تبیان، دستیار زندگی

(مقام معلم)

رسـد ز باغ اندیشه ، عطــر کلام معلم

به شاخسار فکر آشیان کرده نام معلم

زبـان وصف معــلم نی بـه عـالم خـاکی

به عرش الهی رســد آری مقــام معلم

چــراغ درس معلــم ، فــروغ شب نادان

فنــا شــد دیو جهالت ، ز اهتمام معلم

کلام ناب علی هم من علّــمنی حــرفا

به جان منم به عالم،هماره غلام معلم  

برون خرامی و فارغ شوی ز بنـد نادانی

رهـا شــوی ز نادانی ، تو با مـرام معلم

به دشت دانش و فکرت،گل خرد شکوفا

اگر به گوش جان شــنوی تو پیـام معلم

«رها» درد جهان است فراق روی معلم

نشـاید سـلامت عالم بی ســلام معلم

بهروز((رها))

با نام خدا و سلام
استاد عزیز رهای گرامی ممنون که قدم رنجه فرمودید و به ما سرزدید
ممنون بابت این شعر زیباتون

خواهش
وظیفه بود

(خون امید)
آییــــنه لطف خــدایی ای معـــلم
چون مظهـر عشق و وفایی ای معلم

بر قله ایثــــار و ایمـــان و هدایت
خـورشــید تابان صفـایی ای معــلم

در بستر تاریخ عشــق و دانش و علم
از نسـل پاک مصطفایی ای معـــلم

خون امیـدی جاری در رگهای غیرت
بیگانه با جور و جفــایی ای معـــلم

چون می چکد آب حیات از هرکلامت
بر جان بیمارم شفــــایی ای معــلم

باشد نشـان سینه ات مهـر و عطـوفت
برتر ز وصفم را ســزایی ای معـــلم

چون نام خوبت را «رها» بر دل نشاند
تنـــدیس پاک آشــــنایی ای معلم
بهروز_رها

با نام خدا و سلام
بازم ممنون دوست عزیز

و باز هم خواهش دوست عزیزتر

با نام خدا و سلام
راستی هوای پسر مارو داشته باشیدا

فکر می کنی نیاز به تذکر بود داداش
ما هوای برادرزاده مونو نداشته باشیم هوای کیو داشته باشیم
تازه ما که ایم که هوادار باشیم
خدای بزرگ هواشو داشته باشه انشالله

دغدغه معلم همیشه این است که حیات بشر، بر مدار ارزش ها و کرامت انسانی بچرخد و شناخت خدا و مکتب و دین، همت اساسی آدمی باشد و هیچ بیگانه ای را مجال تجاوز به فرهنگ ارزشی دین و میهن فراهم نیاید.

شرافت و مرتبت معلم زمانی اهمیت دارد که بتواند شان خداوند و پیامبران را در وجود خود محقق سازد و پیوند انسان به هدف متعالی خلقت یعنی عبادت را برقرار سازد. لذا در این تعریف شهید مرتضی مطهری یکی از آن معلمان راستین است که اولاً با نگاه ترکیبی به همه معارف بشری نظر می کند و ثانیا تمامی تلاشهای علمی و عملی را مقدمه ای برای عبادت می داند و در این راه به مرحله سوم دینداری راه می یابد و با شهادت، عبادت عملی و علمی خود را کامل می سازد. خداوند را می خوانیم که او رابا سالار و سرور شهیدان امام حسین (ع) محشور سازد.

معلمی شغل و حرفه نیست، بلکه ذوق و هنر توانمندی است معلمی در قرآن به عنوان جلوه ای از قدرت لایزال الهی نخست ویژه ذات مقدس خداوند تبارک و تعالی است. در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیغمبر اکرم (ص) نازل شد، به این هنر خداوند اشاره شده است:



اقرا باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرأ و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم. (علق: 1ـ 5)



بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید. انسان را از خون بسته سرشت بخوان ! و پروردگارت کریمترین است همان که آموخت با قلم، آموخت به انسان آنچه را که نمی دانست.



در این آیات خداوند، خود را «معلم» می خواند و جالب این که معلم بودن خود را بعد از آفرینش پیچیده ترین و بهترین شاهکار خلقت، یعنی انسان آورده است.



مقام معلم بودن خدا، بعد از آفرینش قرارداد. نوعی انسانی را که هیچ نمی دانست، به وسیله قلم آموزش داد که این از اوج خلاقیت و هنر شگفت خداوند در امر آفرینش حکایت دارد:



چو قاف قدرتش دَم بر قلم زد هزاران نقش بر لوح عدم زد



از این رو، می توان گفت که هنر شگفت معلمی از آن خداوند عالم است.