تبیان، دستیار زندگی

خشم یکی از هیجان های اصلی آدم هاست. این حالت هیجانی می تواند مدیریت شود

و نوع رفتار و شدت برخورد به هنگام خشم توسط فرد تنظیم شود.

در این نوشته برآنیم تا مهارت های مهار خشم را مرور کنیم.

تنها راه مهار خشم کوبیدن یه مشت آبدار تو صورت فرد مقابل ه D:

به نظرم تغییر فاز فکری می تونه مفید باشه یعنی چی؟ یعنی اینکه همون لحظه عصبانیت به یه فضای دیگه فکر کنید و ذهنتون رو از پرورش ه خشم باز دارید...

یه راه دیگه هم ترک مکان ه... خدایی اثر داره اصلا راه رفتن موثره...

سلام

بله درست میگید. البته مشت آبدارو نمیگما اون جمله بعدی تون و میگم درست میگید:)

1-آستانه تحمل خود را بالا ببرید

بعضی افراد با کوچک ترین محرکی عصبانی می شوند،چون آستانه تحمل آنها پایین است.

این افراد علاوه بر اینکه خودشان را آزار می دهند،برای دیگران هم مشکل آفرین می شوند.

در مقابل افرادی هستند که آستانه تحمل خود را بالا برده و به راحتی در برابر ناملایمات و برخوردهای نادرست

دیگران مقاومت می کند و صدمه کم تری می بینند.مهار خشم بدون بالابردن آستانه تحمل و صبر امکان پذیر

نمی باشد.به فرموده امام علی(ع):«بردباری،آتش خشم را فرو می نشاند و تندی آن را شعله ورتر می کند.»1

2-دلیل عصبانیت خود را پیدا کنید

مدتی خود را تحت نظر بگیرید. در مورد افراد،موقعیت ها و حوادثی که سبب ایجاد ناراحتی در شما

می شوند،فکر کنید و آن ها را رد یابی نمایید.عصبانیت معمولا سبب ایجاد احساس بد در عمق وجود افراد می شود.

در زمانی که به اوج عصبانیت نزدیک شده اید،از خودتان بپرسید چه حس بدی در وجودتان نهفته که

سبب تحریک احساساتتان می شود؟

3-موقعیت را بپذیرید

برخی چیزها را نمی توان تغییر داد.گاهی باید به جای عصبانی شدن،وضعیت کنونی را پذیرفت و با آن

سازگاری پیدا کرد.آن چه برایتان اتفاق می افتد،احساس شما را تعیین نمی کند بلکه طرز تفکرتان نسبت به

اتفاقات پیش آمده،تعیین کننده است.اگر کسی دائما شمارا تحریک کرده و بر شدت عصبانیت تان می افزاید،

بر روی مسئله ای که سبب ایجاد عصبانیت می شود تمرکز کرده و لیستی از راه حل هایی که می توانید

داشته باشید را روی کاغذ بیاورید.این کار را وقتی آرام هستید،انجام دهید تا به نتیجه برسید.

4-در بیان احساسات خود قاطع بوده اما پرخاش گر نباشید.

قاطع بودن به آن معناست که با تاثیر بالا سخن بگویید.ابتدا فکر کنید و از لغات و حرکاتی استفاده کنید

که روی آن ها فکر کرده اید،خشونت را کنار بگذارید و با حالت غیر تدافعی حرف خود را بزنید.

5-خشاب خشم را خالی نکنید.

این یک باور غلط اجتماعی است که می گویند همیشه بیرون ریزی خشم و عصبانیت، بهترین روش است.

خالی کردن خود با فریاد و عصبانیت،به جای حل آن ها می تواند باعث بروز مشکلات بیشتر شود و روابط بین افراد

را بدتر کند.می توانید در مورد چیزی که شما را عصبانی کرده به آرامی توضیح دهید و به آن چه طرف مقابل تان

هم می گوید،گوش کنید.امام علی(ع)می فرمایند:

«خشم هم نشین بسیار بدی است؛عیب ها را آشکار،بدی ها را نزدیک و خوبی ها را دور می کند.»

6-از خدا بخواهید شما را آرام کند.

وقتی احساس می کنید که در حال عصبانی شدن هستید با گفتن جمله«اعوذبالله من الشیطان الرجیم»

و«لااله الا الله»و فرستادن صلوات به خداوند پناه ببرید و با یاد پروردگار،آرامش خود را به دست آورید.

هم چنین می توانید به سفارش پیامبر اکرم(ص)عمل کنید که فرمودند:

«خشم از شیطان و شیطان از آتش آفریده شده است وآتش با آب خاموش می شود؛ پس هرگاه یکی از شما

به خشم آمد،وضو بگیرد.»

7-باگذشت از احساس خشم رهایی پیدا کنید.

بخشش یعنی فراموش کردن و رها شدن از احساسات شدیدی که از حوادث گذشته سرچمشه گرفته اند.

در واقع فرآیندی است که طی آن،از هر آن چه که دیگران با ما کرده اند یا با آن ها کرده ایم،چشم می پوشیم.

ما بخشش و عفو را برای بهبود خود انجام می دهیم و لازم نیست حتما فرد مقابل تغییر کند؛زیرا بخشیدن،

هدیه و پاداشی است که ما را از بار عواطفی که بر دوشمان سنگینی می کند نجات می دهد.

بخشیدن،یک تصمیم ناگهانی نیست بلکه راهی است که باید آن را با شکیبایی طی کنیم.

پیامبر اعظم(ص) در این باره فرموده اند:«از یک دیگر بگذرید تا کینه های میان شما از بین برود.»

اگر گذشت کنیم،خشمی نمی ماند که ایجاد کینه کند،علاوه بر این که از پاداش معنوی آن هم خویش را

برخوردار می کنیم،زیرا پیامبرمان فرمود:

«هرکس از خطاها در گذرد،خدایش از او درگذرد و هرکس گذشت کند،خدانیز از خطای او بگذرد.»

8-خویشتن داری را تمرین کنید.

بی ادبی به عارفی اهانت کرد و او هیچ گونه واکنشی نشان نداد. آن شخص بی ادب،عصبانی شد و با پرخاش گری گفت:

آهای با تو بودم چرا چیزی نمی گویی!عارف گفت:شنیدم که با من بودی و اهانت کردی،تواهانت کردی من هم تورا بخشیدم!

اگر انسان،بزرگواری و خویشتن داری را تمرین کند و با خود تعهد نماید که تحت تاثیر محرک های بیرونی قرار نگیرد،

آرام آرام این کنترل برای او عادت می شود تا جایی که حتی خودش از خویشتن داری خودش تعجب می کند.

امام باقر(ع)یکی از مهم ترین برکات خویشتن داری در حالت خشم را نجات از آتش دوزخ بیان کرده و می فرماید:

«هرکس در هنگام خشم،مالک خویشتن باشد،خداوند متعال بدن او را بر آتش جهنم حرام خواهد کرد.»