شامگاه سهشنبه با حضور جمعی از استادان، هنرمندان، شعرا، نویسندگان و طنزپردازان كشور مراسم اختتامیه جشنواره طنز مكتوب در تالار سوره برگزار شد؛ جشنوارهای كه دبیرش ناصر فیض در گفتوگو با «جامجم» آن را متفاوتترین جشنواره كشور معرفی میكند. البته این ادعا نمودهایی هم دارد از نوع پذیرایی سنتی جشنواره با باقالی و لبو گرفته تا اجرای نمایشهای آیینی و نشستهای تخصصی كه گاهی صدای خنده مردم را شبیه یك بمب در هوا منتشر میكرد.
بخش ابتدایی مراسم اختتامیه طنز مكتوب به بزرگداشت ابوتراب جلی اختصاص داشت و به همین مناسبت محمدعلی علومی نویسنده و طنزپرداز كرمانی كشورمان پشت تریبون رفت و جلی را استاد استادان طنز معاصر دانست و گفت: رجوع به فرهنگ و آداب مردم و استفاده از اصطلاحات و تعبیرات كوچهبازاری یكی دیگر از ویژگی آثار مرحوم جلی است.
اكبر اكسیر، ترانهسرا و طنزپرداز دیگر سخنران مراسم پایانی بود كه گفت: امشب آشوبی از لهجهها را در جشنواره طنز مكتوب میبینم و آمدهام در آشوب لهجهها و صداقت خندهها گم بشوم، امشب ایران را در اینجا جمع كردهایم تا بگوییم ما سازندگان لبخند در جامعه هستیم.
اكسیر در بخشی از سخنانش به نقش رسانه ملی در تولید شادی اشاره كرد و افزود: صدا و سیما میتواند ظرفی مهم برای پخش شادی در جامعه باشد و به نظرم باید از این ظرفیت بیشتر استفاده شود.
محسن مومنی داستاننویس و رئیس حوزه هنری هم در سخنان كوتاهی از عوامل اجرایی جشنواره طنز مكتوب تشكر كرد و گفت: طنزنویسان مسائلی را كه باید گفته میشد گفتهاند و مسائلی را كه باید رعایت میشد نیز رعایت كردهاند و به نظر من میتوان با رعایت خط قرمزها در كشورمان طنز خوبی خلق كرد.
او در فرصت سخنرانی خود گریزی هم به دنیای سینما زد و گفت: نمایش طنزی كه در جشنواره طنز مكتوب اجرا شد من را به یاد فیلم «یه حبه قند» رضا میركریمی انداخت و پیشنهاد میكنم كسانی كه هنوز قصد دارند از لحظات خوب زندگی لذت ببرند، این فیلم را ببینند.
حبیب احمدزاده، نویسنده شناخته شده كشورمان هم مهمان دیگر طنازان بود كه این بار در مقام كارگردان، یك فیلم كوتاه از او پخش شد.
اما ششمین جشنواره طنز مكتوب در حالی برگزیدگان خود را معرفی كرد كه دبیر این جشنواره یكی از آسیبهای فعلی طنز مكتوب در كشور را فقدان یك نشریه حرفهای و تخصصی دانست و به «جامجم» گفت: ما در دفتر طنز حوزه هنری به عنوان نهادی كه یك دهه كارنامه جدی در حوزه طنز داریم به این موضوع واقف هستیم.
او ادامه داد: برای انتشار نشریه جدی در حوزه طنز با مشكلات جدی در حوزه تولید اثر روبهرو هستیم و این كمبود اثر منجر به این شده است كه با احتیاط بیشتری وارد این حوزه شویم، اما به هر صورت امیدوارم كه نخستین مجموعه ادبی هنری در كشور باشیم كه به تولید نشریه لااقل بهصورت فصلنامه میپردازد.
سیدعلی میرفتاح نویسنده، روزنامهنگار و طنزپرداز هم در حاشیه این جشنواره، طنزپرداز را مصلح اجتماعی معرفی كرد و گفت: متاسفانه وقتی صحبت از طنز و نشریات و مطبوعات به میان میآید فكر میكنیم كه وظیفه طنزپرداز، پیدا كردن گافهای مسوولان و عصبانی كردن آنهاست در حالی كه بزرگان ادبیات ما همانند سعدی توانستهاند با استفاده از ظرایف ادبیات و طنز، انتقادات خود را خیلی زیبا و خواندنی به حاكمان زمانشان منتقل كنند.
سعید بیابانكی هم كه سابقه داوری در این جشنواره را دارد در همین رابطه به «جامجم» گفت: جشنواره طنز مكتوب و كسانی كه از دورافتادهترین نقاط ایران به این جشنواره اعتماد میكنند و آثارشان را میفرستند، میتوانند تحریریهای بزرگ برای انتشار یك نشریه تخصصی طنز باشند. او ادامه داد: این ظرفیت بالقوه وجود دارد و از طرفی یك جای خالی هم در حوزه طنز تخصصی و مطبوعاتی دیده میشود و به نظرم با برنامهریزی دقیق میتوان لبخند را در جامعه منتشر كرد.
در ششمین جشنواره طنز مكتوب، برگزیدگان در بخشهای مقاله، شعر، داستان، فیلمنامه و ویژه معرفی شدند و كار داوری را هیاتی شامل سیدعلی موسویگرمارودی، محمدرضا تركی، اكبر اكسیر، محمدحسین جعفریان، یوسفعلی میرشكاك، سیدعلی میرفتاح، شهرام شكیبا، سیدعبدالجواد موسوی، ناصر فیض، محمد رفیع ضیائی، محمدعلی علومی و مهرداد صدقی بر عهده داشتند.
منبع جام جم