تبیان، دستیار زندگی

(بوی باران)

بوی باران  می دهد امشب هوای انتظار

چتر دل را می ‎‎گشایم در هـوای انتظار

پر شده  از  ابر هجرت آسمان اشتیاق

می دهم تاوان هجرت  در ازای انتظار

می زنم  قاب خیـالت را  به دیوار دلم

می نشینم سر به دیوار  از جفای انتظار

حجمی از یادت نمایان شدزپشت پنجره

می رسد از پشت در اینك صدای انتظار

یاد تـو گل كرده امشب تا به گلدان دلم

پر كشـد  بـوی  نجیبت در فضای انتظار

بسكه چشم من زلای دربه سوی كوچه است

جا گرفته در  نگاهم  رد  پای انتظار

من «رها» سازم عنان اختیارم را دگر

تا فدا سـازد وجودش را برای انتظار

بهروز ـ رهاـ

در فراق یار


آقا بیا ز کوچه ما هم عبور کن

آقا بیا به خاطر مادر ظهور کن

ای تکسوار جاده چشمان خیس من

این دیده را پر عطر حظور کن

آقا بیا و به گوشه نگاه خویش

چشم تمام شیاطین تو کور کن

در این دو ماه عزای دل غمین

آقا بساط گریه مان را تو جور کن

سروده جعفر ابوالفتحی

یك ولوله بر پا شد و صد عاشورا

در ختم حسین كربلا شد غوغا

صد شمر كشیده قد میان شیعه

وقت ست كه یك جمعه بیایی آقا؟

تمام مردم اگر چشمشان به ظاهر توست

نگاه من به دل پاک و جان طاهر توست

فقط نه من به هوای تو اشک می ریزم

که هر چه رود درین سرزمین مسافر توست

همان بس ست که با سجده دانه برچیند

کسی که چشم تو را دیده است و کافر توست

به وصف هیچ کسی جز تو دم نخواهم زد

خوشا کسی که اگر شاعرست شاعر توست

که گفته است که من شمع محفل غزلم؟!

به آب و آتش اگر می زنم به خاطر توست


****************************فاضل نظری************************

پایان شب های بلند انتظاری

آیا برای آمدن میلی نداری؟

من نذر کردم خاک پایت را ببوسم

آیا سر این بنده منّت می گذاری؟

من قبل از اینها این همه ویران نبودم

آباد بود این خانه ی ما روزگاری

من دل ندادم تا که روزی پس بگیرم

می خواستم پیشت بماند یادگاری

تا این که دل ها بوی سجّاده بگیرند

باید بیایی و کمی تربت بیاری

یک روز می آیی و تا صبح قیامت -

ما را به دست آسمان ها می سپاری

یک هفته ی دیگر دل آواره ی من -

باید بسازد با فقیری با نداری


***************************استاد علی اکبر لطیفیان***************************

ممنون
خیلی زیبابود
لذت بردم

درو.د بر سبحان عزیز به خاطر شعرهای قشنگ
و
ممنون از آذر عزیز به خاطر حضور قشنگ

سلام
ممنون به خاطر مبحث ارزشمندی که انشاءالله گامی عاشقانه باشه از سوی انجمن ادبیات در عرصۀ بارانی انتظار مولا (عج)
یا علی

انشالله
منتظر حضور ارزشمند شما و دیگر عزیزان هستم.

(چشم افق)
در جـاده‎های مه آلـود انتـظار
من مانده‎ام با دلی تنگ و بی‎قرار
بـا آیـه‎های عاشــقانه می‎روم
از كوچه زمسـتان در پی بهــار
تصــویـر كاج كهنــسال آرزو
در قاب چشـم افق مانـده یادگار
آن سـوگلی با همه مهـربانی‎اش
آید ز مـرز غــزل های ماندگار
او می‎رسد كنون با خنده‎های ناب
از پلـكان طـــلایی افتــخار
بـا واژه‎های زلال سـپید عشـق
از پشت قلـه غیبت رســد نگـار
در مخمل سبز سحر شـود ‹‹رهـا››
این قامت دریـا كه گشته رهسپار

بهروز ((رها))

هر لحظه در این فکرم کی می شود آدینه
این مرتبه هم بی او طی می شود آدینه؟
هر چند که بر چشمم ننهاده قدوم اش را
صد شعله عشق اما افروخته در سینه
این خانه بدون او ویرانه ی دلگیری است
بنشسته غبار غم بر پیکر آیینه
در سینه پر از درد و دور است طبیب من
بی او نشود درمان،این غصه ی پیشینه