تبیان، دستیار زندگی

دوستان عزیز سلام

قبل از اینكه به عنوان شركت در بحث و استفاده از نظرات دوستان و ارائه نظرات خودم ، به سوال شما پاسخ بدهم بد نیست ‌‌نكته ای را متذكرشوم آن نكته این است كه اینكه شما می گویید چرا ما مسمانان...؟درست نمی باشد چون شما دارید حكمی كلی درباره همه ی مسلمانان مطرح می كنید حال اینكه در میان مسلمانان افرادی هستند كه این شرایط ما را ندارند و واقعا وظایف خود را با تمام دل و از روی اخلاص انجام می دهند و البته آن لذتی كه منظور شما است از انجام فرایض ووظایف دینی خود می برند.پس ما نباید صرفا به دلیل اینكه خودمان به دلایلی اینگونه نیستیم حكم كلی درباره همه صادر كنیم و همه را اینگونه پنداریم.اما دلایلی كه مارا از انجام وظایف خود با میل دل محروم می كند آنچه به نظر من می رسد و در خاطر دارم اولین مطلب مسئله گناه است مسلما گناه كردن باعث سیاهی و كدورت قلب می شود وقتی قلب انسان چرك آلود شد دیگر معنویات روی قلب اثر خود را نمی گذارد دومین مطلب معرفت نا كافی است مسلما اگر ما مقداری معرفت خود را در مورد آن عملی كه می خواهیم انجام دهیم بالا ببریم اثر گذاری آن بالا تر می رود مثلا اگر انسان هنگام نماز خواندن بداند كه در مقابل چه كسی ایستاده است و این چه توفیق بزرگی است كه شامل او شده است واقعا نماز او به معنای واقعی نماز می شود سومین مطلب اخلاص در عمل است كه امری مهم است اینكه سعی كنیم عمل را خالصانه برای خدا انجام دهیم روشن است اگر شما كاری را برای كسی انجام دهید و از او توقع پاداش داشته باشیم تا اینكه آن كار را برای خود خود امر كننده انجام یا اینكه چون از خوبی امر كننده اطلاع دارید با اعتماد به او ، بدون چشم داشت كار را انجام دهید نتیجه بهتری می گیرید چهارم اینكه عدم رعایت وقت مناسب گاهی اعمال ما تاریخ گذشته است یعنی آن زمان مناسبی كه باید انجام شود انجام نمی شود آن وقت كیفیت خود را از دست می دهد و آن اثری كه باید بذارد نمی گذارد مثلا نماز كه مسلما اگر در موقع خود اقامه شود اثر گذاری آن بیشتر خواهد بود پنجم بحث تغذیه است باید بدانیم آنچه ما می خوریم اگر چنانچه آلوده باشد یا به اصطلاح از راه غیر شرعی و حرام كسب شده باشد اثر همه ی اعمال ما را زائل می كند پس باید به این نكته هم توجه داشت خوب در ذهن من همین ها فعلا بود ولی مسلما دلایل دیگری هم هست كه از دوستان می خواهم اگر می دانند در اینجا بگویند تا همه استفاده ببرند.

یا علی

هر انسانی كه مومن است ،مسلمان هم هست ودر میان مسلمانان انسان های مومن هم وجود دارد پس اینكه ما بگوییم چرا ما مسلمانها... صحیح نیست زیرا در ما مسلمانان افرادی هستند كه در عین اینكه اسلام را پذیرفته و مسلمان هستند ، به درجات بالاتر كه ایمان قلبی می باشد رسیده اند(یعنی مسلمان مومن) و مسلما وقتی ما می گوییم مومن به ویژگی مسلمان بودن آن هم اشاره داریم در واقع نمی شود كسی مومن باشد ولی مسلمان نباشد از آن طرف هم وقتی به كسی می گوییم مسلمان دلیلی ندارد او مومن نباشد بلكه ما به یك ویژگی آن كه مسلمان بودن آن است اشاره می كنیم . همان طور كه می دانید، ایمان هم درجاتی دارد و افراد با ایمان هم نشانه هایی و اینكه ما بگوییم نشانه ی ایمان فقط لذت بردن از اعمالی است كه دین بر عهده شخص مكلف گذاشته است درست نمی باشد بلكه یكی از نشانه های شخص با ایمان شاید این باشد.منتظر نظرات دوستان هستم.

سلام به دوستان عزیز

با دلیل اول شما آقا یا خانم مهدی 313 موافقم.اما دلیل دوم شما دلیل قانع كننده ای نیست .بله موافقم پدر و  مادرهای  بعضی از ما به تر بیت فرزندان خود- كه ما باشیم -آن چنان كه باید توجه نشان نمی دهند ولی آیا اینكه آن ها به وظیفه ی خود عمل نمی كنند می شود دلیلی باشد كه ما هم به وظیفه ی خود عمل نكنیم .بیایید فرض كنیم كه آنها احیاننا در تربیت ما كوتاهی كردند آیا ما هم باید در تربیت خود كوتاهی كنیم .ما به عنوان انسانی كه خداوند قدرت اختیار به او  داده است می توانیم از نو و از ابتدا شروع كرده و خود را تربیت كنیم و بسازیم .اینكه آنها كوتاهی كرده اند فقط اندكی ما را در رسیدن به شخصیتی تربیت شده عقب انداخته ولی ما می توانیم با همت و تلاش خود و با توكل به خدا مسیر عقب افتاده را طی كرده و به هدف برسیم تازه این در شرایطی است كه واقعا ما در مسیر ابتدائی تربیت و تذهیب خود باشیم كه این تقریبا غیر ممكن است.هیچ كس نمی تواند بگوید والدین من هیچ اثری در تربیت من نداشته اند این كم لطفی نسبت به والدین  است لا اقل اندكی هر چند كم تاثیر داشته اند كه ما خود متوجه آن نیستیم.پس بیاییم همه ی تقصیر را به گردن این و آن به خصوص والدین خود نیندازیم و خود را هم در این مسیر مقصر بدانیم .