آمریكایی‌ها از سال 1994 تاكنون موفق به مشاهده این گونه خورشیدگرفتگی حلقوی نشده بودند. نوبت بعدی این رویداد برای سال 2023 پیش‌بینی شده است.
یك مجموعه خاص از دینامیك مداری منجر به ایجاد این رویداد نادر و جالب می‌شود. در این زمان مدار ماه در دورترین جایگاه خود از زمین و نزدیكترین مكان به خورشید قرار می گیرد كه به ماه اجازه می‌دهد در زمان همترازی، بیش از 90 درصد از چهره خورشید را از منظر زمین بپوشاند.
این پدیده كه در ایران قابل رویت نبود ابتدا از منطقه جنوب شرق آسیا در چین، تایوان و ژاپن آغاز شده و در یك مسیر مورب 3.5 ساعته 13 هزار و 700 كیلومتری از فراز اقیانوس آرام از شهرهای اورگان، نوادا، یوتا، آریزونا و نیومكزیكو گذشته و در آخر در تگزاس پایان گرفت.
در این نوع كسوف، روز به شب تبدیل نشده، بلكه نور با قرار گرفتن ماه در مسیر خورشید كمتر شده و سپس به آهستگی بر می‌گردد.
در زمان اوج این خورشیدگرفتگی، ماه برای چهار دقیقه 94 درصد از خورشید را پوشاند .
ایسنا
