جونم واستون بگه دم دمای یكی از صبحهای حالگیر پاییزی طبق عادت دیرینه به ارث رسیده از اجداد همیشه مقروض و بی بخارمون با سر دادن شعار تاریخی « بابا پول ندارد » به واسطه یدك كشیدن انگ كارمند زادگی و از همه فجیع تر و اسفناكتر كارمندزیستی !! صلاح را بر آن دیدیم كه شال و كلاه كرده و از میان دو موضوع ابدی و جنجال بر انگیز « علم بهتر است یا ثروت؟ » با كمال تأسف و تأثر قلبی، قید ثروت را زده و گزینه عمر تلف كن « علم » را انتخاب نماییم. هنوز درست و حسابی وارد ایستگاه نشده بودیم كه با تعدادی از متكدیان شریف و زحمتكش مؤنث و مذكر شیفت بامدادی كه تحت تأثیر جلوه های ویژه و خلاقیت های كامپیوتری فیلمهای گودزیا و دراكولا، دست تمامی گریمورهای هالیوود را از پشت بسته بودند روبرو شدیم. چشمتان روز بد نبیند! ایستگاه اتوبوس در یك چشم بهم زدن تبدیل شد به صحنه فیلمبرداری سریال داستانی « بینوایان اثر ویكتور هوگوی اصل تهرانی!».
گروهی از این عزیزان در حالیكه بر روی صندلی های ایستگاه دراز به دراز افقی شده بودند با صدای بلند و گوشخراشی فریاد می زدند كه « ما مرده ایم »! عده ای دیگر نیز با نشان دادن زخمها و جراحتهای هولناك و مافوق وحشتناك، ادعا داشتند كه از بازماندگان بمبارانهای اتمی آمریكا و هیروشیما و ناكازاكی می باشند، كه صد البته این مصدومان بی گناه با اشاره به گرانی دارو و درمان علت روی آوردن به شغل پر مخاطره گدایی را كمبود چسب زخم در داروخانه های تهران بزرگ عنوان كرده و از این عمل شجاعانه خود به مثابه گامی در جهت بهپویی هر چه بیشتر گفتمان پزشكی و همچنین اعتراضی سرخ در برابر حاكمیت سیاه دلالان دارویی خیابان ناصر خسرو یاد می نمودند! حال از رمال ها، فالگیر ها، غیبگوها، گمشده ها و معتادان « بیمار و نه مجرم » ! كه از غصه رد شدن در كنكور سراسری و به خاطر نشان دادن چهره كریه طالبان در افغانستان، تفننی روزی دو سه كیلو هروئین و چند لول تریاك ناقابل مصرف می نمودند نیز بگذریم كه ادامه آن از حوصله من و شما خارج است و الخ! علیهذا برای رهایی از شریكی از همان گداهای سمج داخل جوی آب كه معلوم نبود مشغول آموزش نجات غریق به همنوعان خویش می باشد یا اینكه نقش ناخدای كشتی غریق شده تایتانیك را بازی می كند اسكناسی پنجاه تومنی در كف دستش گذاشته و با حالتی بشر دوستانه و عرفانی منتظر شنیدن دعای خیر و اظهار تشكر گرم و صمیمانه ایشان بودم كه ای دل غافل اگر كمی دیر جنبیده و جا خالی نمی دادم خدای نخواسته زبانم لال زیر چشمانم خیار چمبر همراه با سس گوجه فرنگی كاشته شده بود! جناب گدای جنتلمن فوق الذكر از اینكه بنده سرا پا تقصیر به ساحت مبارك و معظم وی توهین و اهانت روا داشته و قلب شیشه ای و رئوفشان را به درد آورده و غرور بی مثالشان را جریحه دار نموده بودم در حالیكه از شدت خشم و غضب بر خود می لرزید و به زمین و زمان ناسزا نثار می نمودم كه در دم دمای گرگ و میش هوا گرفتار عجب مشتریان ناسپاسی شده است، با نگاههایی حاكی از كینه و نفرت مرا مورد خطاب خویش قرار داده و اظهار فرمود: آهای زالوی اقتصادی! مرفه بی درد!! پسره گدا گشنه مافنگی!!! خجالت هم چیز خوبیست. با این پول به آدم فحش هم نمی دهند. من را كه می بینی این گوشه نشسته ام و جنابعالی و امثالهم را به همیاری اقتصادی و مشاركت اجتماعی در جهت تغییر الگو مصرف فرا می خوانم، هر شب كه خسته و كوفته از سر كار بر می گردم به رستوران «ببرهای گرسنه» رفته و راگوی اردك كشمیری همراه با رست بیف بوداده سیرالئونی نوش جان می كنم پرسی ده دلار؟! تازه این كه چیزی نیست، از عید پارسال تا حالا برای اینكه مبادا به علت بالا رفتن سن و سال و افزایش چین و چروك صورت در جلب نظر و جذب مخاطبان و طرفدارانم عقیم و منفعل مانده و بلا نسبت میدان مبارزه را برای سایر رقبا خالی نمایم، سه بار عمل جراحی لیفتینگ پوست و دوبار هم جراحی پلاستیك بینی انجام داده ام تا با مدل های جدید سال دو هزار اعم از كلئوپاترایی، دایانایی و مستر بینی از بازار بورس «هفت بعلاوه یك گدای صنعتی تهران» عقب نمانم! ضمناً پسر و دخترم را هم برای ادامه تحصیل فرستادم اوكراین تا دندانپزشكی بخوانند، برای عیالم هم ویزای كشورهای شینگن را گرفته ام تا ضمن تمدد اعصاب، غم دوری از فرزندان او را نسبت به آینده بد بین نسازد!؟ حالا هم حتماً از فرشته ها خداوند انتظار داری كه با این بذل و بخشش ملوكانه برای حضرتعالی در طبقه هفتم بهشت یك سوئیت دوبلكس مبله شده با تمامی امكانات رفاهی هم سفارش بدهند؟ برو كنار بگذار حداقل به یاد حمام آفتاب سواحل منجمد شمالی یك كمی هم كه شده تو حال خودمون باشیم!! دانش آموز هم بود دانش آموزان مدارس غیر انتفاعی شمال شهر! چطور بود؟ ها! خوشتون اومد؟ به هر حال بهتر است كه تا سرو صدای انجمن صنفی گدایان تهران بیش از این بالا نیامده، نگارنده بینوا نیز برای فرار از خطرات احتمالی، فرار را بر قرار ترجیح داده و تا روزی و روزگاری بعد همه شما را به خداوند منان بسپارد و الخ!!!
