كانَ الحسنُ بنُ علىٍ عَلَیه السَّلام اِذاَ تَوَضّؤا تَغَیَّرَ لَونُهُ وَ ارتَعَدَت مَفاصِلُهُ ، فَقِیلَ لَهُ فى ذلك فَقالَ علیه السلام : حَقٌ لِمَن وَقَفَ بَینَ یَدَى ذِى العَرشِ اَن یَصفَرَّ لَونُهُ وَ تَرتَعِدَ مَفاصِلُه . امام حسن علیه السلام هنگام وضو رنگشان دگرگون مىشد و بندبند وجودشان مىلرزید. از حضرت پرسیده شده چرا اینگونه میشوید؟ فرمودند: سزاوار است كسى كه در پیشگاه خداوند مىایستد رنگش پریده، بندبند اعضایش بلرزد. اگر خیلی از ماها هم خداوند تبارک و تعالی را با پوست و استخوانمان درک میکردیم، آنجور که سرما را حس میکنیم، بی شک مثل امام حسن علیه السلام یا نه مثل آن وقتی که سردمان میشود، میلرزیدیم. حالا چه کار کنیم ؟ شاید بد نباشد از نماز اول وقت شروع کنیم. خوب است وقتی الله اکبر اذان را شنیدیم خودمان را به لرزیدن بزنیم و بدویم که نمازمان را بخوانیم. من مطمئنم که بالاخره اثرش را میگذارد. (بحارالانوار ، ج 80 ، ص 346)