تبیان، دستیار زندگی

بابا سلام ، با هم حرف بزنیم؟


4 ساله كه بودم فكر می كردم پدرم هر كاری رو می تونه انجام بده .
5 ساله كه بودم فكر می كردم پدرم خیلی چیزها رو می دونه .
6 ساله كه بودم فكر می كردم پدرم از همة پدرها باهوشتر.
8 ساله كه شدم ، گفتم پدرم همه چیز رو هم نمی دونه.
10 ساله كه شدم با خودم گفتم ! اون موقع ها كه پدرم بچه بود همه چیز با حالا كاملاً فرق داشت.
12ساله كه شدم گفتم ! خب طبیعیه ، پدر هیچی در این مورد نمی دونه .... دیگه پیرتر از اونه كه بچگی هاش یادش بیاد.
14 ساله كه بودم گفتم : زیاد حرف های پدرمو تحویل نگیرم اون خیلی اُمله .
16 ساله كه شدم دیدم خیلی نصیحت می كنه گفتم باز اون گوش مفتی گیر اُورده .
18 ساله كه شدم . وای خدای من باز گیر داده به رفتار و گفتار و لباس پوشیدنم همین طور بیخودی به آدم گیر می ده عجب روزگاریه .
21 ساله كه بودم پناه بر خدا بابا به طرز مأیوس كننده ای از رده خارجه
25 ساله كه شدم دیدم كه باید ازش بپرسم ، زیرا پدر چیزهای كمی درباره این موضوع می دونه زیاد با این قضیه سروكار داشته .
30 ساله بودم به خودم گفتم بد نیست از پدر بپرسم نظرش درباره این موضوع چیه هرچی باشه چند تا پیراهن از ما بیشتر پاره كرده و خیلی تجربه داره .
40 ساله كه شدم مونده بودم پدر چطوری از پس این همه كار بر میاد ؟ چقدر عاقله ، چقدر تجربه داره .

45 ساله كه شدم ... حاضر بودم همه چیز رو بدم كه پدر برگرده تا من بتونم باهاش دربارة همه چیز حرف بزنم ! اما افسوس كه قدرشو ندونستم ...... خیلی چیزها می شد ازش یاد گرفت !

حالا اگه اون هست و تو هم هستی یه خورده ......
هر جوری میخوای جمله رو تموم کن.... شاید فردا من و تو جای این مامان و بابای فراموش شده قرار گرفتیم

سلام
آذر خانوم خوب یاد گرفتی چه جوری آتیش بندازی تو دل تبیانیا، چه قدر خوبه قدر پدر مادرا رو دونستن، بعضی وقتا خیلی زود دیر میشه.
یا علی

اختیار دارین

خودتون که پدر و مادر بشین بیشتر قدر والدین را متوجه خواهید شد

به قول قدیمی ها
دل پدر و مادر به بچه
دل بچه به کوه و صحرا

سلام
بله استاد، ما الان هم هرچی قدر بدونیم حق مطلبو که نمی تونیم ادا کنیم، همیشه مدیون والدینیم.
یا علی

دعای خیر والدین بدرقه راهتان
خدای به همه جوانان ما عزت و سربلندی در دنیا و عاقبت به خیری در آخرت عطا فرما

سلام
آمین یا رب العالمین
یا علی

خدای همون خدایا بود