تبیان، دستیار زندگی

مطالب این مبحث برگرفته از http://kalapoor.blogfa.com/ می باشد.

بشر اولیه فلسفه مدونی برای تعلیم و تربیت نداشته، اما آداب و رسوم و سنت ها و عاداتی که رفته رفته بر اساس میل به بعاء و دیکر نیازهای غریزی در جامعه پا گرفته است هدفی پویا را که عبارت از صیانت نفس و جسجوی زندگی بهتر بوده است بر وجود وی مسلط ساخته و او را همواره به نبردی آشتی ناپذیر برای بقاءنسل خویش وا داشته است.

تعلیم و تربیت در حقیقت با پیدایش و سکنی گزیدن بشر در روی زمین آغاز شده است.خاک، سنگ، کوه، تپه، دریا، جنگل و جویبار و دیگر مظاهر طبیعت و نیز خود زندگی و نیازهای آن نخستین کتاب های درسی نوع بشر بوده اند و با تامل در درسهای همین کتابها طبیعت بوده ایت که توع بشر، در آن زوزگاران توانسته است تا حدی که مقدور بوده مقدمات لازم را بیاموزد و در نتیجه با بهره گرفتن از دانش محدود خود محیط زندگیش را مناسب با امکانات موجود شکل ببخشدد بشر در یط این راه دراز و پرنشیب و فراز با به کار گرفتن نیروی دریافت قدرت استنباط و استنتاج خویش هر جا که دستش برآمده بر طبیعت چیره گشته و آن را برحست میل و نیاز خود تغییر داده و هر جا که تصرف در طبیعت برایش مقدور نبوده کوشیده است تا خود را با آن سازگار کند.

هدف اصلی و نهایی تعلیم و تربیت ابجاد آمادگی برای زندگی بوده است. غریزه طبیعی میل به زندگی بشر اولیه را ناچار ساخته است تا برای بدستآوردن غذای، لباس، مسکن و نیز برای مقابله با دشمن به تلاش و کوشش بپرداد.در اثر همین تلاش و کوشش بود که نوع بشر توانست میزان تواناییهای خود را در رفع نیازها فزونی بخشد و رفته رفته به مهرتهایی دست یابد که برای محافظت خود از شر دشمنانش که دیگر انسان ها، طبیعت و جانوران بوده اند به آنها نیاز داشته باشد.

تنها پرورش قدرت فیزیکی و تواناییهای بدنی بود که می توانیت انسان های اولیه را از نظر امنیت به ادامه زندگی مطمئن سازد و از همین جاست که افراد قبایل نخستین انسانی وجود کودکان قوی و با بنیه و چابک را موهبت و کودکان ضعبف و ناتوان را خطری برای گروه می پنداشتند

با این همه اعتبار و اهمبت بسیاری که انسان های روزگاران کهن برای قوای جسمانی و مهارت های بدنی و چابکی و چالاکی، به منظور مقابله با حیوانات درنده یا جنگ با دشمن یا شکار و تهیه غذا قایل بودند آنان را از توجه به برخی دیگر از نیازهای بشر غافل نکرده بود. تحقیقت دانشمندان نشان می دهد که آنان احترام بزرگتران و از جمله پدر و مارد را نگه می داشتند و به روابط گروهی و زنگی اجتماعی و امور تفریحی و عبادت نیز توجه خاص مبذول می داشتند.

مطالب و موضوعا ت آموزش

اکر با دقت در نحوه زندگی انسان های اولیه بنگریم شاید بتوانیم موضوعاتی را که آنان برای تعلیم و تربیت به فرزندانشان انتخاب می کردند با چهار دسته تقسیم کنیم.

1.      تعلیماتی که جوانان برای مسائل ایمنی و زیستی از قبیل تهیه خوراک(شکار و ماهیگیری و غیره)، پوشاک، پناهگاه و محافظت خود و وابستگانشان آماده و تربیت می کرد.

2.      تعلیماتی که راه و رسم زندگی دوستانه اجتماعی را به آنان می آموخت

3.      تعلیماتی که جهان هستی و عظمت آن و آفرینش و اعتقادات مذهبی و عبادات و اموری از این قبیل را به آنان ساد می داد

4.      تعلیماتی که قدرت بیان، فن سخنوری، موسیقی و وسایل ابتدایی آن، زیبایی و تزئینات و چابکی در رقص مراسم جمعی مذهبی و غیره را در بر می گرفت.

تعلیم و تربیت در جوامع کهن بیشتر جنبه علمی و تجربی داشت و تقریبا تنها به فعالیت ها و اقداماتی توجه می شد که در زندگی روزمره مورد استفاده بود. آداب و رسوم و سنت ها و عادات به طور علمی و شفاهی و از طریق تقلید از بزرگتران به کودکان منتقل می شد و نقش بسیار مهم و سازنده ای در آماده کردن برای نوع زندگی و مسئولیتی که در آینده باید می پذیرفت و به عهده می گرفت دارا بود.

مدرسه یا سازمانی رسمی برای تعلیم و تربیت وجود نداشت و کلاس و معلمم در کار نبود. اما در حقیقت سراسر زندگی عملا مدرسه بود و هر عضوی از جامعه یک معلم.

انشالله در حضور بعدی مطالبی دیگر به این مبحث اضافه خواهم کرد.

با نام خدا و سلام

به به حضور استاد  رها را گرامی داشته و ممنوننیم بابت ایجاد این تاپیک.

خیلی عالی بود با شما هستیم تا اخر مبحث

خیلی عزیزی استاد

وظیفه مو انجام دادم

انشالله شما هم بیشتر سر بزن

با مبحث های جدید

تا به خواست خدا این انجمن هم در بورس فعالان قرار بگیره

فعلا تونستیم تا رده پنجم بیاریمیش بالا