تبیان، دستیار زندگی

یه سرگرمی خیلی جالب گذاشتم

هرسری یک شعری از یک شخصی میگیم بعد افراد دیگه در جواب اون شعر یه شعری بگن و بنویسن

یه اسم خیلی جالبی هم داره این کار که الان حضور ذهن ندارم

حافظ

اگر اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را ***به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

صایب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را***به خال هندویش بخشم سرو دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد***نه چون حافظ که می بخشد  سمرقند و بخارا را

شهریار:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را ***به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد***نه چون صایب که می بخشد سرو دست و تن و پا را

سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند***نه بهر ترک شیرازی که  برده جمله دلها را

امیر نظام گروسی در جواب حافظ میگه:

اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل ما را ***به خال هندویش بخشم تن و جان و سر و پا را

جوانمردی بدان باشد که ملک خویشتن بخشی ***نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

دکتر انوشه

اگر آن مه رخ تهران بدست آرد دل ما را ***به لبخند ترش بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند ***نه بر آن دلبر شیرین که شور افکنده دنیا را

و...حکایت همچنان باقی است

سید حسن حاج سید جوادی

اگر میر کمانداران به دست آرد دل مارا ***به ابروی خمش بخشم هزاران شعر زیبا را

تمام روح و معنا را به دست یار می بینم***چرا بخشم بر او چیزی که باید او دهد ما را

سارا گیلانی (در حمایت از شعر حافظ شیرازی در جواب اشعار صائب تبریزی و انوشه تهرانی فرمودند):

اگر آن مهوش گیلان بدست آرد دل ما را *** بدو بخشم به سهم خود، چو حافظ ملک دنیا را

تن و جان، روح و معنا را به مخلوقی نمیبخشم ***اگر بخشم به او بخشم که برپا کرده دنیا را

***منتظر شعر های زیبای شما عزیزان هستیم***

***سپاسگذارم***

کار شما خیلی زیباست
آفرین دوست خوش ذوقم

اگر آن شیرین تهران به چنگ آرد دل سلــطان را *****برایــــــش آرم مهندسی صنایع وَ عمران را
تمام کوه تهران را,دیزین,شمشـک و سبــلان را *****همش وهمـــــی بٌوَد به لبخندی التیام جان را

جدی نگیرینیا..همش توهم بود...حساس نشین حساس نشین

چه کار جالبی

درست فهمیدم؟ باید بر وزن شعر اصلی ، شعری شبیه به اون بگیم که جنبه طنز داشته باشه ؟ درسته آذر خانوم ؟
الان اینی که میگم درسته یا نه ؟

اگر افراسیاب آید ببخشد نیزه ای بر من ♥ زنم آن را به قلبش من ، که او کشته سیاوش را

اگر روزی رسد دستم به دریا و به کوه نور ♥ شوم از برق آن من کور ، زنم دادی بسان صور

اگر آن سرو ایرانی به دست آرد دل ما را
ندارم چیزکی بخشم ، بجز این چشم ها را
وگر بخشم دو چشمم را نبینم روی ماهش را
چه باشد سود آنگه که باشم کور و نابینا

طنز نباشه ولی در نقض یا حمایت شعر اولی باشه