نام سیدجواد هاشمی با سینمای دفاع مقدس گره خورده است. بازیگری که
خودش می‌گوید تا به حال هفتاد و چند بار نقش رزمنده‌ها را بازی کرده در حال
حاضر 46 سال دارد.
هاشمی بازیگر، کارگردان، نویسنده، مجری و
آهنگساز سینما و تلویزیون است. او دانش‌آموخته رشته کارگردانی از دانشکده
هنرهای زیبای دانشگاه تهران است و تا به حال در فیلم‌های زیادی همچون
«سجاده آتش»، «یاس‌های وحشی»، «پرواز در شب»، «سیمرغ» و
فیلم‌های «اخراجی‌ها» نقش‌آفرینی کرده است.
اولین کار جدی او،
تئاتر «حج ابراهیم حج عاشورا» سال 1358 به کارگردانی کمال‌الدین قراب در
تئاتر شهر و تالار آزادی بود. او پس از این کار تئاتر را در بخش هنری وزارت
آموزش و پرورش ادامه داد و کارهای گوناگونی در زمینه سرود و آهنگ‌های
انقلابی ارائه کرد، تا آن‌که سال 65 با بازی در فیلم سینمایی «پرواز در شب»
ساخته رسول ملاقلی پور رسما وارد عرصه سینما شد.
از این بازیگر
این شب‌ها سریال «وضعیت سفید» در حال پخش است. این بهانه‌ای شد تا به سراغش
برویم و با او درباره حضورش در سینمای دفاع مقدس و فعالیت‌های کنونی‌اش
هم‌صحبت بشویم.
خودتان آمار دقیقی دارید که تا به حال چند بار در نقش رزمنده‌ها ظاهر شده‌اید و از این تعداد چند بارش به شهادت رسیده‌اید؟
فکر می‌کنم حدود 74 یا 75 بار. تا به حال 27 بار هم شهید شده‌ام.
ولی زمانی که در «اخراجی‌ها» بازی کردید آقای ده‌نمکی گفت این فیلم جزو معدود کارهایی است که سیدجواد هاشمی در آن شهید نمی‌شود.
نه.
کاری که شهید نشده باشم خیلی زیاد دارم. از آن طرف در خیلی از فیلم‌ها هم
شهید شده‌ام. خیلی‌ها به من می‌گویند شهید سینمای ایران. آمار دقیقش همانی
است که در جواب سئوال قبلی اشاره کردم.
من تصور می‌کنم
هر کسی که می‌خواهد فیلم یا سریال دفاع مقدس بسازد برای نقش رزمنده‌اش سراغ
شما می‌آید و یک نقش برای سیدجواد هاشمی کنار می‌گذارد. درست است؟
اگر
این اتفاق بیفتد خیلی خوشحال می‌شوم. با این که من بیش از 70 بار نقش‌های
مشابه هم بازی کرده‌ام هنوز که هنوز است از من برای بازی در نقش رزمنده
دعوت می‌شود. این اتفاق یعنی موفقیت برای بازیگری که به قول خیلی‌ها در یک
نقشی کلیشه شده است. اگر نقش شهید رجایی را در کنار نقش شهید کشوری و
دیگران بگذارید یک سری تفاوت بین این آدم‌ها می‌بینید. جنس بازی‌ام در
هرکدامشان یک جور بوده است. به همین دلیل حیات من در بازیگری این نقش ادامه
پیدا کرده است.
در رابطه با سریال «وضعیت سفید» چطور؟ وقتی گفتند باید نقش یک رزمنده را بازی کنید واکنش‌تان چه بود؟
استقبال
کردم. همین الان هم اگر دو تا نقش به من پیشنهاد کنند که یکی‌اش رزمنده
باشد من آن نقش رزمنده را بازی می‌کنم. چون قرارم با خدا این است که در
عرصه بازیگری شایستگی‌های مردان دوره دفاع مقدس را نشان بدهم. من سر حرفم
هستم.
اینجا هم احساس می‌کردید دارید یک نقش رزمنده به قول خودتان متفاوت را بازی می‌کنید؟
بله.
«وضعیت سفید» نسبت به کارهای جنگی به شدت کار متفاوتی است. نوع تفکر
کارگردان متفاوت و بی‌نظیر است. او نگاه جدیدی به فریم‌ها و کادرهایش دارد
به همین دلیل قصه را جور دیگری روایت کرده است. من پیش از «وضعیت سفید» با
نعمت‌الله کار نکرده بودم. وقتی اولین پلان را می‌گرفت با لذت جلوی دوربین
رفتم. از نوع هدایت او خیلی راضی بودم. ایشان جزو نوادر کارگردان‌هایی است
که بازی و جنس بازی را بسیار خوب می‌شناسد. من دو کارگردان دیدم که جنس
بازی را خوب می‌شناسند. حمید نعمت‌الله و داوود میرباقری. آن‌ها با این که
بازیگر نیستند اما این حوزه را می‌شناسند. این دو نفر می‌دانند که چطور
بازیگر را هدایت کنند و او را به بیراهه نبرند. دخالت‌های این کارگردان‌ها
در هدایت بازیگر بیجا نیست.
به نظر شما رمز موفقیت حمید
نعمت‌الله در بازی گرفتن از بازیگرانش چیست؟ چون خیلی از بازیگران مثل
محمدرضا گلزار و حامد بهداد بهترین بازی‌هایشان را در فیلم‌های او ارائه
دادند.
آقای نعمت‌الله هوشمندانه از بازیگرانی که ظرفیت
مناسب دارند استفاده می‌کند. هدایتشان هم درست است. بازیگران جوان «وضعیت
سفید» هم بازیگران خوبی هستند. من سال‌ها با اینها کار کردم. کارشان را از
کانون حر شروع کرده‌اند. عباس غزالی را من به عرصه سینما معرفی کردم. او از
اوایل دوره راهنمایی در کانون حر بود.
نمی‌ترسید یک روزی اینها خیلی معروف بشوند و بیایند شما را به کاری معرفی کنند؟
اگر این اتفاق بیفتد خیلی خوشحال می‌شوم. این بچه‌ها یک روزی شاگرد من حساب می‌شدند. اگر اینها استاد من بشوند باعث افتخار من است.
بازیگران دیگری هم بوده اند که توسط شما معرفی شده باشند؟
بله.
خیلی‌ها مثل امیرحسین مدرس، علی سلیمانی، شهرام عبدلی، محسن طنابنده،
مهرداد رایانی مخصوص، رحمان سیفی‌آزاد، و...اینها همه جزو گروه‌های تئاتر
کانون حر بودند. در عرصه موسیقی هم همین طور. علی لهراسبی، علی تفرشی و...
در کانون حر فعالیت می‌کردند.
جام جم
