شیشهگری سنتی
این هنر، تاریخی چند هزار ساله دارد. به نقل از روایات تاریخی اصل شیشهگری در زمان حضرت سلیمان شکل گرفته است. در آن زمان برای ساخت کاخی دیوها به دستور حضرت سلیمان کورههای شیشهگری را برپا کردهاند و قسمتهایی از آن را با این هنر تزئین کردهاند. بعضی از روایات منبع انتقال این هنر به دنیا را یونان در و بعضی دیگر ایران دانستهاند. شیشهگری در ایران از نیشابور آغاز شد و بعد به ری انتقال یافت و حدود دو هزار سال است که در این شهر قدمت دارد. در دورههای بعد شیشهگری منسوخ شد و پس از آن در سده اخیر توسط ایتالیاییها به ایران آورده شد. پیشرفت این رشته در ۳۰سال اخیر در ایران غیرقابل باور است؛ چراکه از شیشهگری صنعتی هم پیشرفت بالاتری داشته است. شیشهگری سنتی موسوم به بلورسازی است که از ابتدا شامل احتیاجات عمومی جامعه بوده و افراد با ساخت آنها کسب درآمد میکردهاند. از ۶۹سال پیش هنرمندان این رشته به فکر افتادند تا کارگاه زنده شیشهسازی را به نمایش بگذارند که اولینبار همان ۶۹سال قبل در نمایشگاه بینالمللی دایر و بعد از آن در نمایشگاههای تخصصی ارائه شده است.