سلام
شبهه : بهتر بود که امام حسین علیه السلام از روی تقیه با یزید بیعت یا حداقل مثل
امام حسن علیه السلام صلح می کرد و بعد از جمع آوری نیرو قیام می نمود تا
اینکه در جنگی نابرابر حاضر و کشته شود.
جواب :
بیعت کردن با یزید صحّه گذاشتن بر حکومت او بود که ملازم بود با امضا بر
نابودى اسلام (وَ عَلَىَ الْاسْلامِ السَّلامُ اذْ قَدْ بُلِیَتِ الْامَّةُ
بِراعٍ مِثْلِ یَزیدَ). پس موضوع امتناع از بیعت، خود اصالت داشت. حسین
علیه السلام حاضر بود کشته بشود و بیعت نکند، زیرا خطر بیعت خطرى بود که
متوجه اسلام بود نه متوجه شخص او، بلکه متوجه اساس اسلام یعنى حکومت اسلامى
بود نه یک مسأله جزئىِ فرعىِ قابل تقیّه.
پی نوشت:
مجموعه آثاراستادشهیدمطهرى، ج17، ص: 483 (کتاب حماسه حسینی)
یا علی
