا به عهده گیرد.

2- و حق نفست این است که آنرا در راه اطاعت خدا به کار بری.

4- و حق گوش این است که از شنیدن غیبت و سایر محرمات حفظش کنی.

5- حق چشم آن است که آنرا از حرام بپوشانی و با نگاه آن عبرت بگیری.

6- حق دست آن است که به حرام دراز نکنی.

7- حق پا آن است که به حرام راه نروی که با همین پا روی پل صراط باید بایستی، متوجه باش که ترا نلغزاند و در آتش نیفکند.

8- حق شکم این است که آنرا ظرف مال حرام نکنی و بیش از اندازه نخوری.

9- حق آلت این است که آنرا از زنا نگه داری و از دیده ها بپوشانی.

10- حق نماز این است که بدانی ورود به دربار خداوندی است و در آن حال برابر خدا ایستاده ای چون  این معنی را دریافتی شایسته است چنان بایستی که بنده ی ذلیل بی مقدار راغب و ترسان، امیدوار و بیمناک، و بیچاره ی زار ، در برابر مولایی پر عظمت ایستد، با کمال آرامش و وقار می ایستی،حضور قلب را رعایت می کنی، و نماز را با کلیه ی حدود و شرایط انجام می دهی.

11- حق حج این است که بدانی بار یافتن به دربار پروردگار است، فرار از گناه و پناه به خداست، موجب قبول توبه و انجام وظیفه ی واجب است.

12- روزه این است که بدانی پرده ای است خدا بر زبان و گوش و چشم و شکم و فرجت آویخته تا از آتش ترا نگه دارد، اگر روزه را ترک کردی پرده دریده ای ( و راه دوزخ را بر روی خود باز کرده ای)

13- حق صدقه این است که بدانی ذخیره و امانتی است به خدا می سپاری که هیچ محتاج شاهد و گواه نیست، اگر این حقیقت را دریافتی به صدقه ی سرّی مطمئن تر خواهی شد از صدقه ی علنی، و می فهمی که در دنیا بلاها و بیماریها را می راند و در آخرت جلوگیر آتش است.

14- حق قربانی آنست که تنها برای خدا انجام دهی، مخلوقی را در نظر نگیری، جز رحمت خدا و نجات روح - در قیامت - چیزی نخواهی.

15- حق سلطان این است که بدانی خدا ترا وسیله ی آزمایش او قرار داده، و قدرتی که خدا به وی داده مایه ی امتحان و ابتلای او است، خود را در معرض خشم وی در نیاوری که خود را به هلاکت افکنده ای و با او در این ستمی که بر تو می کند شرکت داده ای.

16- حق آموزگارت این است که او را تعظیم و احترام کن..با توجه سخنانش را گوش دهی ، با صدای بلند با او صحبت نکنی، اگر چیزی از او پرسیدند تو جواب ندهی، در محفلش با دیگری گفتگو نکنی، اگر کسی از او مذمت کرد دفاع کنی، عیبهایش را بپوشی، و کمالاتش را اظهار کنی، با دشمنش ننشینی، با دوستانش دشمنی نکنی، اگر چنین کنی فرشتگان خدا گواهی دهند که مقصد تو از فرا گرفتن علم و حضور مجلس استاد، خداست نه خلق خدا.

18- حق زیر دستانی که بر آنها سلطنت میکنی این است که بدانی ضعف و ناتوانی آنها و قدرت تو سبب شده که زیر دست واقع شوند پس باید با آنها به عدالت رفتار کنی ،برای آنان پدر مهربان باشی .از نادانیهای ایشان چشم بپوشی ،در کیفر شتاب نکنی ،و بر این قدرتی که خدا به تو داده سپاسگزار باشی.
19-حق زیر دست علمی و دانش آموز این است که بدانی در این علمی که خدا به تو داده و خزائن آنرا برویت گشوده ،ترا قیم و سرپرست آنها قرار داده ،اگر با خوشخوئی و ملایمت با آنان رفتار کنی و ترشرویی نکنی خدا نعمتش را بر تو زیاد کند و اگر از دانش خود بخل ورزیدی،یا با طالبان علم درشتی کردی سزد که خدا علم و رونق و صفای آنرا از تو بگیرد و موقعیت ترا از دلها برگیرد.