سلام
حتما میگید پزشکان و پیراپزشکان رو چه به سینما و تلویزیون؟!!
بخونید:
با ما همراه باشید با معرفی 3 پزشك و 2 پرستار كه از فعالان عرصه سینما و تلویزیون هستند.
منتقد سلامت‌محور
آنهایی كه اهل خواندن نقدهای سینمایی هستند حتما نام دكتر مصطفی جلالی‌فخر را شنیده‌اند. این پزشك 39 ساله یكی از بهترین نویسندگان و منتقدان سینماست كه معمولا مقالاتش را در مجله فیلم به چاپ می‌رساند.
به گفته خودش سال 69 دانشجوی رشته پزشكی دانشگاه تهران شده است اما در كنارش عشق و علاقه به سینما هم راحتش نمی‌گذاشته است.
خودش در وبلاگ اختصاصی‌اش (تخته‌سیاه) نوشته است: «روزی 4 ساعت می‌خوابیدم و روزی 2 تا فیلم می‌دیدم. سال 70 بود که به مجله فیلم دعوت شدم (که آن سال‌ها آرزویم بود) و نوشتم و نوشتم تا حالا. الان هم مدتی است که علاوه بر مجله فیلم در هفته‌نامه سلامت، ستون هنر و سلامت را راه انداخته‌ام و می‌نویسم. سینما و پزشکی ایده‌آل‌های زندگی من هستند.»
او یك بار در خاطراتش از مریضی‌اش نوشت و اینكه به خاطر جشنواره فیلم فجر از خانه بیرون آمده است: «حس خوبی است كه هیچ دلیلی جز سینما نتواند تو را از بستر مریضی بلند كرد و چه خوش مرضی است.» در مقالات سینمایی جلالی‌فخر می‌توان دغدغه‌های پزشكی‌اش را پیگیری كرد.
او در یكی از نقدهایش عدم واقع‌گرایی فیلم‌های مرتبط با پزشكی را زیر سوال برد و نوشت: «نویسندگان و فیلم‌سازان ما نگاهی سطحی و ناكارآمد و گاهی پراشتباه نسبت به موضوع‌های مرتبط با سلامت دارند و مكرر از آنها خواسته‌ایم تا با جامعه پزشكی مشورت كنند... حتما این نمای كلیشه‌ای سینمای ایران هم در ذهنتان مانده كه تنها نشانه بدخیمی، خون دماغ ناگهانی است.»
آقای دكتر را بیشتر با مقالات سینمایی‌اش می‌شناسند ولی بد نیست بدانید كه او دستی هم در فیلمسازی دارد. از سال 79 به وادی فیلمسازی کشیده شده و تا به حال 9 فیلم کوتاه کارگردانی کرده است. او در وبلاگش نوشته است: «چاه نجوا را درباره چاه عریضه مسجد مقدس جمکران ساختم و در مجموع بازتاب بیشتری داشت و جزو آثار برتر مذهبی شناخته شد. آخرین فیلم‌ام سایه‌های روبرو بود که یک سال طول کشید. یک بار تا آستانه ساخت اولین فیلم بلندم پیش رفتم که نگذاشتند و نشد.»
