تبیان، دستیار زندگی

هفدهم ربیع الاول سالروز ولادت بهانه ی خلقت حضرت رسول اکرم وسلاله ی مطهرش حضرت امام صادق (ع) مبارک باد

1. ولادت پیامبر (صلى الله علیه و آله )

به اتفاق علماى شیعه ، در این روز هنگام فجر روز جمعه در مكه معظمه ولادت با سعادت حضرت سید الانبیاء محمد مصطفى (صلى الله علیه و آله ) واقع شده است . ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاك شدند.
نام آن حضرت محمد (صلى الله علیه و آله ) و كنیه ایشان ابوالقاسم است . نام پدر آن حضرت عبد الله و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است.
هنگام ولادت ، نور از پیشانى آن حضرت لامع بود و بوى مشك از ایشان ساطع مى گشت . نورى در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید. تخت پادشاهان سرنگون شد، و همه آنان در آن روز لال بودند و نمى توانستند سخن بگویند.
ملائكه مقرب و ارواح اصفیاء پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند، و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند، و ابریقها و تشت ها از طلا و نقره و زمرد بهشت حاضر كردند و براى حضرت آمنه شربتها از بهشت آوردند كه او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آبهاى بهشت غسل دادند و به عطرهاى فردوس معطر كردند.

معجزات ولادت حضرت

در روز ولادت آن حضرت هر بتى كه در هر جاى عالم بود به رو در افتاد و چهارده كنگره از ایوان كسرى فرو ریخت . دریاچه ساوه كه آن را مى پرستیدند خشك و بدل به نمكزار شد. در وادى ساوه كه سالها بود كسى آب در ندیده بود آب جارى شد. آتشكده فارس كه هزار سال خاموش نشده بود در شب ولادت آن حضرت خاموش شد. علم كاهنان و سحر ساحران باطل گردید، و طاق كسرى از میان به دو نیم شد كه تا امروز نمایان است .
هنگام ولادت آن حضرت این ندا از آسمان شنیده شد: ((جاء الحق و زهق الباطل ، ان الباطل كان زهوقا)).

خصوصیات حضرت

هرگز مگس بر بدن مبارك آن حضرت نمى نشست . هرگاه چشم مباركش ‍ خواب بود دلش بیدار بود، و مى دید و مى شنید چنانكه در بیدارى مى دید و مى شنید. حضرت از قفاى خود چنان مى دید كه از پیش روى مى دید.
بر هر حیوانى كه سوار مى شد هرگز پیر و لاغر نمى شد. آن حضرت حمارى به نام یعفور داشتند. هر زمان كه فرمان مى داد فلان مرد را حاضر كن ، به در خانه اش مى رفت و سر بر در مى كوفت و به اشاره او را حاضر مى ساخت .
از خصوصیات ولادت پیامبر (صلى الله علیه و آله ) آن بود كه ختنه كرده و ناف بریده و پاك از آلایش خون و غیره متولد شد. همچنین در وقت ولادت از پا به زیر آمد نه از سر. هنگام ولادت رو به كعبه به سجده افتاد، و چون سر از سجده برداشت دست به سوى آسمان بلند كرد و به وحدانیت خدا و رسالت خود اقرار نمود، و سپس نورى از او ساطع گردید كه مشرق و مغرب عالم را روشن نمود.

معجزات حضرت

پیامبر (صلى الله علیه و آله ) معجزات بسیارى داشت كه از جمله آنها نمونه هاى زیر است :
1. مستجاب شدن دعاى آن حضرت در زنده شدن مردگان و بینا شدن كوران و شفا یافتن بیماران .
2. سخن گفتن آن حضرت با حیوانات .
3. آگاهى بى همه لغتها و قدرت بر سخن گفتن به همه آنها.
4. مهر نبوت بر پشت مباركش جاگرفته بود و نور آن بر نور آفتاب زیادتى مى كرد.
5. آب از میان انگشتان مباركش جارى شد، به قدرى كه جمع بسیارى سیراب شدند.
6. سنگریزه در دست مباركش تسبیح مى گفت و مردم مى شنیدند.
7. وجود مقدسش در آفتاب سایه اى نداشت .
8. هر گاه آب دهان مبارك به چاهى مى افكند در آن چاه بركت به هم مى رسید و پر از آب مى شد. آب دهان مبارك را به هر صاحب دردى مى مالید شفا مى یافت .
9. دست مبارك آن حضرت به هر طعامى كه مى رسید با بركت مى شد و از طعام كم جماعت كثیر را سیر مى كرد.
10. هرگاه بر زمین نرم راه مى رفت جاى پایش نمى ماند، و هنگامى كه بر سنگ سخت راه مى رفت اثر پاى مباركش مى ماند.
روز ولادت حضرت روز شریف و بابركتى است كه از قدیم الایام صالحین از آل محمد (صلى الله علیه و آله ) حرمت آن را نگه داشته اند، و حق این روز را ادا كرده و روزه گرفته اند. كسى كه 17 ربیع الاول را روز بگیرد خداوند متعال ثواب یك سال روزه را به او مى دهد. در این روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرفه و انجام خیرات و مسرور كردن اهل ایمان مستحب است .

. ولادت امام صادق (علیه السلام )

در 17 ربیع الاول سال 83 ه‍ ولادت با سعادت امام جعفر صادق (علیه السلام ) در مدینه منوره اتفاق افتاده است .
نام مبارك آن حضرت جعفر و كنیه شریفش ابوعبدالله و لقب نورانى حضرت صادق است . پدر بزرگوارش امام محمد باقر (علیه السلام )، و مادر گرامى آن حضرت جناب ام فروه است ، كه امام صادق (علیه السلام ) درباره ایشان مى فرمایند: ((مادرم از بانوان پرهیزكار و با ایمان و نیكوكار بود)).
امم صادق (علیه السلام ) هفت پسر و سه دختر داشتند كه عبارتند از امام موسى كاظم (علیه السلام )، اسماعیل ، عبد الله ، محمد دیباج ، اسحاق ، على عریضى ، عباس ، ام فروه ، اسماء، فاطمه.
در شمایل آن حضرت گفته اند: آن حضرت میانه قد و افروخته رو و سفید بدن و كشیده بینى و موهاى ایشان سیاه و مجعد و بر گونه شان خال سیاهى بود.