كسوف ها
به سه شكل اصلی اتفاق می افتد. نوع اول آن كسوف حلقوی است. همانطور كه می دانید
مدار ماه بیضوی است و طبعا گاهی اوقات در اوج (دورترین فاصله از زمین) و گاهی
اوقات در حضیض (نزدیكترین فاصله از زمین) به سر می برد. اگر هنگام كسوف ماه در
اوج مداری خود باشد اندازه زاویهای آن، آنگونه كه از زمین دیده میشود، در مقایسه
با اندازه زاویه ای خورشید كمتر می شود و بدین ترتیب ماه نمی تواند همه قرص خورشید
را در پشت خود مخفی سازد. بدین ترتیب خورشید در میانه گرفت به صورت حلقه ای نورانی
دیده می شود و این خود یكی از جاذبه های این نوع كسوف است.
وع دوم
كسوف كلی است. در هنگام كسوف كلی ماه آن قدر از زمین دور نیست كه نتواند كل قرص
خورشید را در پشت خود مخفی سازد. با پنهان شدن قرص خورشید در پشت قرص ماه نا گهان
تاج خورشید خود نمایی می كند و بدین ترتیب نماهای رویایی كه همه ما از كسوف دیده ایم
به وجود می آیند.
نوع سوم
كسوف كسوف جزیی است كه كسوف روز دوشنبه نیز از همین نوع است. در این نوع كسوف به
سبب موقعیت جغرافیایی ناظر در روی زمین و همچنین به دلیل موقعیت ماه در مدارش، زمین
وارد تمامسایه ماه نمیشود و یا تمامسایه ماه از مكان رصد ناظر عبور نمی كند. بدین
ترتیب رصد گر تنها در نیم سایه قرار میگیرد و از دید او فقط بخشهایی از خورشید
به وسیله ماه پوشیده میشود.
البته نوعی
دیگری از كسوف هم وجود دارد كه می توان آن را هم در رده حلقوی ها در نظر گرفت و هم
در رده كسوف های كلی. در این نوع كسوف در بعضی از نقاط زمین كسوف كلی است و در بعضی
از نقاط ماه قسمت های بسیار كمی از قرص خورشید را نمی پوشاند. این نوع از كسوف ها
نیز بسیار زیبا هستند.