سلام
بحث خوبیه
ولی اونایی که باید این مباحث رو بخونن اینجاها نمیان
البته این موضوع بیشتر تو افراد بزرگتر خانواده تو سِمَت های والدین یا اقوام بزرگتر پیش میاد
همه کمابیش دوست دارن به نحوی داشته ها و گاهی نداشته هاشون رو به رخ دیگران بکشن تا اینطوری وقتی کنار بقیه تو اجتماع هستن احساس امنیت روانی کنن
صد البته که معاشرت های بی ریا رو تجربه نکردن...من تو جماعت های بی ریا زیاد بودم و دیدم اون لذتی که از کنار هم بودن داشتن صد برابر اون احساس غرور کاذب رفتارهای رقابتی هست
انصافا بعد از اینکه از یه همچین مراسمی بیرون میایین احساس راحتی و نشاط بیشتر نمیکنین تا اون قدری که داخل بودین؟
اصلا اینو بگین وقتی از مراسمها فاخر به طور مثال عروسی بیرون میایین احساس افسردگی ندارین؟
خوش گذشت؟ملاک خوشی چیه؟
