تبیان، دستیار زندگی

آیا دختر‌ها هم می‌توانند به خواستگاری فکر کنند؟

نمی‌توانیم به طور قطع بگوییم دخترها پیشقدم بشوند یا نه؛ فقط می‌توانیم درباره یک گروه مشخص سنی صحبت کنیم. ضمن اینکه همین سوال، پنج سال قبل یا حتی 10 سال بعد جواب‌های متفاوتی داشته و دارد. الان پسر‌های دهه 70،60 با دخترهایی روبه رو هستند که فردیت وسیع‌تری دارند.نسلی از زنان را داریم که درس خوانده‌اند،دنیا را گشته‌‌اند،استانداردهای جدید در زندگی‌شان دارند و در خیلی از جاهای زندگی‌شان نسبت به قبل انتخاب‌های بیشتری دارند.خود به خود این توانمندی انتخاب به مسئله ازدواج هم می‌رسد.

سوال این است، آیا این دختر باید انتخاب بکند یا نکند؟ اگر انتخاب نکند و تن به ازدواج سنتی بدهد، تا حدی با فردیتش ناسازگاری دارد و احساس کالا بودن دارد. او خیلی مرد را در تفاوت آنچنانی با خودش نمی‌بیند و بنابراینجایگاه انتخابگری را به او نمی‌دهد. در صورتی که قبلا اینجایگاه را می‌داد. چون مرد خیلی دنیا دیده‌تر از او بود و مسوولیت اجتماعی داشت. اما الان این موقعیت‌ها یکسان است. پس جامعه زنانه‌ای که ما الان داریم درباره‌شان صحبت می‌کنیم، جامعه خیلی متفاوتی با جامعه قدیم زن‌هاست. اما نکته ظریف این است که همین دختر‌ها اگر به سمت ازدواج سنتی هم بروند، خیلی اوضاع حادی برایشان پیش نمی‌آید و مشکلات زیادی ندارد. هر چند که سنت گرایی در این نسل تا حدودی از مد افتاده. این در حالی است که ازدواج سنتی قابل نقد است، اما قابل نفی نیست.

گیج می‌شوند، نمی‌دانند چه کنند! 

سوال دقیق‌تر این است که در جامعه ما، اگر دختر به پسر موردعلاقه‌اش ابراز علاقه کند، چه می‌شود؟ باید گفت که زن در جامعه فعلی ما نسبت به مرد غیر سنتی‌تر است. چون میزان تاثیر مدرنیته در زنان خیلی بیشتر از مردان است. به نظرم زن اگر به مرد ابراز علاقه کند، بازخورد خوبی نمی‌بیند. مردهایی که این موضوع را درک کنند، خیلی کم هستند. البته اگر مرد فهمیده باشد، این ازدواج‌ها خیلی موفق هم می‌شوند. این مرد‌ها، مردهایی هستند که در خانواده فرق اطاعت کورکورانه از خانواده و احترام به خانواده را تشخیص می‌دهند. اما واقعیت این است که اکثر مردهای ما پسر بچه‌های بزرگی می‌شوند و در برابر چنین موقعیتی نمی‌دانند چه کنند. طبیعی است سوال بعدی این باشد که اگر مرد سنتی با چنین موقعیتی روبه‌رو شود، چه واکنشی نشان می‌دهد؟ هر چند حکم کلی نمی‌شود داد اما اغلب، در مورد دختر اشتباه فکر می‌کند و جوگیر می‌شود. به جای حس «من خوب هستم»، ناگهان حس «من خیلی خوب هستم» را تجربه می‌کند و اگر زمینه خودشیفتگی هم داشته باشد، خیلی وحشتناک می‌شود. مردهای ما عادت به شکارچی بودن دارند و اینکه شکار با پای خودش به سراغشان بیاید، خیلی برایشان خوشایند نیست. البته این مرد، یک مرد خیلی سنتی است که مردانگی‌اش را در هیچ جای دیگری تعریف نکرده. ما برای این موقعیت، مردی می‌خواهیم که فهمیده و مودب باشد و در عین حال، بعضی جا‌ها بتواند نقش مدیر مقتدر را بازی کند.

زندگی مدرن، ازدواج سنتی! 

ما باید بدانیم که داریم در مورد کدام زن و مرد صحبت می‌کنیم. خیلی از مرد‌ها منطقی هستند و ابراز احساسات زن برایشان تعریف شده است. البته بیشتر دخترهای ما در این موقعیت‌ها به فاز انفعال می‌روند و ناخواسته نمی‌گذارند اتفاقی بیفتد. آن‌ها در عین حال که در جامعه رشد کرده‌اند، نمی‌خواهند این موقعیت را به دیگر ابعاد زندگی مانند ازدواج وارد کنند و‌ترجیح می‌دهند ازدواج را همچنان سنتی و محافظه‌کارانه نگه دارند. رویه‌ای که کار را هم برای خودشان و هم پسر‌ها سخت می‌کند. به نظر من مرد همیشه باید سکاندار کشتی زندگی باشد و زن هم تا هر جایی که می‌خواهد رشد کند، اما اگر رشد تا حدی باشد که در هیچ کشتی‌ای جا نشود، حماقت است. در این صورت، ما باید به دختران موفق مجرد بسنده کنیم، دخترانی که بعدا خیلی تلخ می‌شوند. از طرفی، وقتی داریم درباره‌ یک دختر که ممکن است به مرد مطلوبش ابراز علاقه کند صحبت می‌کنیم، قطعا آن مرد هم در همین طبقه است و رفتار منطقی دارد. این زن باید به مرد حق بدهد که ممکن است او را نخواهد و این هیچ ربطی به ابراز علاقه از طرف زن ندارد. جامعه ما در این بحث خیلی خردسال است و ماجرا بیشتر به شکل آزمون و خطا دارد پیش می‌رود.

حد وسط را باید پیدا کرد

بین ابراز علاقه مستقیم و شیوه سنتی یک حد وسطی هم وجود دارد؛ مثلا من به عنوان یک دختر در آستانه ازدواج وقتی یک پسر مناسب را می‌بینم، باید به او بفهمانم که به او علاقه دارم. نه با این شکل که بروم بگویم من به شما علاقه دارم، مثلا با تعریف کردن از شغلش، عکسش. باید خاص بودنش را به او نشان بدهم. در همین حد کافی است؛ مثلا با جمله‌ای مثل اینکه: «تو این کلاس یک نفر هست که آدم مطمئن باشه می‌تونه ازش جزوه خوب بگیره.» متاسفانه نگاه دخترهای ما به پسر‌ها خیلی دبیرستانی است. البته این قابل انکار نیست که بعضی از پسر‌ها واقعا رفتار دبیرستانی دارند اما باید توجه کنیم که اگر نگاه ما به پسر‌ها دبیرستانی باشد، آن‌ها هم همیشه در‌‌ همان حد و اندازه ظاهر می‌شوند. نکته مهم بعدی این است که کل این بحث در مورد سنین مختلف متفاوت است. مسلما اگر یک دختر۲۵ ساله، یک پسر را مطلوب زندگی‌اش ببیند، باید بیشتر ابراز علاقه کند و حتی از روش مستقیم هم استفاده کند اما این نسخه در مورد دختر ۲۰ ساله درست نیست. پیشقدم شدن دختر در سنین پایین مخرب است.

منبع: دکتر علیرضا شیری/ همشهری جوان 361

با سلام
به نظر من سنت شكنی خوب نیست. زیبایی وجود زن همین هستش كه مرد به خواستگاری بره و سنت شكنی خوب نیست در این مورد.
بهتر است مرد خواستگاری دختر برود تا قداست دختر هم حفظ بشود.

با سلام
na_sh71 گرامی به انجمن خودتون خوش آمدین ممنون از ایجاد این مبحث..

هر چیزی عرف هست و باید پایبند بود بهش خواستگاری مرد از زن هم عرفه جامعست و فقطم مربوط به جامعه ما نمیشه در همه دنیا عرفه و اگر این عرف زیر پا گذاشته بشه به نظر من عواقب خوبی برای زندگی زوجین نداره.

سلام

خانمهای محترم دقت کنین!

 انگار یه اشتباهی شده


نکنه فکر میکنید اون بله که سر عقد میگین یعنی دارین خواستگاری آقا پسر رو قبول میکنین ؟

نه


در اصل نکاح این مرد هست که قبول میکنه و ایجاب از سوی دختر هست

یعنی در اصل نکاح ایجاب از سوی زن و قبول از سوی مرده

به زبان ساده یعنی دختر میگه من با این مقدار مهریه به همسری شما درمیام آقا پسر قبول میکنی؟....این میشه ایجاب.....آقا پسرم با کلی ناز میگن بلـــــــــــــــــــــه ....اینم میشه قبول

اما این بله رو آقا پسر قبلا داده و اومده جلو

حالا شاید بگین بابا ما خودمون شنیدیم سر عقد بله رو دختر میگه......بله بله رو دختر میگه ولی اون بله برای قبول وکالت عاقد  هست

یعنی دختر به عاقد وکالت داده که اونو به عقد پسر دربیاره

عاقد میگه خانم فلانی ایا وکیلم شما رو با مهریه فلان قدر به عقد دائم فلان آقا دربیاورم؟

حالا زیاد غصه نخورین مهم اینه پسرا میان خواستگاری:D

سلام
ما هم این و میدونیم ولی غصه هم نمیخوریم اینقدر بیکار نیستیم مهم همونه که پسر میاد خواستگاری و کلی هدیه برا عروس میاره و منت میکشه تا بله بده عروس خانم مهم اونه، خطبه عقد که خونده میشه و بله میده کارهای عملی اصلی همون مراسم خواستگاری و منت هاییه که آقا داماد میکشه:)