ایسنا: آیتالله عبدالله جوادی آملی ظهر امروز (پنجشنبه) در اولین جشنواره سراسری اعتكاف كه در حرم مطهر حضرت معصومه(ع) برگزار شد، با بیان اهمیت و جایگاه اعتكاف در منظومه عبادات، گفت: اعتكاف از مهمترین فرصتهایی است كه از سوی خداوند متعال برای هدایت انسانها بوجود آمده و همگان باید از این فرصت كمنظیر برای قرب الیالله استفاده كنند.
وی اضافه كرد: عبادت خالصانه معتفكان، مقبول درگاه الهی است ولی آنچه از آنها توقع میرود این است كه ضمن در نظر گرفتن نیازهای شخصی، به نیازهای جمعی و جهانی نیز توجه داشته باشند.
جوادی آملی با اشاره به وضعیت منطقه خاورمیانه تصریح كرد: امروز چشم خاورمیانه و جهان به نظام اسلامی دوخته شده است كه پایگاه نشر معارف قرآنی و اهل بیت(ع) است، زیرا اینجاست كه مردمانش به عترت و قرآن معتقد هستند و به آن نیز عمل میكنند. به بركت همین اعتقاد راسخ بود كه ملت ایران پس از انقلاب شكوهمند خود، 10 سال در برابر سختیها و جنگ داخلی و تحمیلی ایستاد و پرچم عزتمند نظام اسلامی را در جهان به اهتزار درآورد.
وی ادامه داد: ملت ایران، نشان اعجاز الهی در قرآن را كه از سوی خدا وعده شده بود را به عینه به دنیا ثابت كردند و از چنین مردمی كه در دامان امالقرای جهان اسلام زندگی میكنند، انتظار میرود كه فكر جهانی داشته باشند و در دعای خویش، تمام مردم و گرفتاران در دام جهل و بیدینی و بینوری را در نظر بگیرند.
جوادی آملی با تاكید بر اینكه "همت معتكفان باید بلند باشد"، خاطرنشان كرد: خداوند از بندگان خویش میخواهد كه بلندهمت و دوراندیش باشند و حتی در دعای خویش نیز، توسعه جهانی داشته باشند. اعتكاف سهم بسیار زیادی در پالایش روح و پاك كردن غبارها و نجاسات دل دارد زیرا روح و دلی كه پاك شد، حركتش به سمت خدا، سریعتر و كاملتر خواهد شد. اعتكاف عبادی كامل و تلفیقی از عبادات مباركه است كه توجه به آن میتواند نقش به سزایی در كمال انسان داشته باشد. امروز چشم گرفتاران در آذربایجان و گرجستان به دعای كریمانه و از سر خیر معتفكان ما بسته شده است.
وی در پایان، با اشاره به ایام شهادت امام هادی(ع) گفت: امروز مظلومیت امام هادی(ع) بسیار بیشتر از گذشته شده است و باید با زنده نگاه داشتن راه و مرام و نام حضرت و با پاسداشت میراث جاوید حضرت، یعنی زیارت جامعه كبیره، درس انسانشناسی و حجتشناسی را برگرفته و از این حضرات معصوم برای نیل به مقصود كه همان قرب الیالله است بهرهمند شویم. انسان برای این سفر دور و دراز و پرمخاطره نیازمند زاد و راحله است كه عبادات و تقوای الهی همان زاد و توشه سفر است ولی برای رسیدن به مقصود، نیازمند امكانات دیگری هستیم.