تبیان، دستیار زندگی

سلام

امروزمبحث ویتامین ها رامی خواندم وبه ویتامین هایU،T،P،Jو...برخوردکردم فکرکردم برای دوستان چنین بحثی جالب باشد دوستان اگراطلاعاتی درمورد ویتامین هایی که کمترکسی با اون آشنایی دارد دراینجا بیان کند تا همه استفاده ببرند.

امروز درمورد ویتامین Iچندسطری می گذارم.

ویتامینI(اینوزیتول)

ضدبیماریهای غدد چربی بوده ویک عامل کاهش دهنده چربی های بدن محسوب می شود.که دارای خاصیت به حرکت درآوردن چربیها،محافظت از کبد،جلوگیری ازتجمع چربیها درآن وتخریب آنها می باشد.

این ویتامین به ویتامینJبسیارنزدیک می باشدودربرخی مواردتحت عنوان ویتامین B7باآن اشتباه گرفته می شود.

کسی می دونه کاربرد این ویتامین چیه؟

برا بیماری کبد چرب باید استفاده بشه با اطلاعاتی که دادید.
راستی، ممنون از مبحث خوبتون.

 سلام
بله درست فرمودید.یکی از موارد مصرف کبد چرب می باشد.

این عنصر یك داروی فسفاته جایگزین كننده و تقویت كننده سیستم اعصاب و تغذیه میباشد. بنابراین، ویتامین I را در رابطه با تمام

همچنین آن را در رابطه با ناراحتیهایی كه بر اثر مصرف سولفامیدها ایجاد میشود نیز توصیه میكنند، زیرا ویتامین I در اینگونه

 حالتها مانند یك ضد سولفامید واقعی عمل میكند. علاوه بر آن، این عنصر منبسط كننده عروق مغزی و فعال كننده جریان خون است

كه در رابط با آرتریواسكلروز، آترواسكلروز، نارسایی شریانی و وریدی محیطی، آرتریت، بیماریهای وریدی- واریسی و پس

 از ابتلاء به فلبیت، اكروسیانوز، مورمور شدن، سرمازدگی، طاسی، ریزش مو، افزایش بیش از حد كلسترول در خون، سیزورها،

 انفاركتوس و فلج نیمه بدن، برخی از انواع آسم وضعف روده ای، آنژین صدری، تهوع ناشی از استونمی، هپاتیتهای سمی- عفونی،

 كم خونیهای مربوط به كمبود و... به كار میرود.

به نظرشما منابع غذایی این ویتامین چی می تونه باشه؟

موفق باشید.

سلام
منابع غذایی ویتامینI
ویتامین I را در منابع ذخیره‌ای گیاهان (غده‌های زیرزمینی، دانه‌های غلات و غیره) و گندم، قلب، اسفناج، شیر، مخمر آبجو، ذرت، ملاس نیشکر، سویا، ماست و مسلماً در غلات جوانه زده می‌توان یافت.

باسلام
سایت تبیان مطلبی تحت عنوان ویتامین Pبه آدرسhttp://www.tebyan.net/nutrition_health/nutrients/vitamins/2010/5/20/124553.html
ارائه داده دوستان می توانند مطالعه کنند.

ویتامین j

ویتامین j یا كولین ضد سیروز بوده و عامل پیشگری از تخریب چربیها و كاهش دهندة چربی خون می‌باشد. این ویتامین به عنوان محافظ كبد در تمام غدد چربی كبدی و محافظ عروق در بیماری آترواسكلروز شناخته شده است.

كاربردهای درمانی:
هر بیماری كه در رابطه با كبد باشد، خصوصاً سیروزها و پرسیروزها از هر نوع، احتقان كبدی، هپاتیتهای عفونی، سم و ویروسی، یرقانها و تمام نارساییهای كبدی و بیماریهای غدد چربی كبد افراد پرخور، یا مصرف بیش از حد داروها (مثلاً آسپرین كه باعث سیروزهای حقیقی می‌شود).
بعضی افراد، آن را در رابطه با برخی نارساییهای قلبی (بزرگ شده قلب و چربی گرفتن آن بر اثر پرخونی) افراد سیگاری كه آمادگی ابتلاء به انفاركتوس و آنژین صدری را دارند (سولوروتین كولین) توصیه می‌كنند.
داروی نامبرده، ما را به گروهی از مشتقات كولین نظیر استیل كولین كه بیشتر تحت عنوان اسكولین شناخته می‌شود و پارا- سمپاتیكو- نیمتیك است و به عبارت دیگر، یك رشته اثرات تحریكی بر سیستم پاراسمپاتیك ایجاد می‌كند و در رابطه با كند شدن كار قلب، فشار خون پایین، افزایش حركات دودی معده، تنگی نایژه، تنگی و بی‌حركت شدن مردمك به كار می‌رود، راهنمایی می‌كند. اسكولین همچنین به عنوان یك منبسط كنندة عروق بر شریانهای كوچك تاثیر گذاشته و به آنها كمك می‌كند تا اسپاسمهای عروقی از بین برود. علاوه بر آن این ماده فشار مایع مغزی- نخاعی را تنظیم می‌كند.
مصرف مقدار زیاد این ویتامین می‌تواند باعث اسپاسم دستگاه پاراسمپاتیك (معده- كیسة صفرا) شود. استیل كولین به شكل عضلانی تجویز می‌شود و بدن انسان به آن عادت نمی‌كند.
قابل ذكر است كه كولین به صورت جهانی به عنوان یك ویتامین پذیرفته و شناخته نشده است.
متخصصین بهداشت، لسیتین سویا را به آن نزدیك می‌دانند كه در درمان كلسترول بالای خون توصیه می‌شود.

منابع ویتامینj:
ویتامین i را در منابع ذخیره‌ای گیاهان (غده‌های زیرزمینی، دانه‌های غلات و غیره) و گندم، قلب، اسفناج، شیر، مخمر آبجو، ذرت، ملاس نیشكر، سویا، ماست و مسلماً در غلات جوانه زده می‌توان یافت.

● ویتامین N (اسید تیوتیک یا لیپوئیک)
این عنصر به سختی شناخته شده و می‌تواند به عنوان یک مادة تصفیه و پاکسازی خون و از بین برنده برخی بیماریها محسوب شود. این ویتامین همچنین سم‌زدا نیز می‌باشد.
▪ تعریف
به خاطر اسید تیوتیک یا لیپوئیک، این عنصر ضد اسید پیروویک بوده و به عبارت دیگر، مثل ویتامین B۱ کمک می‌کند تا بدن اشخاصی که رژیم غذایی آنها بیش از حد از گلوسیدها غنی است، پاکسازی شود.
به نظر می‌رسد که این عنصر در پلی نوریتها (خصوصاً در رابطه با افراد الکلی و سیروز آنها)، دیابت همراه با اسیدوز و مسلماً برای افرادی که مقدرا چربی خون آنها بیش از حد است، قابل تجویز باشد.
▪ کاربردهای درمانی:
برخی افراد، این ویتامین را برای سم زدایی افراد الکلی و مبتلایان به بیماریهای کلیوی، بعضی فلجها و برخی ناراحتیهای معده- روده‌ای (افتادگی، تخمیر، احتباس، انسداد مجاری و…) توصیه می‌کنند.
به نظر اندیکس مرک، ویتامین N (اسید تیوتیک) یک نمک سدیم است که از میکرو ارگانیسمهای گیاهی و حیوانی استخراج می‌شود. این عنصر یک عامل رشد برای بسیاری از باکتریها و پروتوزوئرها می‌باشد. این ویتامین در آب غیر محلول و در چربی محلول است و برخی از متخصصین آن را در مواردی نظیر اختلال در فعالیت کبد، مرگ نسوج مغزی و مسمومیت به وسیلة قارچهای سمی آمانیت فالوئید تجویز می‌کنند.

ویتامین M یا استیگماسترول.
برای مدتی طولانی، این ویتامین با ویتامین B۹ یا L۱ به خاطر شباهت زیاد آنها اشتباه گرفته می‌شد. این ماده مقدار چربی موجود در خون را به حالت طبیعی باز می‌گرداند. ویتامین M از مشتقات سیتوسترولها است.
این ویتامین ضد چین و چروک است ولی در معالجات رایج نه خیلی شناخته و نه خیلی مصرف می‌شود. تنها چند تن از نویسندگان بدون آنکه به مطالعة عمیقی بپردازند، در مورد آن صحبت کرده‌اند.
▪ منابع:
این ویتامین را در برگهای چغندر، کرفس، کلم پیچ، خامه، آندیو، ملاس نیشکر، شلغم، و غیره می‌توان یافت.
▪ کاربردهای درمانی:
معمولاً فقر ویتامینی M در سلولیتهای تورمی پس از فلبیت، آرتروز مفصل ران، تأخیر در رشد، کاهش نیروی عضلانی، دردهای عصبی سر- شانه‌ای، سیاتیکها، اسکلرودرمی (ویتامین B۱۰ یا H۲)، اسپوندیلوز ریزوملیک و افزایش چربی خون مشاهده می‌شود(B.i.A.N).
طبق نوشتة اندیکس مرک، این عنصر در آب غیرمحلول و در حلالهای شیمیایی معمول محلول است. معمولاً آن را از مخلوط فیتوسترول سویا و باقلای کالا بار استخراج می‌کنند.

سلام
ممنون
مطالب جالبیند.

ویتامین F یا ویتامین ضد اگزما
تحت این عنوان، اسیدهای چرب غیر اشباعی قرار می‌گیرند که نمی‌توان آنها را در لابراتوار تولید کرد. از بین این اسیدها می‌توان از اسیدهای لینولئیک، لینولنیک، آراکونودیک، و اکسنیک نام برد.
▪ کاربردهای درمانی:
قبل از هر چیز، در رابطه با اگزمای کودکان و نوزادان به کار می‌رود که پومیه موارد ذیل را نیز به آن افزوده است:
آبسه، اکنه، شیر دادن، سوختگی، رشد، اگزما، سرمازدگی، دمل و کورک، شقاق، زرد زخم، نفریت، زخمهای کم نیرو، خارش مقعدی- تناسلی، پزوریازیس، رادیو- درمیتها، ورح حفرة بینی- حلق که مجدداً در کودکان عود کند، خشکی پوست، نازایی، ناراحتیهای مربوط به تولید نسل و…
▪ در مصارف خوراکی: اگزمای نوزادان، دمل و کورک، زخمهای کهنه، پزوریازیس و زخمهای واریسی.
▪ مقدار مصرف:
از نظر تجارتی ویتامین F در مقادیر ۶۰ تا ۱۲۰ قطره در روز و کپسولهای معادل با ۱۵ قطره (ویتامین F- گرمی) موجود است.
▪ منابع:
آن را می‌توان در برخی از روغنهای گیاهی نظیر بادام زمینی، کولزا، کتان و سویا یافت.