تبیان، دستیار زندگی

میلاد با سعادت سالار شهبدان كربلا آقا امام حسین (ع) و برادر باوفایش باب الحوائج حضرت ابوالفضل العباس(ع) و فرزند گرامی اش زیت العابدین حضرت سجاد(ع) مبارك باد.

((خون خدا))

امیــد جان رسید و مژده عشـق و صفا آمد

ســرود مهـربانی ، نغمه و شــور و نـوا آمد

دمیده شمس زیبـــایی، ز بطن كوثر سرمد

ز دامـان محبت ، اســوه مهــر و وفـا آمـد

شكفته غنچه ای شاداب وزیبا،چون مهی تابان

زخوان نعمت یزدان،همه لطف وعطا آمد

میــان قـاب احسـاسم ، نشسته لذت شادی

به كام قلب بیمارم،طپش همچون شفاآمد

گلی روید ز شوق دل، كنار بركه چشمم

گلستان شدهمه چشمم،بهاری جانفزا آمد

زخون پاك احمدشد،گل شاداب ماسیراب

شگفتا خلقتی زیبا ، از این جد و نیــا آمد

ز پیوند علی و فاطمه ، خنـدان شده عالم

از این تلفیق جانانه ، كنـون نور خدا آمد

خوشا تفسیر ایثارو جوانمردی،نمایان شد

كه از بـدو تـولد ، بـوی نـاب كـربلا آمد

حسین سرچشمه عشق الهی ، مظهر ایمان

همـان ویـرانگر ظلم و ستم در نیـنوا آمد

همانكه پرچم رزم وشجاعت رابه كف گیرد

همان سالاردشت خون،همان خون خداآمد

همانكه مهدی مولا،به راهش منتقم باشد

حسـین آن نـاهی منكر، وصی الانبیا آمد

حسین معنای ایمـان و نمـاز و ذكر یا الله

غرور شـیعیان اینك ، ز عرش كبریا آمد

فضای كلبه جانم،پرازعطری دل انگیزاست

كه بوی جنت الماوا،از این شعر«رها»آمد

بهروز قاسمی (رها)

(غنچه لبخند)

ز میلاد گل زهرا ، سحر مستانه می­خندد

ز شوق دیدن این گل،علی جانانه می­خندد

نگر ام­البنین عشقش ، به پای فاطمه ریزد

كه نوزادش از این همت،چو یك دردانه می­خندد

به سیمای پیمبر هم ،شكفته غنچه لبخند

كه در باغ جنان اینك ، به شوق خانه می­خندد

حسین شور و شعف دارد، ز لطف ایزد یكتا

از این میلاد فرخنده ، بسی فرزانه می­خندد

ببوسد زینبش هر دم ، دو دست كوچك عباس

به گرد شمع روی او ، چنان پروانه می­خندد

شده مملو ز نور حق ، ز یمن از مقدم عباس

ستاره باده در دست و ز هر پیمانه می­خندد

رسـد باب­الحوائج ، آن گل گلزار پیغمـبر

كه بیت حیدر كرار ، چنان گلخانه می­خندد

صـلابت با شجاعت چون گهر از نرگسش ریزد

تو گویی او به قنداقه ، كنون مردانه می­خندد

سپیده آمد و بـر دشت دل نور خدا پـاشید

«رها» زین جشن فرخنده،چه بی صبرانه  می­خندد

بهروز ((رها))

(فخر شیعیان)

جهان شیعه شدمست وغزلخوان

سـرای شاه دین گشـته فروزان

شکوفه سـر زد از باغ پیمــبر

رسـیده آن گل محبوب یزدان

مدینه غرق در شـور و نوا شد

ز میــلاد علی سلطان خوبان

علی سجاد و زین العابدین است

زمیلادش جهان گشته گل افشان

زند دست سـعادت حلقه بر در

شعف از این تولد شـد فراوان

ز بی بی شهربانو در دل شب

رسیده مولدی چون ماه رخشان

از آن مادرچنین شایسته باشد

که در دامن بگیرد ماه تابان

چوآن بی بی زایران عزیزاست

نمـاید افتـخار ملک دلیـران

حسین بگرفته در آغوش پاکش

همان زیبا گل مسرور و خندان

علی شـد زینت اهل عبادت

علی سرچشمه ی جوشان ایمان

علی فخـر تمام شیعیان است

علی آئینه  و مرآت رحمـان

ز دشت کربلا او یادگار است

میـان سینه دارد داغ سوزان

در این جشن بزرگ روز میلاد

«رها» ازعشق مولاگشته شادان

بهروز قاسمی _ رها

ای رها جان صله از حضرت حیدر گیری
هر چه خواهی ز خدا از دل و از سر گیری
دست عباس علمدار نگهدار تو باد
خاک برداری و از آن ز خدا زر گیری
یا علی مدد
اعیاد مبارک
نصرالدین کریمی (مبین)

مبین جان اجر اعمالت ز سالار شهیدان
شود لطف ابو فاضل ترا هر دم نگهبان

ز سجاد جام عشق گیری تو در صحرای محشر
شوی بر سفره ی ناب علی مولا تو مهمان

آمین یارب العالمین
انشاءاله در کنار شما بزرگواران

انشالله تعالی

سلام سلام سلام
 احسنت جناب رها ....شعر قشنگی سرودین....چه هدایایی هم به هم میدین شما دوشاعر گرامی:))
منم ولادت امام سجاد رو به همه تبیانی ها تبریک می گم