تبیان، دستیار زندگی

زمان هایی در زندگی هر وبلاگ نویسی وجود دارد که فکر نوشتن یک پست دیگر را در سردارد …
خوب….شروع می کنیم .. اَه بنویس دیگه چت شده…

شما میدونید که باید بنویسید ،شما میدونید که خوانندگان شما از وبلاگ شما انتظار دارند.اما روی صندلی لم دادید ایده هایی که به ذهنتون میادو توی سطل آشغال میریزید و منتظر اومدن یک ایده ناب هستید .
انگار چاه ایده های شما خشک شده اما با این حال شما حس میکنید چیزی برای گفتن دارید…

اما سؤال اینجاست…چگونه؟؟؟
زمانی که شروع به وبلاگ نویسی کردید ،برای روزنامه یا مجله کار نمی کردید که به شما بگند بهتره درباره فلان چیز بنویسی یا از این دید به فلان قضیه نگاه کنی یا روی شما برای آماده کردن یک مطلب در زمان معین فشار بیارند .الان تنها کسی که روی شما فشار میاره خود شما هستید .خیلی براتون سادست که بعد از اینکه از خواب بیدار شدید تلویزیون نگاه کنید یا وب گردی کنید یا هر وقت دوست دارید بخوابید.
برای ما ،الهام بخشی اختیاری نیست ؛ نیرویه که ما رو به سمت کامپیوتر می کشونه و بهمون میگه که” وقت این رسیده چیزی بگی که دنیا رو عوض کنه ”
هرجوری هست شما باید پیداش کنید ،و باید این روند رو تا زمانی که وبلاگ دارید ادامه بدید.

خوب آسون نیست ، اما شدنیه .

در زیر ۱۰ تا از فوت و فن اینکارو برای شما بیان می کنم:

۱ .نگاه کردن به جلد مجله ها
نویسندگانی که برای سرخط و سر مقاله های روزنامه ها یا مجلات فکر می کنند از خلاق ترین افراد در جهان به حساب میان.پس چرا روی شونه های اونا سوار نشیم ؟
زمانی که من گیر می کنم،به کتاب فروشی میرم و تمام جلد های کتابها رو می خونم تا یه ایده خوب به من بده یا اگه تنبلی کنم به Amazon یا magazines.com میرم و بین عکس های جلد ها می چرخم .
به هرحال من با این کارها ۵ تا ۱۰ ایده برای پست جدید خودم پیدا می کنم .
(نکته:این مورد زمانی بهترین کاربرد را دارد که مجله ای که برداشتید با موضوع شما هیچ ارتباطی ندارد. )

۲ .مرور جملات شروع کننده
بعضی وقت ها نوشتن یک پست کامل به سادگی پیدا کردن یک جمله آغازین بسیار عالی است.
اگرچه شما یک ایده کلی برای یک مطلب دارید اما نمیتونید راه هیجان انگیزی برای باز کردن اون موضوع پیدا کنید ! برید سراغ قفسه کتابهاتون و صفحه اول یک کتاب داستان یا رومان رو باز کنید و جمله اولشو بخونید (کتاب های هیجان انگیز بهترین هستند ).اگه هنوز اون چیزی رو که می خواستید پیدا نکردید سری به وبلاگستان بزنید و جمله آغازین هر پستی رو بخونید.
اینگونه ایده گرفتن اغلب اوقات اون نیروی اولیه رو برای نوشتن یک پست به شما میدن.

۳ .خواندن مطالب نویسندگان محبوب خود
یک مثل قدیمی هست که میگه to write a lot, you need to read a lot
و این درسته.نه تنها مطالعه به شما می آموزد حتی شما رو در حالت یا mood نوشتن قرار میده .
هر وقت احساس بی حالی و بی حوصلگی کردید از مطالب نویسندگانی بخونید که به شما انرژی میدند و اونارو دوسشون دارید و حتی میتونید از اونا الهام بگیرید(مثلا نوشته های دکتر شریعتی یا شکسپیر)

۴ .نوشتن عبارات منتخب از نویسندگان محبوب خود
شاید این حرکت بی معنی بنظر بیاد اما اینگونه نیست .بعضی مواقع دوباره نوشتن کلماتی درباره نویسنده ای دیگر به شما می آموزد که چگونه او این مطلب را نوشته است .

۵ .مرور نقل قول ها
کسانی که نقل قولی رو رایج می کنند یا شوخ طبع اند،یا عمقی نگر و یا فراموش نشدنی هستند .یک نویسنده خوب باید تمام این موارد را داشته باشد .
پس چرا اجازه نمی دهید به شما الهام بدهند؟بروید به سایتهایی مثل quotationspage.com یا این سایت فارسی و بین میلیون ها نقل قول بزرگ بچرخید(به شخصه خودم سخنان انیشتین رو بسیار دوست دارم)
اجازه بدهید یکی از اینها جرقه یک پست هیجان انگیز رو در شما بزند .

۶ .گوش کردن به موسیقی
در مورد این یکی همه میدونند اما اجازه بدهید مقداری پیچ و تابش بدهیم .
بعضی افراد در حین نوشتن موسیقی گوش میدن و بهشون کمک میکنه ، و اگه این به شما هم کمک می کنه انجامش بدید .
من شخصا ترجیح میدم قبل از نوشتن چشمامو ببندم و به موسیقی گوش کنم،در این مدت سعی می کنم فکرمو خالی نگه دارم و تمرکز کنم، در عرض ۳۰ دقیقه معمولا یک ایده به ذهنم میاد و بعدش موسیقی رو قطع می کنم و مشغول نوشتن میشم .
امتحان این روش زیاد سخت نیست ، اگه باهاش راحت بودید و به نتیجه رسیدید میتونید جایگزین روش اول بکنیشد .

۷ .گوش کردن به دیالوگ های هوشمند
آیا شما تا الان توجه کردید که یک پست وبلاگ خوب بصورت یه تک خوانی تند خونده میشه؟شما تقریبا میتونید صدای این وبلاگ نویس رو بشنوید.

در این حالت ،یکی از بهترین راه ها برای شما اینه که برید و یه برنامه تلوزیونی ،فیلم یا سخن رانی رادیویی با مکالمات جالب و زیبا پیدا کنید و برای چند دقیقه بهش گوش بدید .این گفتگوهای پشت سر هم باعث میشه مغز شما محاوره ای فکر کنه و گاهی اوقات به شما یک ایده فوق العاده برای یک پست جدید میده.
شاید شما بخواهید دنبال نمایشنامه نویس یا فیلم نامه نویس هایی باشید که فکر می کنید دیالوگ های منحصر به فردی دارند (مثلا کوئنتین تارانتینو و چارلی کافمن، و در ایران بهرام بیضایی و یا فیلم های کیا رستمی و کیمیایی برای شروع خوب هستند) و گوش دادن به کاراشون برای اینکه چگونه از دیالوگ ها استفاده می کنند.

۸ .صجبت کردن با خوانندگان خود
از نظرات خوانندگانتون استفاده کنید ، با اونا مشورت و بحث کنید .

برای ایده های جدید از اونا سؤال کنید و نظرشونو بخواین.شاید اینکار شکسته نفسی و پایین اوردن جایگاه خودتون باشه اما بعضی مواقع باید درک کنید که شما تنها منبع برای ایده های بمب نیستید.خوانندگان شما هم پر از ایده های خارق العاده هستند و مشتاق این هستن که این ایده ها رو به شما بدن( اونارو دست کم نگیرید ).

۹ .در رو ببندید
این جمله به این معنی نیست که شما در اتاق رو ببندید (اگرچه ایده خوبیه) منظور این شخص اینه که شما در هنگام نوشتن ایده اولیه باید نظرات دیگر اشخاص رو فراموش کنید.
بهترین راه برای نا امید کردن خودتون اینه که فکر کنید بقیه درباره کار شما وقتی که تموم شد چی میخوان بگن.ایده اولیه خودتون رو تموم کنید ،فقط به افکار درون خودتون گوش کنید.

نوشتن میتونه شما رو کلافه کنه.شما میتونید روی خودتون فشار بیارید تا درباره موضوعاتی که متنفر هستید بنویسید، با نوشتن مطلب زمانی که خسته اید خودتون رو از پا دربیارید یا حتی خودتون رو مجازات کنید.
اما این اشتباهه! بیشتر نویسندگان حرفه ای مردمی معمولی هستند که از نوشتن لذت میبرن و تا جایی که بتونن و امکانش باشه مینویسند
لذت این خوشی خیلی آسان فراموش میشه ، ما باید خودمون را برای نوشتن تشویق کنیم .همچنین سعی کنیم با گول زدن خودمون سراغ نوشتن مطالبی که از آنها متنفریم بریم. Stephen King در کتابش به نویسندگان توصیه می کنه که پیش نویس رو با در بسته بنویسند و اصلاح و بازنویسی اون با در باز انجام بشه .

۱۰ .لذت خود را پیدا کنید

دنبال موضوعاتی بگردید که نوشتن درباره آنها شما را خوشحال می کنه یا حتی موضوعاتی که میتونید درباره آنها بسیار پر حرفی کنید.دنبال موضوعاتی بگردید که هنگام نوشتن درباره آنها می توانید خیلی عمیق حسشان کنید.