بازار آپارتمان‌های زیر ۴۵متر این روز‌ها داغ‌ترین بازار خرید و فروش آپارتمان برای زوج‌های جوان و البته مجردهاست.
آپارتمان‌های دو خوابه با هال و پذیرایی مجزا و کمد دیواری‌های درندشت و سرویس بهداشتی ایرانی و فرنگی مال آن وقت‌هایی بودند که قیمت یک متر آپارتمان با عقل آدمیزاد جور در می‌آمد. این روز‌ها آپارتمان‌ها تا جایی که دست بساز بفروش‌ها می‌بریده، از سر و ته قیچی شده‌اند و حاصل این خیاطی مدرن شده آپارتمان‌های زیر ۴۵ متر که اتفاقا از اولین انتخاب‌های زوج‌های جوان در مسیر پرفراز و نشیب خانه‌دار شدن هستند. آپارتمان‌هایی که سبک جدیدی از زندگی آپارتمان‌نشینی را به وجود آورده‌اند و از معامله و خرید و فروش، تا چیدمان و بچه‌دار شدن و مهمانی دادن در آن‌ها با خانه‌هایی که تا حالا در آن زندگی می‌کرده‌ایم، از زمین تا آسمان فرق دارد. بازار داغ این خانه‌های فسقلی نشان می‌دهد «نسل جدید آپارتمان» و «نسل جدید آپارتمان نشین‌ها» با هم به دنیا آمده‌اند و هر چقدر این آپارتمان‌ها کوچک‌تر می‌شوند، از آن طرف صاحبانشان هم راهکارهای جدیدی برای زندگی در آن‌ها پیدا می‌کنند. زندگی در خانه‌هایی که به جای هال و پذیرایی سابق، هالچه دارند، به جای دو اتاق خواب سابق، خواب کودک دارند و کمد دیواری و انباری در آن‌ها یک اتفاق است.
صندلی جلوی آقای مشاور که خالی می‌شود، یعنی نوبت ماست. بنگاه‌دار با یک نگاه به قد و بالای ما کشو‌هایش را باز می‌کند و با ترق و توروق یکی از فایل‌هایش را در می‌آورد. اتفاقا فایلی که می‌گذارد روی می‌ز، فایل خانه‌های ۳۰ تا ۴۵ متری است. نکته جالب هم اینکه ما در مورد متراژ آپارتمان هیچ حرفی نزده‌ایم و فقط با هیجان زائد الوصفی اعلام کرده‌ایم که خریداریم اما انگار برای آقای مشاور افت دارد که با یک نگاه به سر تا پای مشتری‌اش متوجه نشود این قد و قواره توان خرید چند متر آپارتمان را دارد. البته خودش این غیب‌گویی را می‌گذارد پای ۱۵ سال تجربه مفید کاری و حرفه‌ای بودن در امر خرید و فروش آپارتمان‌های فسقلی. «اکثر خریدارهای جوان دنبال این آپارتمان‌ها هستند. هم جمع‌وجورند، هم راحت خرید و فروش می‌شوند اما از همه این‌ها مهم‌تر این است که ۹۰ درصد جوان‌ها حتی خیال خرید آپارتمان‌هایی با متراژ خانه‌های پدریشان را هم نمی‌کنند. شوخی که نیست، داریم در مورد متری ۲ میلیون به بالا حرف می‌زنیم. یک متر کوچک‌تر هم در این اوضاع یعنی یک قدم نزدیک‌تر شدن به خرید خانه.»
رویا‌پردازی ممنوع
این‌طور که مشاور می‌گوید این روز‌ها اکثر زوج‌های جوان به جای رویا‌پردازی درمورد خریدن خانه‌های با متراژ بالا‌تر یا اجاره آپارتمان بزرگ و دلباز، ترجیح می‌دهند یک آپارتمان کوچک از خودشان داشته باشند و این‌طوری است که ۹۰ درصد مشتری‌های این آپارتمان‌ها جوان‌ها هستند. نکته جالب هم اینجاست که آقای مشاور می‌گوید از ۱۰سال پیش می‌دانسته که در این سال‌ها بازار آپارتمان‌های زیر ۴۰ متر حسابی داغ می‌شود؛ «کاملا معلوم بود، اجاره خانه به شدت در حال بالا رفتن بود و هر چقدر بگذرد، وضعیت اجاره خانه‌ها وخیم‌تر می‌شد. زوج‌های جوانی که آمده‌اند تهران هم که نمی‌توانستند توی خیابان زندگی کنند. بنابراین بهترین انتخاب برای جوان‌ها می‌شود آپارتمان‌های با متراژ پایین.» البته یک نگاه که به قیمت‌ها بیندازید، دستتان می‌آید خرید این آپارتمان‌ها چندان هم از دادن اجاره خانه‌های نجومی آسان‌تر نیست اما اوضاع اجاره خانه‌ها و پیش بینی آینده نه چندان دور اجاره‌ها باعث می‌شود زوج‌های جوان از ترس اجاره‌های کمر شکن به اژد‌ها پناه بیاورند. قسمت خوشحال‌کننده قضیه هم این است که بعد از ۱۵ سال که همه قرض‌ها و قسط‌ها تمام شد، این ۳۵ متر مال خودشان می‌شود. از طرف دیگر همه این مدت هم در خانه خودشان زندگی کرده‌اند و دردسر خانه به دوشی نداشته‌اند. البته به جز آقای مشاور، جمع کثیری از بساز و بفروش‌های محترم مقیم مرکز هم از همان ۱۰سال پیش و با تکیه به این آینده نگری، یکدفعه مجتمع‌های چهار طبقه هشت واحدی تبدیل شدند به مجتمع‌های چهار طبقه ۱۲ و حتی ۱۶ واحدی. به خاطر همین هم هست که اکثر این آپارتمان‌ها جوان هستند، درست مثل خود آپارتمان‌نشین‌ها.
پایمان را دراز کنیم؟
اکثر خریدار‌ها کنجکاوند بدانند این خانه‌ها دقیقا چه شکلی‌اند و اوضاع زندگی در آن‌ها چقدر با بقیه خانه‌ها فرق دارد؟ اگر به حرف بنگاه‌دار‌ها باشد که خانه‌های زیر ۴۵ متر از هر نظر از خانه‌های بالای ۸۰متر راحت‌تر و دلبازترند. برای پرزنت کردن خانه هم اصطلاحات جالبی دارند که تا حالا به گوش مشتری‌ها نخورده. مثلا خانه ۴۲ متری دو خوابه را به معمولیترین شکل ممکن معرفی می‌کنند. انگار کاملا معمولی است که در یک مساحت ۴۲ متری، هال و پذیرایی و دو تا اتاق خواب و آشپزخانه و سرویس بهداشتی شیک را جا بدهند. البته مشاور بنگاه از اصطلاح‌هال و پذیرایی استفاده نمی‌کند و به جای آن می‌گوید هال و هالچه. در توضیح این فضاهای تازه متولد شده هم می‌گوید که این آپارتمان یک هال تقریبا ۱۲متری و یک هالچه تقریبا دو متری دارد. اتاق خوابش هم تقریبا ۹ متر است و آشپزخانه هم حدود پنج متر اما ویژگی مهم این کاشانک این است که اتاق خواب کودک هم دارد. خوابی که از قاعده کلی مستثنی نیست. خواب کودک این آپارتمان تقریبا شش متری است. البته مطمئنا بچه‌ای که پدر و مادرش با هم از یک اتاق تقریبا ۹ متری استفاده می‌کنند، حتما بابت اتاق خواب شخصی زیر شش متر، کلاهش را می‌اندازد آسمان.
اکثر مشتری‌ها می‌خواهند هر چه سریع‌تر آپارتمان‌ها را ببینند. یکی از مشتری‌ها از فرصت استفاده می‌کند و با خانمی که قصد فروش آپارتمان ۴۰ متری‌اش را دارد، سر صحبت را باز می‌کند. خانم جوان می‌داند که چه چیزهایی برای خانم‌های خانه‌دار مهم است و سوال‌های خریدار کنجکاو را با حوصله جواب می‌دهد. مهم‌ترین نکته‌هایی که فروشنده به خریدار می‌گوید، دقت کردن به بخش‌های فرعی خانه است که اگر نباشند، زندگی کردن در این خانه‌ها کمی سخت می‌شود؛ مثلا اینکه اگر آشپزخانه این آپارتمان‌ها فول کابینت نباشد، مفت نمی‌ارزد. نیاز مبرم به کابینت برای این است که اکثر این آپارتمان‌ها انباری و کمد دیواری ندارند و کابینت می‌تواند جای خالی این دو نقطه حساس در خانه را پر کند. منطقه استراتژیک دیگر هم بالکن است. بالکن در حد نیم متر هم در این خانه‌ها نقش مهمی را ایفا می‌کند. از لباس پهن کردن تا جا دادن سبد سیب‌زمینی، پیاز، ترشیجات و خیلی چیزهای دیگر می‌شود روی بالکن حساب کرد. تازه اگر وضعیت خیلی وخیم شود و خانه از فرط وسایل اضافی در حال ترکیدن باشد، می‌شود روی ایرانیت کشیدن و محفوظ کردن بالکن هم حساب کرد و از آن استفاده کرد.
خانم خریدار البته خانه اولی است و زیاد به این ریزه‌کاری‌ها که مهم‌ترین دغدغه‌های کدبانوهاست، دقت نمی‌کند. خانم خریدار بیشتر می‌خواهد بداند ابعاد یک اتاق خواب زیر ۹ متر کلا با عقل جور در می‌آید یا نه. «اصلا می‌شه توی این خونه‌ها مهمونی داد؟ اصلا وسیله توش جا می‌شه؟ کلا می‌تونیم پامون رو دراز کنیم بدون اینکه کف پامون بخوره به دیوار؟» خانم فروشنده توضیح می‌دهد که اوضاع به این وخامت نیست و همان‌طور که مردم ویلایی نشین به زندگی در آپارتمان عادت کرده‌اند، خانه‌های زیر ۴۵ متر هم سبک زندگی خودشان را دارند که ساکنانش کم‌کم به آن‌ها عادت می‌کنند؛ «تا وقتی دو نفر باشید و حتی تا وقتی که یه بچه داشته باشید، زندگی توی خونه ۴۰ متری اصلا سخت نیست. البته این روز‌ها کسی فکر داشتن دو، سه تا بچه را هم نمی‌کند. به هر حال تا چند سال آینده همه آپارتمان‌ها همین‌قدر آب می‌روند.»
لیلا سیف/ همشهری جوان
