تبیان، دستیار زندگی

اومممم
اینو بعضی جوونای الان یاد بگیرن که خیلی از والدینشون فاصله گرفتن...

(عشقن بخدا... لحظه ای نمیشه ازشون جدا شد...)

جوونای الان وقتی ازدواج میکنن دیگه همه چیزو تو همسرشون میبینن

مادر و پدر دیگه یادشون میره.واقعا باید از شهدا یاد بگیریم این چیزارو

شهید علی اصغر ابراهیمی

خانه مان را برده بودیم اندیمشک و زندگی مان را آنجا ادامه می دادیم. تا قبل از آن هر وقت می آمد تهران اول می رفت سراغ پدر و مادرش.به من گفته بود"من رو ببخش.

از هر کجای عالم که بیام اول باید پدر و مادرم رو زیارت کنم بعد بیام خونه ی خودمون."

این کار او تا حالا در ذهن والدینش مانده است.

تبسم آسمانی . ص ۱۹

سردار شهید یونس زنگی آبادی

خواهر شهید می گوید:"از وقتی پدرم به رحمت خدا رفت، یونس هم کار می کرد هم درسش را می خواند.آن وقت نوجوان بود.قاسم،که با یونس با هم یک جا کار می کردند،می گفت ظهر ،یونس همان نیم ساعتی که وقت استراحتشان بود،درسش را می خواندو غروب هم ده دقیقه زودتر تعطیل می کرد.می گفت"باید به مادرم سری بزنم،پدرم فوت کرده،باید مراقب مادرم باشم." او با زحمت و مشقت ،هم کار می کرد و هم درس می خواند تا باری از دوش مادر بردارد."

حاج یونس /ص17(نقل از خواهر شهید)

سلام
واقعا خیلی موضوع مهمیه
احترام به پدر و مادر و فراموش نکردن محبت ها و زحماتشون

سلام
خدا توفیق بده رضایت کامل والدینو جلب کنیم.واقعا سعادتیه رضایتشون.
یا علی

سردار شهید حسین یزدیان

فصل برداشت محصول تابستان بود.هوای صحرا خیلی گرم و سوزان بود و تحملش برای هر کسی امکان نداشت .با این حال، پدرمان جوهای زرد شده ی زمین را درو می کرد تا محصول را به موقع بفروشد.حسین هم مثل گذشته دوشادوش پدر کار می کرد و قسمتی از کار را بر عهده گرفته بود.یکی از همان روزها که با پدر و حسین مشغول کار روی زمین بودیم،حسین رو به پدر کرد و گفت:بابا ،شما بروید زیر سایه استراحت کنید.حال شما مناسب نیست.من خودم درو می کنم.پدرم هم به او گفت:تو همیشه سرسختانه کار می کنی تا من کمتر اذیت بشم.

سردار شهید محمود اصغرنیا

سردار شهید محمد جواد آخوندی

مدرسه ای که من و جواد در آن درس می خواندیم،دوازده سیزده کیلومتر از روستامان فاصله داشت.هر روز کتابها و ناهار ناچیزمان را بر میداشتیم و این راه طولانی را پیاده می رفتیم.وقتی از مدرسه برمی گشتیم،دیگر شب شده بود.یک شب با اینکه خسته بودم، جواد گفت "بیا یه کمی هیزم جمع کنیم ببریم خونه. این طوری به مادر و پدر کمک کرده ایم." البته این کار آن شب جواد نبود.او هر شب این کار را می کرد تا بتواند باری از دوش والدین بردارد.

بحر بی ساحل/ ص 8