تبیان، دستیار زندگی

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------

وَ قَالَ [علیه السلام  :[  مَنْ جَرَى فِى عِنَان أَمَلِهِ عَثَرَ بِأَجَلِهِ

و درود خدا بر او ، فرمود :

آن كس كه در پى آرزوى خویش تازد ،مرگ او را از پاى در آورد.

سلام
ممنون از ثبت حکمت 19.
ولی قرار بود تو انجمن قرآن و عترت ثبت بشه.
مدیر جا لطفا منتقلش کن که سیر ثبت حکمتها به هم نخوره. ممنون. اونجا بحث می کنیم.

به نام خدا
سلام
منظور امام ع از کدوم ارزوهاست؟؟

به نام خدا
سلام

(هر کس در پی آرزوی خود شتافت، و عنان مرکب آرمانش را رها ساخت اجل او را لرزاند). امام (ع) با یادآوری از هم گسستن آرزوها به وسیله‏ی مرگ، از زیاده‏روی در آرزو داشتن برحذر داشته، و کلمه‏ی عنان را به ملاحظه‏ی شباهت آرزو به اسب سواری و لفظ جری را برای شتافتن در راستای طول آرزو، و کلمه‏ی عثار را برای خودداری از سرعت، استعاره آورده است، به دلیل فرا رسیدن مرگ و موانع شتاب از قبیل لغزش دونده در اثر برخورد با مانعی همچون سنگ و غیره.

به نام خدا
سلام
تشکر از ففلی گرامی برای ثبت حکمت ...انشالله دفعه های بعد با تاخیر نباشهااا

خوب حالا بیایید بحث کنیم منظور از ارزوهای که مرگ ادمی رو درپی میاورد چیست؟
ایا مانباید دنبال ارزوهامون باشیم؟؟
چه کسی میخواد در این باره برامون توضیح بده؟؟

من فکر کنم یبار در این باره صحبت کردیم نه؟! یا خیالم می رسه!
----------------------------------------
مهم نیست.
===============================
ببینید از نظر من هدف با آرزو تفاوت زیادی داره!
زندگی ما باید هدفدار باشه و وقتی میگیم هدف حتما یه سری از ویژگی ها رو داره:
مهمتر از همه اینکه قابل دسترسی است. و در حدی هم کوچیک و پیش پا افتاده نیست که بدون هیچ تلاشی نشه بهش رسید.
این گونه هدف ها به زندگی ما پویایی، نشاط و انگیزه میده. و البته نظم و برنامه!
به نظرم مورد نظر مولای خوبیها این بوده: آرزوها همون امیال سیرناشدنی ما هستند که هرچی بهش بپردازیم و اسیر هواهای نفسانی بشیم باز باید پیش بریم چون انسان از اونا اشباع نمیشه.
من گاهی این امیال و هواهای نفسانی رو در ذهن خودم به بازیهای کامپیوتری تشبیه می کنم! حالا چرا؟
توی بازیهای کامپیوتری اغلبشون یه هدفی درون بازی وجود داره که در زندگی بیرونی و واقعی ما هیچ! تاکید میکنم هیچ تاثیری نداره. بازی کامپیوتری رو اگر خودمون ولش نکنیم و یجایی ازش دست نکشیم که نسبتا هم کار سختیه، ازش سیر نمیشیم.
نتیجه: -آسیب به جسم مثل مشکل بینایی، آسیبهای عضلانی اسکلتی ناشی از مونیتوریسم!!!
-تاثیر روانی مثل خشونت گرایی.
- اتلاف وقت!! "وقت" ی که باید به رفع نیازهای شخصی و اجتماعی و سازندگی ما پرداخته بشه.
======================================
امیال و هواهای نفسانی ما به نظرم مثل یه بازی رایانه ای هستند. انسان ازشون سیری نداره و اعتیاد به اونا ادم به هلاکت می رسونه!
باید مواظب این عادتهای زشت بود و هرچیز رو به اندازه اش در نظر داشت.

اول سوره ی انبیاء
"اقترب للناس حسابهم و هم فی غفله معرضون"
حساب و کتاب انسانها بهشون نزدیکه، در حالیکه چی؟ اونا بخاطر غفلت و حواس پرتی و سهل انگاری ازش روی گردانند.
منظور من آیات دوم و سومش هستند:
"ما یاتیهم من ذکر من ربهم محدث الا استمعوه و هم یلعبون"
آیه بعدش میگه چی؟
"لاهیه قلوبهم!!!"
هیچ یادآوری ای از پروردگارشون نماید مگر اینکه "میشنوند!!!" ولی به "بازی" میپردازند!!
و اول آیه ی سوم: لاهیه قلوبهم! قلبهاشون چی؟ ""بازیگره""
**********************************************************
هدف اصلی خلقت رو ول کردیم، آیه و حدیث و reminder هم داریم!! ولی چه کنیم که لذت پایان بردن مراحل "بازی" برامون شیرینتره! دیدید لذت خواب صبحگاهی رو و صدای زنگی که "خیرخواه" ماست!
به نظرتون حالا دیگه نباید به خودمون بگیم: داداش! آبجی!! دیگه بسه! game over!!!

با نام خدا و سلام
امان از این هوای نفس و این آرزوهای طولانی که انسان را از مسیر اصلیش باز می دارن