تبیان، دستیار زندگی

فعالیتت قابل توجهه ققنوس جان
خوشحالم که عزیزی این چنین به مباحث ادبیات نگهی ویژه دارد
برایت توفیق آرزو می کنم و انشالله بیشتر از وجود مبارکتون سود ببریم.

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم

ولی دل به پاییز نسپرده ایم

چو گلدان خالی لب پنجره

پر از خاطرات ترک خورده ایم

اگر داغ دل بود ما دیده ایم

اگر خون دل بود ما خورده ایم

اگر دل دلیل است آورده ایم

اگر داغ شرط است ما برده ایم

اگر دشنه ی دشمنان گردنیم

اگر خنجر دوستان برده ایم

گواهی بخواهید اینک گواه

همین زخم هایی که نشمرده ایم

دلی سربلند و سری سر به زیر

از این دست عمری به سر برده ایم

دلی سربلند و سری سر به زیر

از این دست عمری به سر برده ایم

گواهی بخواهید اینک گواه

همین زخم هایی که نشمرده ایم

دلی سربلند و سری سر به زیر

از این دست عمری به سر برده ایم

خیلی ممنون جناب استاد رها
این غزل زیبا از سعدی تقدیم به شما

خوبرویان جفاپیشه وفا نیز کنند
به کسان درد فرستند و دوا نیز کنند

پادشان ملاحت چو به نخجیرروند
صیدرا پای ببندند و رها نیز کنند

نظری کن به من خسته که ارباب کرم
به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کنند

عاشقان را زبر خویش مران تا بر تو
سر وزر هردو فشانند و دعا نیز کنند

گرکند میل به خوبان دل من عیب نکن
کاین گناهیست که در شهر شمانیزکنند

تو ختایی بچه ای از تو خطا نیست عجب
کانکه از اهل صوابند خطا نیز کنند

گربیاید به زبان نام منت باکی نیست
پادشاهان به غلط یاد گدانیزکنند

سعدیاگرنکند یاد تو آن ماه مرنج
ما که باشیم که اندیشه ما نیز کنند؟

سلام

سلام
تاپیک خوبیه. ممنون.
شعر زیر از مولانا رو دو میلیون بار هم که بخونم بازم کمه. شاید تو زندگیم تاثیر داشته...

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور ازین بیخبری رنج مبر هیچ مگو

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو

گفتم ای عشق من از چیز دگر می ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

من به گوش تو سخن های نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو

قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد
در ره دل چه لطیفست سفر هیچ مگو

گفتم ای دل چه مه است این دل اشارت می کرد
که نه اندازه توست این بگذر هیچ مگو

گفتم این روی فرشته است عجب یا بشر است
گفت این غیر فرشته است و بشر هیچ مگو

ای نشسته تو درین خانه پر نقش و خیال
خیز ازین خانه برو رخت ببر هیچ مگو

گفتم ای دل پدری کن نه که این وصف خداست
گفت این هست ولی جان پدر هیچ مگو

مولونا

از ابراز لطف دوستان ممنونم.

غزلی زیبا از حسین منزوی:

لب دوست
گر چه از هر دو جهان هیچ نشد حاصل ما
غم نباشد، چو بود مهر تو اندر دل ما
حاصل کون و مکان، جمله ز عکس رخ توست
پس همین بس که همه کون و مکان حاصل ما
جمله اسرار نهان است درونِ لب دوست
لب گشا، پرده بر انداز از این مشکل ما
یا بُکش یا برهان زین قفس تنگ مرا
یا برون ساز ز دل این هوس باطل ما
لایق طوف حریم تو نبودیم اگر
از چه رو پس ز محبت بسرشتی گِل ما

از حضرت امام خمینی (ره) / دیوان امام / ص 45