تذکر خوبی بود اما یه مقدار بعضی جاهاش برام قابل قبول نبود.
چرانباید ازخداوند طلب سلامتی کنیم و قتی در بستر بیماری هستیم. این یه مقدار بی منطقی ه به نظرم.
اتفاقا خداوند اگر سختی ای هم میده برای اینه که میخواد ما بهش بیشتر نزدیک بشیم نه اینکه ازش دور تر بشیم.
یه جایی خونده بودم که وقتی ما از یه بچه ناناز و کوچولو خوشمون میاد خیلی دوست داریم لپش رو وشگون بگیریم چون اذت میبریم و وقتی این کار رو کردیم بچه شروع به گریه میکنه اما ما ازمحبت نسبت به ااون سرشار شدیم و داره قند تو دلمون آب میشه اما اون بچه که نمیفهمه ما چقدر دوسش داریم و از روی دوستی این وشگون رو گرفتیم.
الان ماهم مثل اون بچه میمونیم و وشگون هم مصداق شختی های زندگی ه.
