شاعر از باران نگو
بباران!
نوشتم باران
باران بارید!
ببین باز باران الک می کنند
زمین را چه زیبا بزک می کنند
به شوخی سرشاخه ها بلبلان
دل خویش را نی لبک می کنند
ببین باز بتهای سنگی به لبها عسل می زنند
به غمزه،شکرپارگی،دل یار مارا مثل می زنند
ببین باز باران الک می کنند
زمین را چه زیبا بزک می کنند
چه بامزه با ترکه ی بید و باد
کف پای شب را فلک می کنند.

محمد صالح اعلا

(بوی باران)

بوی باران میـدهد امشب هـوای انتـظار

چتر دل را می‎‎گشــایم در هـوای انتـظار

پر شـده از ابر هجـرت آسـمان اشـتیاق

میـدهم تـاوان هجـرت در ازای انتـظار

میـزنم قـاب خیـالت را به دیــوار دلم

می نشینم سـر به دیوار از جفـای انتـظار

حجمی از یادت نمـایان شد ز پشت پنجره

میـرسد از پشت در اینك صـدای انتـظار

یـاد تـو گل كرده امشب تا به گلـدان دلم

پر كشـد بـوی نجیبت در فضـای انتـظار

بسكه چشم من ز لای در به سوی كوچه است

جـا گرفته در نگــاهم رد پـای انتـظار

من «رهــا» سـازم عنان اختـیارم را دگر

تـا فـدا سـازد وجودش را بـرای انتـظار

سلام استاد
شعرتون خیلی زیبا بود،ممنون.

نامه

آسمان نمی دانست
           حرف دلش را چگونه به زمین بگوید
آسمان برای زمین نامه نوشت
                                        وتوی آن
                                                    فقط
                                                           نقطه چین باران گذاشت.

حسین تولایی

بوسه‌هایت انار را می‌ترکاند

نفس‌هایت سیب را می‌رساند

آغوشت ابر را می‌باراند

پائیز ترینی

تو!

از : باران حجتی